chapter 4

2057 Words
Natapos ako sa pag lalagay ng mga damit at mga personal na gamit ko sa cabinet ng bigla may kumatok sa pinto ng Akin kwarto. tumayo. upang buksan ang pinto ng kwarto. nakita ko ang isang babae nakatyo sa harap ng pintuan niya. "Maam" Pinatatawag na po kayu ni Nay Susan. kumain na raw muna kayu ako nga po pala si Mela po kasama ni Nay mela rito. " Ah Ako naman si Monic!" at wag mo na ako tawagin na Maam kahit monic na lang or ate palagay naman ako na mas matanda ako sayo ilan taon ka na ba Mela nakangiti tanong ko, rito. "Ngumiti rin ito sa Akin, 22 na ako Ate Monic!" " Ah ako naman ay 25 Na Ako Mela. wika ko rito. Halika na ate sa ibaba!" aya pa nito sa akin. para daw pag katapos mo kumain ay ipakilala ka ni Nanay Susan kay Sir Dion. dagdag na wika pa nito. Tumango ako rito sabay sarado ng pinto ng kwarto at sumonod na ako kay Mela pa baba ng hagdan. Dumiresyo kami sa Kusina. nakita ko nga si Nay Susan at isa pang kasama nitong dalagita. mukhang kasing edad rin ito ni Mela ang kasamang dalagita ni Nay Susan sa pag hahain ng Pag kain sa lamesa. "Nanay Susan" Agaw pansin ni Mela kay Nay Susan. mukhang hindi kami naramdaman. dahil busy ang mga ito sa pag hahain ng pag kain sa lamesa. "Oh nariyan na pala kayo?" wika ni Nay Susan Sa amin. Opo nay sagot niya Ano po pwe'di ko itulong Nay, marahan na tanong niya. "Naku Monic wala upo ka na para makakain ka. ay sanga pala ito palasi Finya ang atin makakasama at siya naman si Mela. sialng dalawa ang katuwang ko rito. at si Danilo ang personal na driver ni Dion. pwede mo rin siyang maging driver kapag may pupuntahan ka. ah wag kang mahiya. pero meron pa tayo makakasama pero nasa kabilang sa mansion. ako lang talaga ang personal na nag luluto ng pag kain ni Dion rito. kaya pag wala na ako gingawa rito ay don naman ako sa kabilang mansion. mahabang wika ni Nay Susan sa akin. "Marahan ako tumango rito at ngumiti. "Napatingin ako sa mga nakahayin na pag kain sa lamesa. Ang dami naman po pag kain. tanong niya matanda sabay tingin rito. "Naku hija" pinahanda yan ni donya Esmeralda para sayo Hija. sagot nito sa kanya. "Ho!" ang dami naman po. ang mga nakahayin na pag kain ay May hipon. Adobong manok. may sweet and sour fish may sinigang na baboy pa at bukod pa roon ay pang himagas pa at mga prutas. Sabayan ninyo na po ako. wika niya sa tatlo naku mamaya na kami mauna kana galing ka pa sa beyahe mo. Ay wag ninyo po sabihin mag isa lang po ako kakain. malungkot na saad niya sa mga ito. hindi ho ako sanay na mag isang kumakain. tapos ang dami po pag kain sa lamesa, pero mag isa lang po ako. dagdag na turan pa niya sa mga ito. "Sige na po sabayan ninyo na po ako Nay susan Finya at Mela. aya niya sa mga ito. Oh sige na nga. sige Fenya kumuha ka ng pingan natin. at sabayan na natin si Monic. Tumalima naman si fenya at pumasok sa mismong kusina para kumoha ng mga pinggan. at wlanag pang ilan segundo ay bumalik. nga ito dala na ang mga pinggan. Ayan diba nga po mas masarap kuamin kapag marami, saad pa niya sa mga ito Hiy oo nga, natatawang wika ni Nay Susan at nag umpisa na sila kumain. "teka lang po asan po palasi Tay Danilo? tanong niya. kay Nay Susan. Umalis sila ni Don Fedil. kaya mamaya pa balik non sagot naman ni Nay Susan sa kanya. tumango na lamang siya at pinag patuloy na lang ang pag kain. matapos na silang kumain ay Umakyat na sila dalawa ni Nay Susan sa kwarto raw ni Dion bitbit niya ang hinanda pag kain ni Nay Susan para rito. siya na ang nag presintang mag buhat ng tray. Kumatok si Nay Susan sa pintuan na katapat ng kanyang naging kwarto. Pag katapos kumatok ni Nay Susan ay pinihit nito ang saradora upang buksan Ang pinto. Naunang pumasok ni Nay Susan sumonod siya rito. Napansin Agad niyang subrang dilim ng kwarto kahit Napakaliwag pa sa labas. May lahi bang vampire si sir dion bakit subrang dilim naman ng kanyang kwarto. wala na nga makita madilim pa sa kanyang kwarto iba trip din nito wika ng isipan. niya "Dion hijo buksan ko ang ilaw ha!" biglang ng liwanag ang buong kwarto ng buksan nga ni Nay Susan ang ilaw. "Oh Ang ganda naman pala ng loob ng kwarto. bulong niya. nakita niya ang isang lalaking nakaupo sa gilid ng kama. nakatalikod ito sa kanila kaya hindi pa niya nakikita ang mukha nito. Nakasandong itim lamang ito at panjama. Monic ibaba mo na lang pag kain ni Dion Diyan sa table. sinunod ko ang utos ni Nay Susan sa akin ibinababa ko nga ang tray sa maliit na lamesa malapit sa kama. "Sino siya!! tanong ng Lalaki gamit ang Malamig na boses. na kakapag pataas ng balahibo niya. "Ah hijo" Siya nga pala si monic Ang magiging bago mong personal nurse. sagot ni Nay Susan sa tanong ng lalaki at pinakilala ako. sumenyas si Nay Susan na lumapit ako sa kanila. "Diba ang sabi ko Ayaw ko na nang personal na nurse hindi ko sila kailangan!!" malakas na sigaw nito. Kaya napa sigaw rin ako. "Ay putike ka na hulog sa langit... ay Sorry po hingi niya tawad yumuko pa siya sa harapan nito kahit hindi siya nakikita. "What,,Ano sinasabi mo. pagalit na tanong nito Wala ho sir.sagot niya. "Hello" sir Ako nga pala si Monic Azrael ang bago ho niyo personal nurse. kinagagalak ko ho kayu makilala. pag papakilala niya sa lalaki. Wala ako pakialam kung ano pangalan mo. Pagalit na wika nito sa kanya hindi ko kailangan ng nurse at kahit hindi kita nakikita alam kung naaawa ka sa akin.prangka saad nito sa kanya pwede ba lumabas ka sa kwarto ko at wag kana bumalik hindi kita kailangan. pag susungit pa nito sa akin. "Dion hijo" tawag ni Nay Susan sa lalaki. Nanay Susan sinabi ko naman na ayaw ko ng ibang pumapasok sa akin kwarto at hindi ko na kailangan. pa ang mga nurse kaya ko ang sarili ko. saad pa nito mahihimigan ang galit sa boses nito Hijo. siya ang pinadala ng Ate mo galing sa hospital ninyo. gusto nag ate mo lang na mainom mo ang mga gamot mo sa tamang oras. kaya nag padala suya ng nurse para sayo. hindi ko kailangan ng mga gamot ilan beses ko ba sinabi sa inyo. na hindi na ako gagaling at ayaw ko mag paopera intayin ko na lamang ang kamatayan ko mahabang wika nito. hijo wag ka naman mag salita ng ganyan nag alala na sayo ang magulang mo. at ang ate mo nais lang naman na gumaling ka para ipag patuloy mo ang buhay. mo hijo. madamdamin na saad ni nay Susan sa lalaki. nakamata lang siya at nakikinig ayaw mona niya mag salita pinag aralan niya muna ang magiging Amo. talaga nga mapapahaba niya ang pasensya sa klase ng ugali nito ngayon. Lumabas na kayu pwede ba gusto ko makapag isa ayaw ko. wika nito. sige na Nay Susan ako na lang po bahala kay sir. saad ko sa matanda. nakikinita ko. ang lungkot sa mga mata ni Nay Susan. nginitian ko ito at tinanguan. para ipaalam na okir lang ako!" ako na ho bahala rito Nay pero pano ka. bulong nito sa akin ng makalapit sa tabi ko. "Wag ho kayo mag alala kaya ko ho! sige maiwan na lang muna kita pag kailangan mo tulong sabihan mo agad ako. tumango lang ko at luambas na nag tuloyan si Nay Susan ng kwarto. "Hindi mo ba ako na rinig Ang sabi ko gusto ko mapag isa Ayaw ko ng may ibang tao qndito sa loob ng kwarto ko pwde bang lumayas kana. " Sinabi Lumabas ka!! sir hindi ho Ako lalabas hangan hindi ninyo ako tinatanggap na personal nurse ninyo. matigas na wika niya rito. kung ito matigas ang ulo pwes siya rin patigasan na lang kami ng ulo dalawa. "Pero ganon na lang ang pag kagulat niya ng itinaas nito ang tungkod na gamit akala niya ihahampas sa kanya. yun pala ay ikinawit sa tray na nakalagay sa lamesa malapit sa kama nito. at lumikgha ng ingay at nag kabasag-basag ang baso at pinggan pati ang pag kain. ay natapon. "Sir Dion!" sigaw ko dahil sa pag ka gulat. Grabe ka naman po Sir kung ayaw ninyo kumain ay hinayaan ninyo na lang po. hidni niyo na lang tinapon Alam ninyo po ba ang pagod na ginawa ni Nay Susan para lutoan kayi ng masarap na pag kain saka ho marami nagugutom na bata ngayon pero kayu nag sasayang lang. mahabang turan ko dito. nakakahinayang talaga. "Wala ako pakealam sa kanila. saka ikaw naman ang may kasalanan niyan. saad nito tumayo ito at mukhang lalapit sa akin gamit ang tungkod na umaalalay rito. Pero napansin niya na matutusok ito ng basag na baso. "Sir" tawag niya kaya napahinto ito. "What!" Angil nito. sandali lang sir wag ka muna humakbang saad ko rito linisin ko muna un mga kalat na basag na pinggan at baso. sandali lang po. wika pa niya. Inisa-isa niya pinulot ang mga basag na baso at pinggan at nilagay sa tray. kahit ang mga nag kalat na pag kain ay inilagay rin niya sa tray. Umopo lang sa kama Si sir Dion wala ito imik. kahit ganon ay alam niyang nakikiramdam ito. doon lang niya napag masdan ang hugis ng mukha nito. papuso ang hugis nito matangos ang ilong nito kahit may sunglasses ang mata nito kung hindi lang niya alam na bulag ito ay masasabi niyang perfecto kung masabi gwapo ay mahihilira ito sa mga hunk na modelo makapal ang kilay nito mapupula ang labi, mistiso ang kulay ng balat nito mas maputi pa nga ito sa akin. Alam niya matangkad ito. nakita na niyang tumayo ito kanina. kung hindi lang siya nasungitan agad. tapos kana ba at sa akin ka na nakatingin, bulalas nito sa kanya. siya naman ay na pa tikop ang bibig at namilog ang kanyang mga mata dahil sa sinabi nito. paano niyo po nasabi nakatingin ako sa inyo? maang na tabong niya rito. "Bulag ako pero hindi!". Ako patay nararamdaman ko ang mga titig mo, kung naawa ka sa akin ay mabuti pang lumabas kana. pagalit na sagot nito sa akin. "Napapakamot na lamang ako sa akin kilay. "Haist. sir nag tanong lang Ako. oo Aamin ko naaawa ako sa inyo pero mas naawa ako sa inyong magulang lalo na sa iyong Ina. umaasa pa rin siyang makakakita ka pa rin sir. mahal po kayu ng iyong ina sir. nalulungkot po siya kapag nakikita kayo na halos ayaw ninyo na mabuhay. masakit ho sa isang ina makita ganyan anak niya. saad ko rito. Sino ka para pag salitaan ako ng ganyan. at Ano ba alam mo. ha makapag salita ka parang. alam mo lahat. wala kang Alam. isa ka lamang hamak na nurse at pwede ba lumabas kana bingi ka ba kanina pa kita pinapalabas. sige ho lalabas na ako pero babalik po ako para dalhan kayu ng panibago pag kain at para po makainom kayo ng gamot. oo nga po pala. kahit hamak na nurse lamang ako. Masaya naman. Asar na wika ko rito at tuloyan na lumabas. akala niya mag papadaig ako sa kanya. haist monic. habaan mo ang pasensya mo para ito sa pangarap mo maging doctor. pag subok lamang ito. kausap niya sa kanyang sarili. at tuloyan na bumaba sa hagdan patungo sa kusina para makakuha ng panibagong pag kain ni sungit at makainom na ng gamot. hmmmh kung bigyan mo na lang kaya ng lason diba gusto naman niya mag pakamatay. bigyan mo na lang para madali at hindi ma siya mag sungit pa saad ng devil side niya naku wag monic bad yan. ipag dasal mo na lang sayang ang lahi gwapo pa naman. wika naman ng isa niyang angel side pinilig niya ang ulo para mawala ang mga iniisip niya. nakakaluka. bulong niya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD