ตอนที่ 2 โดนวางยา

1202 Words
บทที่ 2 โดนวางยา 21 : 00 น. พอเริ่มดึก ทุกคนก็เริ่มคึกคัก เพราะมีน้ำเมาเข้าปาก บนโต๊ะรุ่นพวกเราเต็มไปด้วยกับแกล้มพร้อมกับเหล้าโซดา เบียร์ ทุกคนดื่มของมึนเมากันหมด และก็เริ่มโยกตัวไปมาแล้ว วงดนตรีที่มาก็ร้องแต่เพลงมันส์ๆ น่าจะมีแค่ฉันที่กินเหล้าแล้วไม่ค่อยออกอาการ ถึงจะมึนก็เถอะ ฉันเป็นแบบนี้มานานแล้ว พอเมาก็จะเรียบร้อย พูดน้อย นั่งนิ่งๆ “ พอแล้วมั้ง เมาแล้วนะ ” ชานนท์เอ่ยห้ามพร้อมกับโน้มหน้าเข้ามาใกล้หูฉัน คงเพราะเสียงดนตรีดังเกินไปมั้ง “ อีกแก้วๆ ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงยานนิดๆ แต่ก็ยังมีสติอยู่บ้าง เพื่อนรวมรุ่นต่างพากันไปเต้นหน้าเวที โต๊ะพวกเราเหลือแค่ฉันกับเขาที่นั่งนิ่งๆ เราสองคนมีอะไรที่คล้ายกันมาก เมาแล้วไม่ทำตัวกร่าง ท่าทีสงบเสงี่ยม ไม่มีความนึกคึกอยากจะเต้นและใบหน้าเริ่มแดงเพราะฤทธิ์เหล้า แต่ที่ไม่เหมือนคืือ ฉันจะเงียบ แต่เขาจะพูดมากขึ้นจากปกติ “ โอเค ไม่ต้องกินแล้วนะ ” เขาพูดอีกครั้งพร้อมกับเอาแก้วเหล้าไปวางที่ไกลๆตัวฉัน “ อืม นายเมาหรือยังอะ ” หันไปถามเขา แต่เวลาเมาฉันจะมีความกล้ามาก กล้าสบตาเขา กล้าพูดกับเขามากขึ้น กล้าพูดในสิ่งที่ค้างคามานานด้วย “ เราแค่มึนๆ นะ มิลินไม่ไปเต้นกับเพื่อนเหรอ? ” “ เราไม่ชอบเต้น นายก็รู้ไม่ใช่เหรอ? ” ฉันพูด “ เหมือนกันเลยเนอะ เราสองคน ว่าแต่ขอเบอร์หน่อย เรายังไม่มีเบอร์ของมิลินเลย ” เขาพูดแบบนี้ฉันก็ส่งยิ้มหวานให้เขาทันที พร้อมกับยื่นโทรศัพท์ส่วนตัวให้เขาไปกดหาเอาเอง “ มีอย่างหนึ่งที่เราทั้งคู่ไม่เหมือนกัน…คือเราชอบนาย แต่นายไม่ได้ชอบเรา แหะๆ ” สิ้นเสียงฉัน เขานิ่ง หันมามองแล้วยื่นโทรศัพท์กลับให้อย่างเร็ว “ มิลินชอบเราเหรอ? ” เขาถาม “ อืม แต่ก็เป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้วแหละ ” เห็นเขาทำหน้าไม่ค่อยสบายใจ ฉันก็เลยพูดออกไปแบบนั้น เพราะกลัวเสียเพื่อน กลัวเสียเขานั่นแหละ “ อ๋อ ” “ แล้วเมื่อกี้ชานนท์เมมเบอร์ตัวเองให้เรายัง ” “ อืม เมมแล้ว ” เขานิ่งกว่าเมื่อกี้อีก หรือเพราะฉันบอกความในใจ เขาถึงเป็นแบบนี้ เฮ้อ ปากหนอปาก “ โอ๊ยๆ ซี๊ดด เจ็บฉี่อะ ยัยมิลิน ฉันฝากไวน์หน่อย แกอย่าแอบกินนะ พี่ฉัตรให้ฉันมาของแพงด้วย แล้วอย่าให้ใครด้วย เดี๋ยวฉันกลับมาเอา ไปฉี่แป๊บ จะราดแล้ว ” หมิวพูดแล้วยื่นมาให้ ฉันก็พยักหน้ารับมา เราทั้งคู่นั่งนิ่งกันนานมาก วงดนตรีก็เล่นเพลงแดนซ์ รุ่นไหนๆ ก็ออกไปเต้นกันหมด มีแค่ฉันกับเขาที่นั่งนิ่งๆ ไม่พูดกัน ฉันถอนหายใจเล็กน้อย แล้วโทษตัวเองที่ปากไวไป หลังจากนี้เขาคงไม่กล้าพูดกับฉันแล้วมั้ง คิดได้ดังนั้น ฉันก็ฉวยแก้วไวน์ของยัยหมิวยกดื่ม แต่ดื่มได้เฮือกเดียว เขาที่นั่งข้างๆ ก็มาฉวยแล้วเอาไปดื่มเอง “ ชานนท์ทำไมนายดื่มหมดเลยงะ ” ฉันหันไปท้วงเขา “ ถ้าเราไม่ดื่มหมด มิลินก็ดื่มหมดสิ! ” เขาพูดขึ้น ฉันก็แอบเข้าข้างตัวเองบ้างแหละ ว่าเขาเป็นห่วงฉัน ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะกำลังดีใจ ที่เขาแสดงออกมาแบบนี้ แต่เพียงไม่นานมันก็รู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัว มันร้อนวูบๆ วาบๆ ฤทธิ์เหล้า มันก็มีอาการที่ร้อนในปกตินั่นแหละ “ ตายแล้ว ยัยหมิวด่าเราแน่ๆ กินของนางหมดแล้ว ” ฉันหันไปมองเขา เขาอะกินมากกว่าฉันอีก แต่พอหันไป เขานั่งเหงื่อแตกพลั่ก “ นะ..นายเป็นอะไรเหรอ? ร้อนเหรอ? ” รีบมือไปแตะไหล่เขาเบาๆ เขาสะดุ้งหันมามองหน้า “ มันร้อนมาก เราว่ามันผิดปกติแล้วอะ ” เขาพูดพร้อมเอาเสื้อเช็ดเหงื่อ “ เราก็ว่าแบบนั้น สรุปนายก็ร้อนด้วยเหรอ? ” “ อืม ” เขาพยักหน้า สักพักอาการในตัวฉันมันก็ไม่ปกติอีกแล้ว มันวูบๆ วาบๆ มันบอกไม่ถูกอะ ช่วงล่างมันยังไงไม่รู้ ฉันนั่งบิดไปมา พร้อมเหงื่อที่เริ่มออกมาเริ่มเยอะ “ เราว่าไวน์นั่น น่าจะมีปัญหา ” เขาหันมาพูดกับฉัน “ เหรอ? มันคืออะไรอะ นี่เราก็รู้สึกไม่ดีเลย หรือว่าเราสองคนไปล้างหน้ากันดูไหม เผื่อว่ามันจะส่างเมา ” ฉันพูด “ ก็ดี ไปห้องน้ำใกล้ๆ แล้วกัน ” เขาพูดแล้วลุกขึ้นเดินนำหน้าฉันไป แถวๆ ห้องน้ำ ไฟก็สลัวๆ มันดูวังเวง แต่พอไปถึงห้องน้ำใกล้ๆ คนก็เต็ม เราก็ไปอีกที่ สรุปคนก็เต็มอีก แต่มันมีอีกที่นะ มันอยู่ไกลหน่อย ไฟก็น่าจะไม่มี “ งั้นไปหลังอาคารก็แล้ว ” เขาพูด เขาหมายถึงที่ที่ฉันคิดนะ สักพักเขาก็เอาโทรศัพท์ออกมาเปิดไฟฉายให้แสงสว่างนำทาง “ ว้าย! ” ฉันก็กลัวผีอยู่แล้ว และบรรยากาศมันก็วังเวง แล้วจู่ๆ แมวก็วิ่งออกมา ก็เลยโผล่เข้ากอดแขนแกร่ว ทันทีที่ถูกตัวเขาเหมือนโดนไฟซ็อตเลย เขาหันขวับมามองหน้าฉัน จิตใต้สำนึกมันก็ผุดเริ่มลามกขึ้นมา ตอนนี้ฉันอยากจูบปากเขามาก สายตาฉันเริ่มพล่ามัว “ แค่แมวเอง ” เขาพูดแล้วแกะมือฉันออกจากแขนตัวเอง เราทั้งคู่เดินกันไปจนถึงห้องน้ำหลังอาคาร เขาเข้าไปล้างหน้าล้างตา ส่วนฉันก็ยืนนิ่งๆ มองไปรอบๆ อย่างกลัวๆ จนเขาเรียกให้เข้าไปล้างหน้า พอฉันล้างเสร็จมันก็ไม่ได้ช่วยให้หายร้อนเลย แถมผ้าขนหนูก็ไม่มี น้ำเลยไหลจากคอลงไปถึงหน้าอก แต่สายตาฉันกลับมองไปที่เขา พลางกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ เริ่มคอแห้งแล้วอะ นี่ฉันเป็นอะไรไปนะ ทำไมฉันถึงอยากลูบอกเขา เขาก็ไม่อยู่นิ่ง พยายามเอาน้ำลูบตัว “ เราต้องโดนอะไรแล้วแหละ ในไวน์แก้วนั้น ” ฉันพูด พยายามบิดตัวไปมา ช่วงล่างก็ไม่รู้ทำไม มันวูบๆ วาบๆ “ คงโดนยาปลุกเซ็กส์ ” เขาพูด ทำเอาตากลมโตเท่าไข่หานเลย “ ยะ…ยาปลุกเซ็กส์เลยเหรอ? ละ..นี่เราต้องทำไง มันถึงจะหาย ” “ คงต้องทำแบบนั้นแหละ ” เขาพูดจบก็เอาหัวจุมลงไปในถังน้ำ เขาคงหวังว่ามันจะคลาย แต่ฉันเห็นว่ามานานเกินไป ก็เลยไปแตะตัวเขา ทำให้เขาเอาหัวขึ้นอย่างน้ำอย่างเร็ว แล้วเข้ามาประชิดตัวฉันที่ตอนนี้หลังติดกำแพงแล้ว “ เราไม่ไหวแล้ว ” น้ำเสียงของเขาแหบพร่า ❤️__________❤️ นามปากกาธัญญวรินทร์ ​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD