เช้าวันต่อมา…
เวลา 10.28 น.
-NUMNIM TALK-
ฉันกำลังนอนในท่าตะแคงหันหลังให้คนที่กำลังนอนกอดฉันอยู่
ฉันทำผิดกับพี่ชอปเปอร์ ฉันควรทำยังไงดี
เรื่องเมื่อวานมันไม่สมควรเกิดขึ้นเลย ไม่เลยสักนิด
ฉันจะทำยังไงดี แล้วนี่มันข้ามวันมาแล้วฉันยังไม่ได้คุยกับพี่ชอปเปอร์เลย โทรศัพท์สักเครื่องที่นี่ก็ไม่มี ประตูก็เปิดไม่ออก คนที่กอดอยู่ก็กอดไว้แน่นทำอย่างกับกลัวว่าฉันจะหนี
แล้วเรื่องเลือดที่ไหล มันไหลได้ไง ในเมื่อฉันเสียซิงให้พี่ชอปเปอร์ไปแล้ว หนำซ้ำตอนอยู่ที่อุดรเรายังมีอะไรกันหลายครั้งอยู่เลย
คงมีเหตุผลเดียว ไอ้นั่นของไอ้หื่นที่นอนอยู่ข้างหลังฉันมันใหญ่เกินมนุษย์คนอื่น
ไอ้พี่บ้ามันต้องทำมาแน่ ๆ ไม่งั้นมันคงไม่เบอเริ่มขนาดนั้น
นี่แค่ขยับขาเล็กน้อยฉันยังรู้สึกเจ็บเลยนะ จะเดินได้รึเปล่าก็ไม่รู้ เมื่อคืนกว่าความรู้สึกแปลก ๆ ที่อยากเรื่องอย่างว่า จะหายไป ฉันก็ระบมไปทั้งตัว ชอกช้ำไปหมด ไอ้หื่นข้างหลังน
