Latum Alterum (Under construction)

1

"Milady, please don't move." Sabi ko kay Lady Yvaine habang nilalagyan ng make up pero hindi siya mapakali sa kinauupuan niya.

"I really hate this." Mahinang sabi niya pero narinig ko naman. Inaayos ko kasi ang buhok niya at lalagyan ko sana ng mga clips pero ayaw naman ni Lady Yvaine.

Tatlong araw na

nang mapansin ko ang kunting pagbabago ni Lady Yvaine. Kung dati ay lagi itong wala sa bahay dahil pakiramdam niya ay para siyang kinukulong pero ngayon halos dumukit na ang paa niya sa kwarto.

Hindi naman siya yung tipong magbabasa ng libro o may ipapautos dahil gusto niya ang gagawa pero ngayon inuutasan na niya kami.

Nakakapagtaka lang dahil bigla na lang siyang nagbabago. Pero yung pakikitungo niya sa akin ay ganoon pa rin sobrang lamig pa rin. Magka-edad lang kami ni Lady Yvaine at nagkakilala kami noong 7 years old na ako dahil dito din nag-tatrabaho ang lola ko.

Kahit matagal na ako dito sa tabi niya ay malamig pa rin ang pakikitungo niya sa akin. Galing kasi ako sa pamilyang puno ng pagmamahal at buo pa rin hanggang ngayon hindi katulad kay Lady Yvaine na maagang nawalan ng magulang at hindi pa sila close ng kapatid niya. Matapos kong itali ang buhok niya ay napatingin siya sa salamin at bigla na lang siyang napatitig dito saka napangiti saglit at balik sa poker face. Tumayo na siya sa pagkaupo saka kami lumabas sa kwarto niya. Syempre ay nauna siyang naglakad at nasa likod lang ako.

Napapansin ko na lang sa ibang maids at guards ang takot sa mukha nila nang makita nila si Lady Yvaine. Hindi ko sila masisisi kung takot sila kay Lady Yvaine dahil sa ugali niyang nakakatakot. Lagi na lang nakasigaw kapag wala sa mood, titignan ka na parang papatayin ka at kapag may nagawa kang hindi maganda sa paningin niya ay papaalisin ka niya.

Pero hindi naman niya kami sinasaktan physically or verbally, sa mentality ka niya sasaktan. Buti na lang talaga mabitay ako dahil hanggang ngayon ay andito pa rin ako sa tabi niya pero minsan ay nakakatakot talag siya.

Walang imik kaming nakarating sa living room kung saan naghihintay si Odalis Monroe. Sa pagkakilala ko kay Miss Odalis Monroe ay lagi siyang pumupunta dito at mag-uusap sila ng importante tapos mawawala na naman ulit si Lady Yvaine dahil doon.

Habang naglalakaad ako sa hallway papuntang living room ay napansin ko ang expression ng mukha ng mga tao dito. 'Hahay! Hindi ko naman gusto umastang Yvaine pero ayokong manghinala sila agad sa pagbago ko. Ano ba naman kasi ang ginawa mo sa mga tao dito Yvaine at takot na takot sila sayo?' Bumuntong hininga na lang kasi dahil demonyita talaga siya. Nababawasan ang p*********i ko dito. Nakarating na kami sa living room at mukhang siya si Odalis Monroe. Naalala ko na kung sino siya dahil kasamahan niya pala ito sa Organization na ginawa niya mismo. Hindi alam ito ng kuya niya o kahit sino man maliban na lang kung kabilang ka sa grupo.

Umupo ako sa harapan niya at suminyas kay mikay na umalis pati na din ang ibang tao na andito sa living room. Napatingin naman ako sa kaniya dahil maganda, tan, matangkad, at psycho. Ano ang kailangan niya para pumunta siya dito? Laging ganito kapag may importante siyang gawin o sasabihin.

"What do you want?" I coldly ask her and she give me a smile.

"Lady Yvaine... no, I should call you, Master." Bakit ba siya nakangiti na prang baliw?

"Just get straight to the point." I said again but this time I'm irritated. Gusto ko ng matapos ito dahil marami pa akong gagawin at ayokong sayangin sa ganitong bagay.

"You didn't come to the base, Master and you've been quiet this past three days." I stared at her with a confused look.

"Is that the only reason you came here, Monroe?" I ask her. Tsk! See? It's just a waste of time.

"Yes, Master. We can't contact you in three days and we thought you tired of us. Are you gonna abandon us, Master?" She's giving me puppy eyes. That's so scary!

Odalis Monroe is the right hand of Yvaine. They meet in the common street where the commoners live and she found Odalis because she's strong. Demon can attract the other demon ha? Hahay! I looked at her and she keeps looking at me with the pleading eye.

"Fine. I'll meet you all tonight." I surrender. I guess my personality is still with me.

"Thank you, Master. I need to go and inform the others." She happily said with a smile. She gives me a bow of respect and walk out.

I forgot that Yvaine had a bunch of crazy people around her. Lahat sila nakadruga dahil sa katagang "Follow the leader" dahil dyan ay may dumagdag na naman. Hinihilot ko na lang ang sentido ko saka tumayo pero hindi pa ako nakahakbang ay may pumasok na naman.

"Good day, Lady Yvaine." Kakatingin ko lang sa kanila kanina pero ngayon ay nakikita ko na sila. Alam niyo ba kung sinong buang ang nandito?

"G-good day, Young master Vesper and Young master Vester." Kahit nagugulat ako ay binati ko sila.

Anong ginagawa ng kambal na'to sa pamamahay ni Yvaine? Hindi naman sila para sa akin diba? Andito sila para kay Dule Yvron.

"Duke Yvron is not here, Young masters." I said. I immediately change myself into Yvaine before they began to notice something from me.

'This crazy duo is stronger than Yvaine that's why I need to avoid them. Ha?! I don't want to die here. I'm a man! I need to survive without being caught.'

Umupo silang dalawa kung saan nakaupo kanina Sabi nila, buti pa raw mga baby walang iniisip na problema. Mga ulol!

Dalawang linggo na ang nakalipas simula nang ilipat kami dito sa Hartlon castle. Dahil sa wala akong kwenta at walang maitulong dito,puro dede, tae at tulog lang ang ginawa ko.

Sa loob ng dalawang linggong iyun, inilibot ako ani Cynthia dito sa munting castle namin. Na-memorize ko na nga yung mga pasikot-sikot. Compared kasi sa ibang castle, ito yung pinakamaliit at halos patapon na. Malayo ito sa main palace at sa iba pang castles. Kaya pala makakalimutan ako dito eh.

Kasalukuyan kaming nandito sa may likod ng castle kasama si Cynthia. Sa ilalim ng puno may nakalatag na tela at doon ako nakaupo. Pinapanood ko lang si Cynthia na nagtatanim mga gulay-gulay.

Noong isang araw kasi ay lumabas siya ng castle at sabi niya may mga kakilala siya sa labas na nagbigay sakaniya ng mga seedlings. Kaya naman ngayon busy siya magtanim.

This will be helpful lalo na't patuloy nilang ika-cut ang budget namin dito. We need other source of food. Hindi pwedeng umasa lang sa funds na ibibigay nila na halata namang kinukurakot nila.

I got tired of watching Cynthia. I laid down for a bit and stared at the sky. How come this world is so peaceful? All I can hear is the birds chirping.

'Damn it. I don't want to live with this anxiety everyday!'

To help Cynthia, I need to grow up faster. Para naman makatulong ako sakaniya. Kinakain ako ng guilt dahil sa wala akong maitulong.

Kung gaano ako kaswerte sa buhay ko sa first life, ganun naman ako kamalas ngayon. I wonder, how are my parents? Hindi kami mayaman, hindi rin kami mahirap. Sakto lang pero lahat binibigay saakin ng parents ko.

Our life is simple. We're happy and contented. Nag-apply lang naman ng scholarship para naman kahit papano ay makabawas lang ako sa mga babayarin. Kung tutuusin ay hindi naman ako pinilit nila mama na mag-take ng exam.

May pang-tuition naman ako pero dahil sa matigas ang ulo ko ay pinilit ko pa rin mag-exam. If only nakinig ako sakanila edi sana hindi ako matatabunan noong lumindol. Letche!

Dahil sa napakapresko ng hangin ay unti-unti nanaman akong tinatawag ng antok. Naging antukin na talaga ako.

It's been 6 months since I've reincarnated. I've also been watching every movement in this castle. Minsan, may nagpupunta ditong gardener at ilang maids. From what I heard, kaibigan sila ni Cynthia from other castles.

Si Bert na garderner from the Lambridge Castle at yung magkapatid na maids na sila Mina at Lina from the Emperor's palace. Dati kasi nilang katrabaho si Cynthia at ang aking ina.

Pagpumupunta sila dito ay salitan sila. Minsan tumutulong sila dito sa castle, minsan nagdadala sila ng pagkain, minsan din ay inaalagan nila ako.

Buti nalang at may mga kaibigan pa rin ang ina ko at si Cynthia. Tuwing pumupunta sila dito, hindi maiiwasan na magchismisan sila. Nakakakalap din tuloy ako ng chismis.

Thanks to them, unti-unti

akong natuto sa language nila dito at may nalalaman na mga impormasyon. Like the Lambridge castle. It is where the 1st Empress and 1st Princess lived. This is also the largest castle after the emperor's palace, of course.

But enough of them, I should only worry myself. In the past six months, may isa pa akong napapansin. The head maid from the Naesbrey castle sometimes visit here. Tsk. More likely nagmamanman. Since she is from Naesbrey castle, malamang inutusan iyun ng 4th Empress Anneliesse.

"Gya..gya..gya", (that evil b***h). Why am I drooling so much?

My days here were peaceful. I was nervous at first pero nasanay nalang din ako. I eat three times a day. Kahit na maliit ang budget, hindi hinahayaan ni Cynthia na magutom kami. I get to exercise and get enough sleep every night.

Thanks to Cynthia's effort, napapansin kong lumaki na ako ng kaunti. Mas mabilis na ako gumapang gapang. All in all, everything is peaceful.

Aside from the budget cut-off, nabawasan na anxieties ko. As long as wala silang gagawin saamin. Everything will be okay.

The more I think about it, mas okay na makalimutan nila ang existence ko para kapag 18th birthday ko, gulat sila.

Kasalukuyan kaming nasa kwarto ko ngayon. Nakaupo ako sa lap ni Cynthia at kasalukuyang binabasahan ng story book. Normally, I wouldn't be interested in children's books, but there were parts that caught my attention.

To think that magic really exist in this world. Well, I already read it from the book pero hindi ako naniwala agad. I mean, akala ko kasi loko-loko lang yung book na yun.

Though magic exists here, there are only minimal practitioners. Mages are still considered rare. Lalo na dito sa Yusian Empire, since this empire are more into swordsmanship.

Pero gusto ko makakita ng magic. Magkakaroon kaya ako ng opportunity?

"How about we change the book?", isinara ni Cynthia yung children's book tsaka siya kumuha ng iba. Kukunin niya sana yung isa pang pambatang book nang may nakita akong isa pang libro.

"Bya! Bya!", turo ko doon sa book na may Yusian Empire na title.

"You want to read this?", tukoy doon ni Cynthia. "I guess it's okay since you are also a Yusian", kinuha niya yung book. Pagkabukas niya ay may tumambad na portrait.

"Hoo di?", (Who's this?) turo ko doon sa lalaki sa picture.

"Oh? Perhaps, you recognize who he is?", not really.

"It is the current emperor of Yusian Empire. Emperor Maximus Royce Yusian, your father", WHAT?!

That's why he looks familiar. We have the same purple eyes. I met him six months ago, briefly. Kaya naman nakalimutan ko na mukha niya.

Now that I've gotten a good look at him, I might say my father is quite handsome. Kaya pala ang daming asawa. But still, what a bastard. How could you forgot your daughter? Huwag kasi mag-aanak anak ng marami.

The current emperor of the Yusian Empire is quite an impressive ruler. He was able to end the life-long rebellion of the barbarians and conquer the nearby kingdoms.

"Abubu..guyaya",(what a crap book is this?). He may be a perfect ruler, but he is a lousy father.

"Currently, the empire has welcomed five empresses. First is the First Empress, Devina of the Hunton Ducal Family. Then, the second empress, Harriet of the Renald Marquisate. Next is the third empress, Arabella Shellford. She is a noble lady from the Leclaria Kingdom, one of the kingdoms His Majesty conquered. The fourth empress is Anneliese McLeod of the Etril Kingdom. And lastly, the fifth empress, Liliana Frasier of the Adrana Kingdom", mahabang sabi ni Cynthia. My mother was not recorded as she is a commoner. But wasn't there at least one more concubine aside from my mother? Does Cynthia know?

Nagpatuloy sa pagbabasa si Cynthia ako naman ay nakinig lang. Hindi ko rin kasi alam basahin yung mga letter nila dito. Parang noodles kasi. Tsaka mostly kasi alam ko na yung mga sinasabi ni Cynthia. Mostly nabasa ko na dati.

Cynthia's voice is so soft. It's like a lullaby to my ears. And with that, I fell asleep once again.

That's right. I should sleep a lot so I can grow faster...

... and two years later.

"Chinchiya (Cynthia), gee tometos luks yum-yum (the tomatoes looks delicious)".

The two-year-old Princess Astrid is helping Cynthia pick the tomatoes in their garden.