Taming The Mafia Queen

"It's time for you to go back in the Philippines Takeo." Bungad sa 'kin ni Dad pagkapasok ko ng opisina n'ya. Inayos ko ang suot kong salamin 'tsaka siya tiningnan ng walang emosyon. "Why?" Nagtataka man ay hindi ko 'yon ipinakita sa aking mukha. Umayos siya ng upo at sinalubong ang mga titig ko. "Your Mom needs you there," malumanay na sabi niya habang may malungkot na awra. Nakuha agad nito ang atensyon ko. Tiningnan ko siya ng may pagtataka. "Hindi maganda ang kalusugan ng Mom mo ngayon, kaya kakailanganin niya ng makakatulong sa Pilipinas. You know like business, home at iba pa," paliwanag niya. "Where's Zakhira?" I asked. Napahinga naman siya ng malalim bago sumagot. "Hindi natin p'wedeng iasa lahat sa kapatid mo Takeo. Hindi niya kayang gampanan lahat ng tungkulin at obligasyon para sa Mom mo. Hindi ba't maganda kung magtutulungan kayo?" Pagkumbinsi niya sa akin. Hindi ako nakasagot sa mga sinabi niya. He's right, hindi pwedeng iasa ko sa nakababatang kapatid ko ang lahat lalo na at ako ang panganay sa pamilya namin. I let out a deep sigh bago nagsimulang maglakad palabas ng opisina niya. "How about my studies?" tanong ko ng nasa tapat na ako ng pintuan at binalingan s'ya ng tingin. Awtomatiko siyang sumigla sa tanong kong 'yon. Malamang ay alam na niya ang aking desisyon. What a cunning man tsk! "Naasikaso na ni Zakhira lahat, ang mga gamit mo nalang ang kailangan mong ayusin. Tomorrow morning ang flight mo puntang Pilipinas," nakangiting wika niya. "Psh! You already knew that I'm going to agree huh?" Lalo namang sumilay ang kanyang ngiti. "Of course! That's your mom, alam ko naman kung gaano mo kami pinahahalagahan," he said proudly while grinning. I tsk-ed and left the room. Habang naglalakad ako paakyat sa aking silid ay hindi ko maiwasang mag-isip. After 2 years of running away from the past, I'm going back this time. What a playful destiny. PHILIPPINES *phone rings* "Hello?" Pagsagot ko sa tawag habang ikinokonekta 'to sa aking inpods. "Seriously Kuya? Hindi ba uso sayo ang jetlag at diretyo pasok ka talaga?" bungad na tanong sa akin ng kapatid ko. Well, kababa ko lang ng eroplano kaninang 4am at napagdesisyunan kong pumasok sa new school ko after kong maiayos ang gamit sa bahay. "Mas okay ng mag-aral kesa mabored sa bahay," sagot ko. "What can I expect from a nerd like you? Haays. Di kaba pagod sa byahe kuya?" Tanong niya, mababakas ang pag-aalala sa kanyang boses. Napangiti naman ako sa inasta ng kapatid ko. "Don't worry I can handle myself. Sige na nagdradrive ako, malapit na ako sa school niyo, I mean natin," sabi ko . "Aish! Pano ba yan kuya mag istart na yung klase ko. Hindi ka naman siguro maliligaw diba?" alanganin niyang tanong. Napatawa nalang ako sa aking isip dahil sa tinuran niya. "What the hell Zakhira? Anong silbi ng sinend mong school map sa akin kung hindi ko naman ito gagamitin?" "Well naninigurado lang. Sige kuya take care. Kita nalang tayo sa cafeteria mamayang lunch. Labyuuuuu muuuah!" puno ng sigla niyang sabi 'tsaka pinatay ang linya. Napailing nalang ako habang nangingiti. Iloveyoutoo brat. Mula sa aking pwesto ay natanaw ko na ang matayog na gate ng eskwelahang pinag aaralan ng kapatid ko (na siya na ring magiging paaralan ko) . Bumusina ako nang nakalapit ang sasakyan ko rito. Agad namang lumabas ang dalawang guard sa tabi ng gate. "Ano pong maitutulong namin sa inyo Sir?" pormal na tanong sa akin ng g'wardya. "Transferee po ako galing Japan. Today po ang start ng klase ko," magalang kong tugon sabay abot ng mga papeles na binigay sakin ni Dad. Chineck naman muna ito ng guard 'tsaka ako muling binigyang pansin. "Sige po Sir. Makapapasok na po kayo," sabi sa akin ng g'wardya at sinenyasan ang kasamahan nito na buksan ang gate upang makapasok ako. Pinaandar ko papasok ang aking sasakyan ng tuluyan nang nabuksan ni manong ang gate. Nilamon ng pagkamangha ang aking mukha ng tuluyan ko nang nasilayan ang eskwelahan na papasukan ko. Nakatambad sa aking harapan ang isang malawak na open field, 4 na malalaking building na sa tantya ko ay mayroong tig-limang palapag. Sa bawat espasyo naman ng 4 na building ay may kanya-kanyang parking lot. Habang sa gitna naman ng apat na building ay may malaking istatwa ng peacock na nagsusumigaw sa kapangyarihan at awtoridad. ZEREP ACADEMY Nakaukit ang kulay gintong pangalan ng eskwelahan sa tinutungtungan ng peacock. Hindi ko maiwasang mamangha sa aking nakikita. Hindi na nakapagtataka kung bakit bilang lamang ang nakakapasok dito. Puros may katalinuhan at may pera lamang ang nakakapag-aral sa akademyang ito. Ang bawat klase ay naglalaman lamang ng 30 estudyante. Kaya kung gusto mong manatili kailangan mong mapanatili ang average mo. Kung hindi ako nagkakamali ay 90 ang average na kailangang mamaintain ng mga estudyante dito, once it drops well goodbye ka na rin. Napabalik ako sa aking sarili nang narinig ko ang malakas na buzzer na nagmumula sa mga nagkalat na speaker sa eskwelahan. "Seems like I'm attending my first class late," I mumbled and started to drive again. I parked my car on the 3rd building dahil ito ang building na nakalagay sa papeles ko. College Building Oww? So ang 3rd building ang college? Tiningnan ko ang mapa na binigay sa akin ng kapatid ko. Dito ay nakita ko na ang 1st and 2nd building is for highchool students, samantalang nasa pang apat naman na building naman ang mga gymnasium,stadium at kung ano pang may um . (-.-) Complete set huh? Itinabi ko na ang kopya ng mapa na galing sa kapatid ko at sinimulang tahakin ang daan na nakasaad doon. 5th floor, 2nd room. Tss! napakadali lang namang hanapin -__- may pamapa mapa pa. As if hindi sunud-sunod ang building na ito. Meanwhile, nasa harapan na ako ng pintuan na siyang magiging classroom ko, mula sa kinatatayuan ko ay rinig ko na ang pagklaklase ng guro sa loob nito. Should I knock? Well ofcourse Takeo. Idiot. I knocked 3times before opening the door at tulad ng inaasahan nasa akin ang atensyon ng lahat. Inayos ko ang aking salamin at tumayo ng pormal. "Who are you Mister? And what are you doing here in my class?" pormal na tanong ng babaeng guro na nasa harapan. Kung titingnan ito ay nasa 30 plus siguro ang edad niya. I bowed my head as a sign of respect 'tsaka muling tumayo ng ayos. "I'm sorry for disturbing your class Miss and also for being late. I'm Zhion Takeo Chen, a transferee from Japan," diretyo at walang emosyon kong usal. Transferee? Gwapo sana kaso nerd. Mukhang goodboy pass ako. Gusto ko baddass. Dinig kong bulung-bulungan ng mga magiging kaklase ko. Well hindi na siguro 'yon mawawala sa isang classroom. Ang mga madadaldal (-.-) "Oh? So ikaw pala yung transferee na tinutukoy ni Principal Wong. Come in and please introduce yourself again in front," nakangiting wika ng guro. Tipid akong ngumiti bago naglakad papuntang unahan. Infairness bes ang ganda ng build ng katawan niya huh? Feeling ko crush ko na siya kahit pa nerd siya. Sana lang hindi siya boring. Nang nasa harapan na ako ay muli kong iniayos ang suot kong salamin at pinasadahan ng tingin ang mga kaklase kong ngayon ay nakatuon sa akin ang atensyon. Err? Pano ba ito? "I'm Zhion Takeo Chen, 20years old, if may tanong kayo please just ask," I stated without giving any emotion. A girl suddenly raised her hand. "Are you single?" she asked while grinning. Flirt spotted. Napansin ko naman ang pagngiti ng iba pang kababaihan. "Yes," tipid kong sagot. Hindi nakaligtas sa aking pandinig ang mahinang pag-irit ng iba. "Why did you transfered here?" usisa ng isang lalaki sa likuran. I throw a glance at him, he seems serious or bothered about my existence? Nah! I don't care. "Family matters," tipid ko muling sagot. Wala na namang nagtanong kaya naman ay pinaupo narin ako ng aming teacher at nagsimula na ulit siya sa pagdidiscuss. Napag alaman ko na s'ya si Miss Laylha Bacay,31y/old, teacher namin in Physics. Kung tatanungin niyo ako kung anong year level ko na well, third year college, enginering. After an hour ay narinig kong muli ang pagtunong ng buzzer, hudyat nang pagtatapos ng klase. "Class dismissed. Pakisabi sa mga absent and late magreport sila sakin tomorrow," pagtatapos ni Maam Laylha tsaka tuluyang nilisan ang lugar. 1hour Breaktime. *ting!* (messenger tone) Agad kong kinuha ang phone ko nang narinig kong may nagchat sa akin. Gavier: Dude? Nakabalik kana nga? Zerep din daw school mo? Come on brad. Magpakita ka naman. Napangiti nalang ako ng lihim. Biruin mo nga naman ang bilis niya parin talagang sumagap ng balita. Me: Where are you? Reply ko 'tsaka inayos ang ilan kong gamit na nakalabas. Gavier: Cafeteria brad. Late ako sa first class ko e, kaya tumambay nalang muna ako dito. Come here fast. Aba't lakas magdemand? Me: Papunta na *cactus emoticon* . Nagsimula na akong tumayo at aalis na sana ng bigla akong harangan nung babae na nagtanong kanina about rs status ko. I automatically gave her a cold look. "Ahhm hi nerdy boy, I'm Prexia." Pagpapakilala niya sa may panlalanding tono habang nakatingin sakin ng malagkit. "Err? Hi?" alangan kong tugon. Ayokong maging masama ang first impression sakin ng mga kaklase ko kaya kahit labag man sa loob kong makitungo ng ayos ay pinipilit ko. "May pupuntahan ka 'ata?May I know where is it?" Nando'n pa rin 'yong malanding tono niya 'tsaka ako nilapitan ng todo. When I say todo as in dumikit na yung ga-pakwan niyang boobs sa dibdib ko. Yeah, you read it right this girl have a big boobs and butt. I'm a guy but that doesn't mean I'm attracted to those things. Agad naman akong dumistansya sa kanya. "Sorry pero nagmamadali kasi ako," iyon nalang ang nasabi ko at nagmadaling umalis. Mabilis kong tinungo ang cafeteria ng eskwelahan. Hindi ko maiwasang mamangha nang narating ko 'to. Ano nga bang aasahan ko sa isang prestihiyosong eskwelahan? Para lang naman akong pumasok sa jollibee or mcdo o kung ano pa dahil may mga cashier sila na nakahilera, then may ibang crew na nagseserve at naglilinis (tulad ng mga nasabi kong fast food chain) . Closed din ang lugar, nakatiles,naka aircon. Hmmm? Hindi na masama para sa 90,000 na tuition fee per month. "Duuuuuuuudeee!" naagaw naman ng lalaking nagtatakbo palapit sakin ang atensyon ko. Niyakap niya ko ng mahigpit at umarteng naluluha pa. Damn this guy. Daig pa ang bading. "Stop that act Gavier. Ingungudngod kita sa sahig." Pagbabanta ko sa kanya. "Whoa! whoa! Eezzii dude. Mukhang wala ka sa mood ah? Tara upo tayo," pang uusyoso niya. Sumunod naman ako sa pwestong gusto niya. "Sinong hindi mawawala sa mood kung kakasimula palang ng araw ko may higad na agad na nalapit sakin," inis kong sabi. "Naks! Haha! Papable talaga kahit kailan, partida naka nerdy look ka pa ha." Panunuya niya. I tsk-ed. "Chill. Order muna ako ng pagkain natin." Paalam niya at mabilis na nawala sa harapan ko. Inilibot ko namang muli ang aking paningin sa paligid ko. Hindi dahil sa gusto kong panuorin ang mga tao kun'di dahil pakiramdam ko ay may nanunuod sakin. At tama nga ako dahil pagtingin ko sa dulong lamesa ay may babaeng nakahalumbaba at walang emosyong nakatingin sa akin. Hindi ako feelingero, alam kong sa akin s'ya nakatiningin dahil nagtagpo ang mata namin. I tried to fight with her gaze pero ako rin ang sumuko sa huli sapagkat masyado akong nanlalamig sa paraan niya nang pagtingin. Walang kabuhay-buhay ang pula niyang mga mata. Hindi ko mabasa kung anong tumatakbo sa utak niya, kung bakit titig na titig siya sa akin. Ipinagsawalang bahala ko nalang ang lahat kahit pa naroon sa loob ko ang paghanga sa maganda kulay n'yon. Nakakita na ako ng asul at berdeng mata pero ito palang ang unang beses na nakakita ako ng pula bagamat hindi iyon gano'n katingkad. Dumating din naman agad si Gavier kasama ang isang crew na may bitbit ng mga inorder niya. Light snacks lang inorder niya since hindi pa naman lunch. Sandwich,juice, and ilang piraso ng junk foods ang binili niya. At talagang pinadala niya pa sa crew yon? "So ano brad? Kwento kana," nakangiting wika niya habang titig na titig sakin. "Tss! Kahit kailan ang hilig mo sa mga tsismis ano?" "Grabe ka naman. Syempre sa mga kilala ko lang," depensa niya. Sus kahit nga mga artista na nagtretrending sa mga kung anong issue alam na alam niya. "Wala naman akong kailangang ikwento. Nasabi ko na sayo,may higad na dumidikit sakin. If tama ang pagkakaalala ko Prexia ang pangalan niya," pagbabahagi ko. Hindi ko inaasahan ang pagkasamid niya sa huli kong turan. "Enginering ka nga pala noh?" nanlalaking mata niyang tanong. Tumango lang naman ako habang binibigyan siya ng nagtatakang tingin. Bigla naman siyang tumawa na parang baliw. "Biruin mo nga naman brad. Magkaklase tayo. Haha! Ayos," masaya niyang sabi. May parte sakin na natuwa sa sinabi niya. Atleast may kilala na ko at makakasama sa room. "Tsaka si Prexia? Hehe?Hayaan mo nalang siya brad," alangan at may bahid ng lungkot niyang sabi. Tumango-tango lang naman ako. As if I care? "Bakit hindi ka umattend ng klase kahit late?" tanong ko habang sinimulang kainin ang sandwich na binili niya. Hmm. Masarap siya ha. "Haay naku brad. Mahigpit si Miss Laylha sa mga late," paliwanag niya. So mag ditch pwede? Nagulat kaming lahat ng may biglang lumagabog sa dulo ng cafeteria. Anong nangyari? Oh my. Baka galit si Yura. Girls tara alis na tayo. Pakinig kong bulungan ng iilan. Yura? Sinundan ko ng tingin ang kaguluhang tinitingnan nila at doon ko nakita ang babae na kaninang nakatitig sakin. Prente siyang nakaupo sa kanyang upuan habang nakataob naman ang lamesa sa harapan niya. Sa gilid niya ay may dalawang babae na nakapamewang at nakatingin sa kanya. Hindi niya tinatapunan ng tingin ang mga 'to daretyo lang ang tingin niya sa kanyang unahan. "Doomed," pakinig kong bulong ni Gavier kaya naman napatingin ako sa kanya. Nakatulala ito sa kanila habang unti-unting naglalabasan ang pawis niya. Bakit naman pinagpapawisan ang lalaking ito ay kalakas lakas naman ng aircon? "Anong nangyayari sayo?" Sinubukan kong agawin ang atensyon niya. Agad niya namang tinakpan ang bibig ko na aking ikinaasar. "Quiet or else we'll be dead," seryosong bulong niya habang nakatingin pa rin sa kaguluhan. Sinundan ko nalang ang tingin niya at ganoon nalang ang panlalaki ng mata ko nang ihahampas nung babaeng nakatayo ang isang upuan doon sa Yura pero mas nagulat ako nang mabilis siyang tumayo at inagaw ang upuan bago 'to malakas na ibinato sa gilid. Agad naghiwayan ang ibang babae dahil sa malakas na kalabog ng upuan. "Leave," puno ng awtoridad na sabi nung Yura 'tsaka tiningnan ang babae sa harapan niya. The girl smirked and started to clap slowly. "Masyado ka naman atang seryoso Yura. Ayaw mo ba akong kalaro? Awwww galit kaba sakin kasi naagaw ko sayo si Tak—" hindi naituloy nung babae ang kanyang sasabihin sapagkat mabilis s'yang nasakal nang tinawag niyang Yura. Nagtindigan ang balahibo ko nang nakilala ko kung sino ang babae na sakal niya. "Xirenn..."