The Billionaires Daughter Desire

Chapter 8

"IT'S ALL FOR TODAY!"

The director announces loudly.

Finally, I thought.

"Water," Abo't sakin ni Morpheus ng bottle of water.

I want to turn him down as much as I wanted but there are a lot of people here. So we need to act like a lovely couple here.

I secretly sighed before I put on a fake smile.

"Thanks," I carefully accept his offer.

He wickedly smirks.

"Anything for my lady."He flirty retorted.

'Gross!

"Timmy when is my flight?" I ask my assistant soon as I sat down.

Tumabi naman si Morpheus. I don't mind his existence since I have to tag along with him. Pinulupot ni Morpheus ang kanyang kamay sa bewang ko.

"Timmy?"I recalled.

I glare at her.

She looks absent-minded.

"What's wrong Timmy?" Morpheus asked raising his eyebrows.

Suck a gay.

Timmy sighed.

"Is that okay to talk here with him?"Timmy replied with a low tone.

Kumuno't noo ko.

"Is this PM?" Tanong ko rito.

She shakes her head immediately.

"Then go on," I said as giving permission.

Morpheus is my close friend of mine and trusted him. Lagi ako na iinis sa kanya dahil sa nakakainis naman talaga siya pero importante siya sakin kahit pa sobrang nakakainis siyang tao.

"I received called from Cromo, nasa hospital daw si Ainna at she keeps looking for you," reported niya.

"Akin na phone ko,"tarantang utos ko.

"Sino si Cromo?" Curious na tanong ng katabi ko.

"None of your business. " And rolled my eyes.

Inabot sakin ni Timmy ang phone ko and I dial Cromo phone number.

"Get me a plane ticket for these hours. "utos ko rito.

I keep waiting for Cromo. I tried a few many times but no one answered his phone. I frustratedly turn my gaze to Timmy.

"Ask someone to look for them. I'll get my things." I presently said.

"Teka aalis ka? Hindi pa tapos ang photoshoot at ang fashion show. " Pigil sakin ni Morpheus.

Pininlisikan ko siya ng mata bago marahas inalis ang kamay niya sa braso ko.

"I don't f*****g care so stop meddling in my affairs."I gritted my teeth.

Balewala kay morpheus ang galit ko sa kanya dahil kalmado niya lang ako binabalingan ng tingin.

He sighed.

"We had a contract. Hindi ka pwede kumilos na aayon lang sa gusto mo baka nakakalimutan mo. This photoshot is very important para sa launching ng company ko. As your client I have the right to complain about your non-professionalism regarding in your works. I bet you don't want us to be like that right?"He said strictly with a low-tone.

I clenched my fist and gritted my teeth while glaring at him.

Damn this f*****g job! Damn him,

"I don't care who you want to meet but don't bring me down with you." He softly whispers, but damn.

Hindi siya nakakatuwa sa pandinig nakakakilabot.

"f**k you," mariin kong ganting bulong sa kanya.

Sa position namin dalawa para kaming mag-jowa na nagyayakapan sa harap ng maraming tao. I heard him chuckles before he withdraw.

"Everyone, mauuna na kami ni Ms. Daph masama daw kase pakiramdam niya, see you at the event." Morpheus announce with warm smile.

Plastic, kalalaking tao.

Galit na Galit ako.

I want to punch him right in front of everyone but I need to calm my ass.

Bumalik kami ni Timmy sa hotel na tinutuluyan namin dito sa France. Bagsak ako umupo sa bed ko.

"Miss Daph wala pa din po akong kontak sa kanila pero nag padala na ako ng tao para tignan sila." Timmy reported.

I get up.

"Get me a plane ticket, Timmy." I almost plead.

Gusto ko talaga bumalik nang Philippines. Hindi mapapanatag ang damdamin ko knowing nasa ganun situation si Ainna.

"Pero magagalit si Sir Mor.."

"Tonight Timmy, don't let me repeat my word." I warn her.

Like pakialam ko sa kanya. He can sue me all he want I don't care. After all I can deal him after this matter.

"Hindi ka talaga marunong makinig daphne. Lagi mo pa din ginagawa ang gusto mo. " napatigil ako sa paghakbang ng makita ko si Morpheus kuno't na kuno't ang noo habang nakasandal sa pader.

"Puta, anong ginagawa mo dito?" gulat na tanong ko sa kanya.

Ngumisi siya.

"You know, I know what's running to your mind daphne. You can fool anyone but not me. Pero dahil I pity you I will let you pass but.." pa bitin niyang ani.

Inangatan ko siya ng kilay.

"What?" inip kong tanong.

Naiinip ako kase malalate na ako sa flight ko. Humakbang siya palapit sakin.

"You'll do something for me, as the return honey. " He replied with sinister smirks.

In according to finish this,

"Fine, now let me go." I hurriedly said and walk passed by him.

"Take care honey, don't worry I can take care things here." Hiyaw ni Morpheus.

I raised my hand and show my meddle finger before the elevator totally closed.

That tricky Morpheus.

4 AM.

I arrived here in Philippines.

Inayos ko muna ang sout kong hoody jacket at mask ko. To make sure na wala makakakilala sakin. Wala si Timmy dito baka bukas pa ang dating niya ka sabay ni Morpheus. Kaya kailangan ko mag double ingat dahil mahirap na may makakilala sakin dito.

I checked my phone. Timmy send me the hospital when Ainna confined.

Buti nalang talaga pinahandaan ako ni Timmy ng kotse sa parking lot ng Airport. I immediately drove my car to the hospital where Ainna is.

Around 5 AM nasa parking lot na ako ng hospital, medyo na tagalan ako mag-hanap ng parking lot dahil sa liit ng parking lot ang hospital dito.

"the heck, what kind hospital is this." I can't believe what I seeing.

Ang daming patient na binababa ang mga ambulance. Maraming tao sa labas na naka-upo sa labas, sa sout palang ng damit nila makikita mo na kung anong estado ng buhay na meron sila.

Is this the public hospital?

Then I pity the all patient who can't go to the private hospital. I reached my phone and call someone.

(Yes?) other line.

"Send profesional doctor and nurse here. I'll send the location." I coldly retorted.

(Such a rude brat as ever.) He commeted.

I just chuckles and Indeed the callled.

Muli ko pinagmasdan ang kapaligiran bago na ako nagsimula pumasok sa loob. Mas na dismaya ako ng makita ko ang loob, sa ER nagkalat ang mga patient. Ang iba pa nga hindi nakahiga sa hospital bed kundi naka-upo lang sa wheel chair.

Pikit-mata akong lumapit sa receptionist.

"Miss may Ainna Matilda po ba naka-confined dito?" tanong ko sa nurse na incharge sa front desk.

"Wait lang po miss titignan ko po."magalang na sagot niya.

Nag-antay ako saglit,

"Miss ano po pala apelyido ng hinahanap niyo po?" Tanong sakin ng nurse.

Para akong na putulan ng dila at napakamo't sa batok ko. I don't know her last name.

Fuck!

"Tsk,"

Mabilis ako lumingon sa likod ko. It was cromo, staring me blankly.

"Okay na pala miss." Paalam ko sa nurse.

"Anong ginagawa mo dito?" iritableng tanong niya sakin.

Lumapit ako sa kanya.

"Obvious ba, sympre dinadalaw ko ang kapatid mo. Saka pwede ba tigilan mo ako sa pag su-sungit mo hindi naman ikaw ang pinunta ko rito." Inis na sagot ko sa kanya.

Hindi ko mapigilan mapa-irap ng paulit-ulit ng dahil sa kanya. Na iinis kase talaga ako sa paraan ng lagi niyang pag trato niya sakin. Para bang muhing-muhi siya sa pagkatao ko samantalang wala naman ako ginawa sa kanya.

Natanaw ko si Ainna nakahiga sa hospital bed dito sa E.R kasama ng ibang patient. Omo, nakakaawa.

Binilisan ko ang aking hakbang upang makalapit sa kanya sakto naman may nurse na nag-aasikaso sa kanya.

"Nurse ano po sakit niya?" Usisa ko sa nurse.

"Bakit hindi ako ang tanungin mo, ako ang kuya niya." Singit ng katabi ko.

"Exactly, Kuya kalang hindi ka nurse nor a doctor." Sagot ko rito.

"Ik.."

"Ate daph." Na putol ang dapat sasabihin ni Cromo ng magising si Ainna at tinawag ako.

Ngumiti ako ng pilit rito.

"Baby how are you? "I worriedly ask and sit beside her bed.

"Okay na po ako, ate." Paos na sagot ni Ainna sakin.

Binalingan ko ang nurse.

"Who's doctor in charge to this patient?"I strictly asked.

"Si Dr. Lee po. "She timidly replied.

"Okay, call him and transfer her one of your private room." Ani ko..

"Pero ma'am wala na po kaming available na room, puno na po kase halos lahat ng room dit.." Paliwanag niya.

I glared at him.

"I know who's owner this hospital, do you want me to call her first before you get us the room.?"Pigil galit kong saad sa kanya.

Does she think that, she can fool me?

Halata sa itsura niya ang takot.

"Pasensya na Ma'am. I call someone to arrange it for you."may nginig sa labi niyang sagot.

"Ayan madali ka naman pala kausap eh, ano pa ginawa mo dito call her Dr. now!"i snapped.

Tarantang umalis ito sa harapan ko.

"Magaling ka talaga mang-abuso ng kapangyarihan ng mga mayayaman." I feel stiff.

I close my fist tightly and ignored him.

"Ainna, ililipat ka ng maayos ng room. Lalabas muna ako para bumili ng almusal mo at kakausapin ko na din ang Dr. mo" marahan kong paalam rito.

mabagal na pagtango ang kanyang sinagot sakin bago muli pumikit ang kanyang mata.

"Hoy kinakausap kita."Habol ni Cromo sakin.

Patuloy lang ako sa paglakad. Nakasalubong ko ang nurse.

"Ano ba!" hiyaw muli ni Cromo.

"Miss, inaantay kana po ni Dr. Lee sa kanyang office. "Nakayukod niyang sabi sakin.

"Okay, get lost." taboy ko rito.

"Wag mo ako susundan pa, Cromo. Bantayan mo ang kapatid mo dun dahil may taong darating para i-check up siya muli at dadalin sa maayos na room." Walang lingon kong saad sa kanya.

I can still feel his furious stared.

"Bakit mo ito ginagawa, bakit kung umasta ka parang kamag-anak ka namin? O, gusto mo lang ipamukha sakin na mapera ka talaga!"Sighal ni Cromo.

Para akong sinaksak sa puso. Wala naman akong intention na kahit ano sa kanila. Hindi ako nag-punta dito para ipamukha sa kanya na mahirap siya, wala akong ganun na intention dahil all my concern is her younger sister.

Malalim na pag hinga ang aking ginawa. Hinarap ko si Cromo na ang sama nang itsura.

"I don't know what's your hatred, why you hated me so much. Pero hindi ako nandito para lang ipamukha sayo na may pera ako. I'm not here to show off. Believe me or not, totoo ang concern ko kay Ainna. Hindi kita pipilitin sa mga gusto mong isipin at ihusga sakin pero sana pumili ka ng tamang oras."Mahinahon kong paliwanag sa kanya.

Pagod ako sa totoo lang. Almost 13 hours ang byahe ko, wala pa akong tulog at kain. Tapos ganto lang pala mapapala ko sa kapatid ni Ainna.

I can see guilty to his beautiful pair of his eyes.

I withdraw my gaze.

"I'll be back, bibili lang ako ng makakain natin." Paalam ko rito.

Hindi ko naman na ramdam ang pag-sunod niya.

Hanggang kailan kaya magiging ganito ang trato niya sakin?