THE GIRL WHO KISSED ME [FREE TO READ]

EP3. How We Met

Riley's POV

"Please get up!" Ang utos ko kay Aaron na may kasamang pagtapik sa balikat niya.

Hindi pa kasi siya naalis sa ibabaw ko, at nabibigatan ako sa kanya.

"I'm sorry my sweet angel, ako na ang magliligpit ng kinalat ko sa labas." And now he calls sweet angel again, samantalang kanina sinasabi niya na hindi na siya masaya sa akin.

Umalis na siya sa ibabaw ko at ngayon ay nakaupo na sa kama at pinagmamasdan ang mukha ko, and looking at his face now, hindi naman masyadong halata na masaya siya.

Ang akala ko babae ang pabago-bago ang isip pero sa relasyon na meron kami ni Aaron ay baligktad!

Kung sino pa ang lalaki siya pa ang pabago-bago ang isip.

"How about my coffee!" Ang naka-pout 'kong sabi.

Okay, I know, I'm being plastic right now, pero tinatamad na kasi ako magtimpla ulit, and since siya naman ang may kagagawa kung bakit natapon ang iinumin ko sana kanina ay dapat lang na ipagtimpla niya ko.

"Wait lang, ipagtitimpla kita." And tuluyan na siyang tumayo sa bed, at nagsimulang magbihis.

Ako naman ay nanatiling nakahiga at pinagmamasdan lang siya, and I'm thinking kailan kaya darating 'yung time na iiwan niya ko.

Come to think ah, ilang beses na niyang inimik sa akin na hindi na siya happy, at hindi naman niya siguro sasabihin 'yung out of nowhere lang, siyempre may pinanggagalingan.

May hugot kumbaga, at isa pa paulit-ulit na.

Pakiramdam ko ay make up sѐx na lang ang tanging nagdidikit sa kung ano mang relasyon meron kami.

Katulad ngayon bigla siyang naging happy, of course nilabasan siya.

Everyone knows that orgasms release endorphins, which are hormones that make you feel good and give you a natural high.

So from being moody eh biglang gumanda ang mood niya, marupok din 'to si Aaron eh, sѐx lang talaga ang nagpapaganda ng mood niya.

Natapos na siya sa pagbibihis at bago siya lumabas sa room ko ay kiniss niya pa ko sa lips.

Pagkalabas niya ay tsaka ko naman sinimulan ang pagbibihis ko, at ng matapos ay 'yung bed sheet naman ang tinanggal ko, need ko ng palitan at nadumihan na sa kagagawan naming dalawa.

Lalabahan ko na lang maya-maya, tumingin ako sa bintana, tamang-tama kita ko mula sa labas maganda ang sikat ng araw.

Kumuha ako ng pamalit na bedsheet at inilagay ko na, sakto naman ng tapos na ako maglagay ay pumasok si Aaron at may dala na siyang mug na may lamang kape.

Inabot niya sa akin.

"Sweet Angel aalis na ko ah, okay na pala 'yung labas, nalinis ko na."

Dapat lang sa isip-isip ko, dahil siya naman ang may kagagawan nu'n, masyado mainitin ang ulo niya.

"And I'm sorry again so bale sa Saturday na lang ako ulit babalik dito."

Nag-smile lang ako sa kanya pero sa totoo lang, okay lang kung huwag na din siyang bumalik.

I don't know, hindi ko rin maintindihan ang sarili ko, siguro hindi ko siya ganu'n kamahal kaya parang okay lang talaga sa akin kung sakaling magkahiwalay na kami.

I like being intimate with him pero kung sasabihin 'kong nakikita ko ang future ko sa kanya ay hindi ko ma-imagine ang sarili ko na siya ang makakasama ko for life.

Or pwede ring nato-toxican na 'ko sa ugali niya na paulit-ulit na senaryong nangyayari sa amin kaya siguro ganito ang nararamdaman ko.

Either way nag-go go with the flow na lang ako, may pagka hot-tempered ang ugali niya pero kapag nasa mood naman ay sobrang sweet niya, tulad na lang ngayon.

Naghalikan pa kami ng ilang segundo, hanggang sa ako na ang bumitaw sa halikan namin.

"Aaron may work ka pa, baka malate ka na!" Ang suway ko sa kanya.

"Actually late na nga ako, parang gusto 'kong umabsent, pagawan mo na lang ako ng medical certificate sa kakilala mong doctor at mag-ilang round na lang tayo buong maghapon."

Sounds tempting but nope, I'm done for today, and nakakahiya ang gusto niyang ipagawa sa akin.

May kakilala nga ako'ng doctor pero hindi kami ganu'n ka-close at lalo pa manghingi ng ganu'n na favor!

"Stop it, Aaron kapapalit ko lang ng bedsheet." Ang natatawa 'kong sabi sa kanya.

"Eh di mamaya ako naman ang magpapalit, or kung gusto mo maglagay na tayo ng towel sa ibabaw ng bed."

"Shut up!" Ang natatawa 'kong pa ding sabi sa kanya.

"Okay, okay pero Saturday night promise me, you will give me your time, para hindi na tayo mag-away."

Gusto niya pa talaga mag-promise ako, okay maybe it's partly my fault dahil once or minsan twice lang kami magkita in a week tapos hindi ko pa siya papansin eh ano'ng magagawa ko an idea hit me for my painting and alam naman niya na 'yun ang kinabubuhay ko.

This man, okay para na lang siguro makaalis na siya ay magpa-promise na lang ako.

"Promise." Ang matipid 'kong sabi.

Nag-smile siya, hinawakan niya ang face ko at nagpaalam na and this time talagang aalis na siya.

Hinatid ko pa siya hanggang sa pintuan, at nagkiss pa kami sa lips ng mabilis bago siya tuluyang umalis.

Sinarado ko naman ang pintuan ko, and nakahinga ako ng maluwag.

Finally, umalis din siya.

Dumiretcho ako sa studio space ko, dalawa kasi ang room ng apartment na 'to, ang isa ay ang bed room at itong isa ay ginawa 'kong art studio space.

Tinignan ko ang canvas board na nakalagay sa painting stand.

Ang hirap talaga kapag naudlot ang ginagawa, nawala na ako sa mood, dahil inaway na ko ni Aaron kagabi, ang gusto ko pa naman ay kapag nagawa ako ay tuloy-tuloy at walang istorbo.

I don't think kung maitutuloy ko pa ito.

Lumabas ako sa studio space ko at nag-decide na lamang ako maglaba since wala naman ako'ng source of inspiration sa mga oras na 'to eh gumawa na lamang ako ng makabuluhang bagay.

Natapos na 'kong maglaba at sineset-up ko na dito sa balcony ang aking foldable clothes drying rack or in short ang pagsasampayan ko ng damit.

Habang inaayos ko ang pagsasampay ay may napasin ako'ng babae mula sa ibaba, na nasa labas ng isang kotse, at parang sinisilip niya ang loob.

Maganda ang babae, at halata sa pananamit at itsura niya niya may kaya siya sa buhay.

Sa ginagawa niya ay tingin ko ay naiwan niya ata sa loob ang susi ng kotse niya, hula ko lang naman.

Ipinagpatuloy ko naman ang pagsasampay ko at muli na naman ako'ng napatingin sa kinaroroonan niya.

Hmmm, mukhang hindi lang susi ang kotse ang dala niya pati ata ang iba pa niyang gamit, dahil wala siyang bitbit na bag or kahit ano.

Malamang bumili siya sa convenience store, dahil du'n banda nakaparada ang kotse niya.

Ipinagpatuloy ko naman ang ginagawa ko, ang paglalagay sa hanger ng damit at ilalagay sa drying rack or improvised na sampayan na meron ako, sa totoo lang kasi bawal talagang magsampay dito, tinatamad lang ako pumunta sa roof top ng building na ito, tsaka sandali lang naman sa tindi ng init ng araw baka wala pang isang oras ay tuyo na ang mga ito.

Hanggang sa narinig ko ang boses ng babae na nagsalita, at ng sinilip ko ay...

"Excuse me, baka pwede pong makigamit ng cellphone, emergency lang naiwan ko kasi ang car key sa loob ng car pati na rin ang iba 'kong gamtin, please sandali lang!"

Rinig na rinig ko mula dito, dahil nasa second floor lang naman ako.

Nilagpasan naman siya ng babaeng pinakiusapan niya hanggang sa may dumaan ulit na babae at inulit na naman niya ang sinabi niya, and naulit na naman ang pag-ignore sa kanya.

Well, masisisi mo ba ang mga tao ngayon, malamang takot lang sila at baka ang nasa isip nila isa siyang scammer or whatever lalo pa at cellphone ang hihiramin.

I don't know what came over me, may lalapitan na naman sana siyang babae pero kinuha ko ang atensyon niya.

Napatingala siya and our eyes met.

"Miss, if you want I can help you, pero need mong umakyat dito, Room 207." Ang sabi ko sa malakas na boses.

She mouthed thank you while her hands clasped na para bang nagdadasal and pumasok na siya dito sa apartment building.