Sinusunod ko ang bawat instruction ni Bobbie dahil mukhang hasang-hasa na ito sa ginagawa. Mukhang mahilig nga itong mag-ayos hindi gaya ko.
“Why are we doing this again?” hindi ko napigilang magtanong nang papikitin ako ni Bobbie para lagyan ng kulay ang talukap ng mga mata ko.
“For the party?” Reign gave an obvious answer.
“I mean, yes… but why?” Pwede naman akong magpunta sa party kahit hindi na nakaayos ng ganito.
Nang wala akong narinig na sagot kay Reign ay dumilat ako para tingnan siya. Nakita ko namang pinuno niya ng hangin ang kanyang bibig at para bang napaisip nang malalim para sa simpleng tanong ko.
“Well… I’m Reign. I’ve always been crazy and rash.”
“Eyes!” sabi ni Bobbie kaya tuloy isinarado ko nang muli ang mga mata ko. Ang weird ng sagot ni Reign. Hindi naman niy
