Buong buhay ko’y pakiramdam ko wala akong kwenta at parang hindi ako nage-exist sa pamilya namin.
Kapag may family reunion nga kami noon. Madalas hindi matandaan ng mga kamaganak namin na may kapatid pa pala si Ate Lea. Akala nila ay only child lang ito dahil ang pangarap ni Mommy ay magkaroon ng isang anak lang. Si Ate Lea lang din kasi ang bukambibig ni Mama kaya paano ako matatandaan ng kahit sino sa pamilya namin?
Noong buhay pa si Papa, siya lang naman ang nagbibida sa akin palagi lalo na sa mga achievements ko kahit gaano man ito kaliit. Kaya nang mawala siya, pakiramdam ko sabay kaming naglaho.
Ayaw mo ‘yon June? Hindi ka natawag gamit ang buong pangalan mo? It would have been embarrassing to be called April May June Bravo in front of all your colleagues.
Bakit ba naman kasi
