When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
LAVİNYA Evlenmek için hazır mıydım? Şimdilik sadece bir nişan demişti babam ama nişanın sonu da belliydi neticede. Ama ben ne istiyordum. Gerçi benim isteklerimin bir önemi yoktu. Babam yapacaksın dedimi, asla karşı çıkmadım. Çıkamazdım... Belki korkaklığımdan, belki cesaretsiz oluşumdan. Kim ne derse desin, ben sadece sevilmek istedim. Babam beni sevsin istedim. Sürekli aşağılamak yerine, korkutmak, kırmak, üzmek, bağırmak, azarlamak yerine sevsin istedim. Bir kezde olsa baba sıcaklığını tatmak istedim. Manavda meyve sebze satan bir adamın kızı da olabilirdim. Eğitimci bir adamın kızı. Belki inşaatta çalışan bir ustanın kızı da olabilirdim. Ama eminim daha çok insan yerine konulurdum. Belki bir kez de olsa yüzüme gülen bir babam olurdu. Kapının açılmasıyla düşüncelerimden sıyrı