CHAPTER 3

3564 Words
• Mira • Bigla namang tumunog ang cellphone ko. Yes! Save by the bell. “Zake bitaw! May tumatawag sa phone ko," sabi ko, binitawan naman n'ya ako kaya tumayo na agad ako at kinuha ang cellphone ko sa may bedside table.  Ashley calling... Ano na naman problema ng makulit na 'to?  “Hello, Ash-“  (Mira, mall tayo! Mababaliw na ata ako sa sobrang boring dito!) sigaw n'ya sa kabilang linya.  “Okay, okay huminahon ka nga! Masyado kang hyper eh!” ganyan talaga yan pag nabuburyong sa bahay nila, magmo-mall at idadamay ako.  (Pasensya lang, 'di ka na nasanay sa'kin. Anyway, tinawagan ko na din si Audrey para sumama sa atin, you know? The more the merrier. Dalian mo ah! Magbihis ka na susunduin ka na lang namin dyan. Yung kotse ko nalang gamitin natin.)  Ano na naman kaya'ng binabalak ng babaeng 'to?  “Okey sige. See you then,” sabi ko na lang, buti naman para save sa gasolina. (Sige, bye!)  Nang binaba n'ya ang tawag ay didiretso na sana ako sa banyo ng may nagsalita. "Sino yun? Aalis ka?" Napatingin ako sa kan'ya. Muntik ko na makalimutang may kasama pala akong bakulaw dito.  “Ahh, oo eh. Si Ashley yun, nag-aaya magmall. Bakit?”  “Ah wala. Pwede dito muna ako? Ayoko pa umuwi, eh.”  “Sige. Pero bago ka aalis mamaya pakiligpit lang ng kinalat mo, okay?”  “Okay.”  “At! Pakilock na rin ng pinto. Sige, bihis lang ako," sabi ko saka ako pumasok sa walk-in closet ng kwarto ko.  Dito na ako magbibihis. After my rituals ay umalis na ako. Pagkababa ko ng building ay nadatnan ko naman na sa labas ang kotse ni Ashley kaya dumiretso na agad ako dun. • Audrey • Saturday na and obviously, walang klase. Nandito ako sa may pool garden nagre-relax. I just realize that I am very unfortunate when I entered that stupid school. Uhm, not probably unfortune because I met Ashley and mira who became my close friends. Its just that, I was really unlucky when I met his cousin. Gosh! He's too full of himself! He always annoys me every morning until lunch! He always took my foods and did something weird. Tapos lantaran pa sya kung mambababae, ugh! Disgusting!  Napatigil ako sa pag iisip ko nang tumunog ang cellphone ko. I took my phone from my pocket and answer it without looking at the screen.  “Hello?”  (Audrey!) Nailayo ko ng bongga ang cellphone ko sa tenga dahil sa sigaw ng nasa kabilang linya.  "Why the hell are you shouting?!" napasigaw ko namang sagot sa kan'ya. It’s Ashley, actually. (Sorry! Umh, mall tayo? Ang boring naman kasi eh. Sige na, pretty please?) tatawa-tawa n'yang sambit. “Okay,” as if I have a choice? Kasi naman ang boring din kaya dito.  (Yey! I’ll pick you up nalang. We’ll use my car, and tatawagan ko nalang din si Mira you know? The more the merrier!) masayang sambit n'ya sa kabilang linya. Bakit ba ang hyper n'ya? Sana all. “Okey, I’ll wait for you here then.”  (Sige, bye!)  Pagkababa n'ya ng tawag ay pumasok na agad ako sa loob para magbihis. • “Oh, saan tayo?” tanong ni Mira pagkarating namin ng mall.  "Ikot-ikot na lang muna tayo," sagot naman ni Ashley.  "Okay, tara!" sang-ayon ko naman. We’re just wandering around the mall, wala naman kasi kaming magawa eh. Huminto muna kami sa may starbucks at bumili ng frappe tapos umalis naman kami agad. We decided to go to department store to buy some books not literally a school textbook, it’s a romance pocket books. And yes! Uso pa yun. While we’re heading to department store ay may nakabangga na naman ako and the worst is my frappe! Natapon sa damit ko, Argh!  "Ay, Miss. So—" hindi n'ya natuloy ang sinasabi nang gulat s'yang mapatingin sa akin. This stupid Casanova! S'ya, na naman pumeste ng araw ko! Argh!  Tumaas ang kilay ko at naghihintay ng sorry n'ya pero tiningnan n'ya lang ako. Hindi ba s'ya magsosorry at titignan lang ako maghapon?  "Aren't you supposed to say sorry?" sambit ko saka ko s'ya sinamaan ng tingin.  At ang huklubang babaerong 'to, hindi man lang tinablan. Bwisit talaga!  "Well, I'm not anymore," he said with a smirk on his lips.  Damn this annoying jerk! “The hell! What about my shirt?” inis kong sabi. Bigla namang dumating yung mga kaibigan n'ya.  “What happened?” Ken asked.  Tinuro ko naman si Seth na parang walang pakialam sa mundo, habang nag-aalburoto ako. "That stupid Casanova! Look what he did to my shirt!” I ranted. Gosh! Lagi na lang talaga umiinit ang dugo ko pag nasa paligid ang baliw na babaerong 'to.  “Steven, anong ginawa mo?” this time, it's Rain.  At imbis na sumagot, he just shrugged his shoulders as if he doesn’t know anything.  “Tara Audrey, ibibili na lang kita ng shirt," prisenta ni Rain pero umiling lang ako. “No need. I’ll just go home and changed my clothes.” I said.  “But you’re with your friends—“ he didn’t finish what he was about to say when Seth dragged me in a sudden without saying something.  “Hey! What are you—“  “It’s my fault so I should take the responsibility to buy you a shirt," putol n'ya sa sasabihin ko pa sana. Wow, buti naman tinubuan din s'ya ng konsensya!  After a while ay huminto kami sa tapat ng boutique. Nice choice, I didn’t expected he knows girl's fashion. "Good Morning Sir. Steven,” sabi nung saleslady na ngiting-ngiti pagkapasok namin sa loob.  Sir steven? They know him? But it’s a girl’s boutique, imposible naman na dito s'ya bumibili ng damit nya? Unless— OMG!  Sayang, gwapo pa naman sya, tsk, tsk…  What?  Wala akong sinabi... "Pick whatever you want," sabi n'ya habang nakamasid sa mga shirts na nakahanger.  "Is it yours?" I asked. Curiousity kills you know?  "Did I tell you to ask?" ang highblood! "What’s wrong? I’m just asking."  "Damn! Just pick anything."  "Psh! Ang sungit mo ah! Bakla ka ata, eh." I said while giving him an evil grin.  Now I can tease you.  "What?!" he trailed off in disbelief. "You didn’t answer my question if this boutique was yours. So I assumed that you're a— gay?" this time, I really wanted to laugh whole-heartedly because of his face! Gosh! He totally looks disgusted! This is epic! "s**t! Anong klaseng pag-iisip ang meron ka?!" he asked pissed. "Matalinong pag-iisip." I tease again.  "Wow ha! Matalino ka?! Talaga lang, ha!" ang sarap n'ya palang asarin, masyadong pikon.  "You’re really out of the topic. You know what? Yes or no lang naman ang sagot, as simple as that my ghad! Or baka naman— bakla ka talaga!” I said suspiciously which made him look more disgusted. “Are you trying to piss me?” “Why? Are you pissed?” I said while grinning.  Nabigla naman ako nung lumapit s'ya sa'kin as in sobrang lapit! Now I could feel his breath. Aatras na sana ako pero wala na akong maatrasan that means, he already cornered me.  “You know what? For the first time in my history, someone can talk to me like the way you did and the worst, I really can’t believe that a girl like you assumed that I’m a gay?!”  “Wow! That’s surprising. So that means, I was the lucky girl who can do anything to you that the others can’t. That was a pleasure for me, don’t you know that?” saka ako ngumisi sa kan'ya ng nakakaloko.  “You’re unbelievable, baby. How could you possibly do that? Do you know if what was the consequence of that damn attitude?”  Napalunok ako the moment I noticed that he’s already staring at my face down to my lips.  “Baby your face! Tabi nga!” sabi ko sabay layo ng mukha n'ya sa mukha ko at tinulak s'ya palayo sa'kin.  May balak pa ata akong halikan ng huklubang to, eh. Bigla naman s'yang tumawa na ikinalingon ko sa kan'ya. Seriously? Naka-hithit ba s'ya or what?  “Kinilig ka naman.” I rolled my eyes.  “Really? You think kinikilig ako? Ha! Spell A-S-A!”  “You’re blushing, babe. It can be a proof, right?” he then smirk.  Bwisit talaga 'to! Lahat nalang ba mahahalata n'ya sa'kin?! “In your dreams!” I trailed off, saka ako naglakad palayo sa kan'ya at pumili na ng shirt saka nagpalit. “I’m done,” sabi ko nang makalabas na ako ng fitting room.  Tumayo naman s'ya sa sofa at nauna nang maglakad paalis.  “Hey! What about the bill?” sigaw ko, bigla-bigla ba namang umalis nang 'di nagbabayad! Wag mong sabihin na ako magbabayad nito?   “No need, it's my moms boutique.”  Okey, edi kayo na kasi ang mayaman. Sumunod nalang ako sa kanya, wala eh. Iniwan na ako, pero ang bilis nyang maglakad! Takte! naman eh! Hello? May kasama kaya sya!  “You know what? Uso maghintay!” sigaw ko sa kan'ya. Kasi naman mukha talaga s'yang walang kasama, eh!  “Aw!” Napasapo ako sa ilong ko, paano ba naman! Bigla bigla nalang humihinto kaya ayun! Nabunggo ako sa likod n'ya. Letse talaga!  “At uso rin tumingin sa daan,” sabi n'ya nang makaharap s'ya sa'kin.  Napatingin naman ako sa kan'ya. Nabigla ako nang marealize na ang lapit pala ng mukha n'ya sa akin.  Ba't ang gwapo ng damuhong 'to?  Yuck! Gwapo? At saan naman nanggaling yun?! "Staring is rude, baby." Bigla naman akong nabalik sa huwisyo ko. Takte! Am I staring? Hindi naman, ah!  "Sinasabi mo dyan? Excuse me ha! Feeling ka."  “Tss, excuses," umayos s'ya ng tayo. "Halika na nga.”  Hinawakan n'ya agad ako sa kamay at kinaladkad paalis. Uso ba talagang kaladkarin ako? Kanina pa 'to kakaladkad sa akin, ah! Habang naglalakad kami ay bigla namang tumunog ang cellphone namin. I took my cellphone at my pocket and press the answer button without looking at the screen.  "Hello?” (Where are you?) bungad na tanong ni Mira sa kabilang linya.  “I’m here at—“ I didn't able to finish what I was about to say when Seth took my cellphone away from me.  “Hey! What are you doing?!” singhal ko. Bastusan eh! Kitang may kausap ako!  “Hello, Mira. She’s with me… Zake already told me… Yes, we’ll be there. Tss... K Bye,” sabay abot n'ya sa akin ng cellphone ko. Kinuha ko naman sa kan'ya habang masama ang tingin ko sa pagmumukha n'ya nang bigla n'ya na lang hinigit ulit yung kamay ko papalapit sa kan'ya. Sabay akbay.  "Hoy! Makaakbay ah. Close tayo?!" Sininghalan ko nga. "Tinatamad ako maglakad at oo, close tayo. Magkaakbay nga tayo eh," sabi n'ya saka nag-start nang maglakad. Pilosopo!  "Correction, ikaw lang ang nakaakbay. At saka ano bang konek ng sinabi mo sa sinabi ko?" sabi ko.  "Tsk, stop asking."  Ang sungit. Ang weird n'ya ata ngayon. And wait, where the hell are we going?  “Where are we going? Aren’t we supposed to go back?”  “Pupuntahan natin yung babae ko.” Natigil ako sa paglalakad dahilan upang matigil rin s'ya. What the heck?!  Binatukan ko nga. Stupid kasi! Idamay ba naman ako sa kalandian n'ya?!  “Aray! Bakit mo ba ako binatukan?” reklamo n'ya habang nahimas sa batok n'ya.  “Stupid ka talaga! Dinadamay mo pa ako sa kalandian mong hukluban ka!” sabi ko habang hinahampas s'ya sa braso n'yang nakaakbay pa rin sa'kin.  “I was just kidding! Selos ka naman!”  “Kapal!” bulalas ko at akmang itutuklod ko na sana s'ya kaso mas hinigpitan n'ya yung akbay n'ya sa'kin.  “Let go off me stupid Casanova!”  “Babe naman—sabi ko nga babalik na tayo dun,” saka n'ya inalis kamay n'ya sa pagkaakbay sa'kin nang akma ko na sana s'yang batukan ulit. "Alam mo? Simula nong matututo ka nang magtagalog, masyado ka nang madaldal!” reklamo n'ya.  “So what? It’s not your problem anymore!” sabi ko saka s'ya tinalikuran.  Mauuna na sana ako sa kan'ya kaya lang nahuli n'ya kamay ko! Ano bang arte ng hinayupak na 'to?   “Sabay na tayo," hindi na ako pumalag, higpit ng hawak eh. Akala mo naman mawawala ako.  Ba't ganito 'to ngayon? Ano bang trip nito. Makaasta naman akala mo boyfriend.  Habang naglalakad kami ay napansin kong diretso kami ng Jollibee. My gosh! My favorite spot! Ang laki ng ngiti ko habang papasok kami ng jollibee. Syempre, ngayon na lang ulit ako nakapunta rito simula nung dumating ako dito sa pilipinas. Habang naglalakad kami papasok ay hindi rin maiiwasang makarinig kami ng mga bulungan, mostly boys.  "Pre, ang ganda nung babae oh!" bulalas nung lalaking 'di kalayuan sa amin. “She looks stunning,” sang-ayon naman ng kasama n'ya. “Grabe, artista kaya sya?” tanong naman ng isa. " Oo nga, no. Kaso taken na mga dude," sabat ulit nung lalaking naunang magsalita. Wait, taken? Sino? Ako?  "Oh my gosh, girls! Ang gwapo naman niya!" Narinig kong tili ng mga babaeng di kalayuan rin sa amin. Kahit saan ang daming nahuhumaling sa karisma ng huklubang retarded na 'to. Tsk, tsk. Sana all. "Nakakainlove siya," sang-ayon naman ng babaeng nakabraid. "s**t girls! Love at first sight ba 'to?" isa pang sambit nung babaeng naka-pigtail. “Is that Steven Seth Park? The Casanova prince of CrystaGold Academy?" tili naman nung mukhang coloring book ang mukha. “OMG GIRL, who’s that girl he’s holding?” tanong naman ng kasama nito. “New victim ata," sagot naman ni Miss Coloring book. Tsss. Mukha ba akong papatol sa isang Casanova?  Napansin kong nag-smirk lang 'tong huklubang babaerong 'to nang biglang may lumapit na babae. “Hi baby, ako yung ka-date mo the other night," sabi nung babae na halatang nagpapacute.  “Sorry, but I don’t remember dating anyone. Can’t you see? I’m with my girlfriend, so please excuse us,” saka n'ya nilagpasan yung babae habang hila-hila ako.  And what the?! Girlfriend daw? Sino? Ako?  Ang kapal! “Ilang page ka ba? Ang kapal mo ha! Can you just let go off my hand? Nag fefeeling ka na, eh. Kanina ka pa!” sabi ko, pero ang hinayupak 'di man lang natinag. “Audre, Steven! Dito!”  Napalingon naman kami sa tumawag sa amin, it's Ashley with Mira and the six boys. Lumapit naman kami sa kanila while seth still holding my hand tapos nag order na kami.  “Audrey, why so beautiful?" sabi ni Ashley out of nowhere habang nskanguso na ikinakunot ko ng noo. “Ash, stop fooling.” I said.  “Totoo naman Audrey, you look very admirable!” sabi naman nung Lance ata?  “How could you be so pretty without something that puts on your face?” this time, it was Ken. Naramdaman ko naman ang pag-iinit ng magkabilang pisngi ko. What's with their compliments all of a sudden? “Hey! Both of you!” Nabaling ang pansin ko kay Seth na ngayon ay nakaturo na ang pointed finger kay Lance at Ken. "Watch your words!” saka sinamaan n'ya ng tingin.  Problema nito? • Steven • “Hey! Both of you!” Turo ko kay Lance at Ken.”Watch your words!” sabi ko saka sila sinamaan ng tingin.  Sinabi ng back off, eh 'di makaintindi? Napabaling naman ang tingin ko sa katabi ko and— What the f**k?! She's.. She's..  BLUSHING?! The Hell! Teka nga— pake ko ba sa babaeng yan?!  “Mga par! May nagseselos," gatong ni Tyler, at dahil dun ay nagsitawanan silang lahat maliban kay Audrey at sa akin. Gago talaga! Ako? Magseselos? In her dreams! Hindi ko na lang pinatulan bagkus ay kumain nalang kami.  “Magkakilala na kayong lahat, right?"  Biglang tanong ni amazona sa kanila na ikinatingin naming lahat sa kan'ya.  "Yup!" si Ashley na sumagot.  "Andaya," sabi nya then she pouted? Tangina! Why so cute? Putek! Wala akong sinabi! "Don't pout. Maganda ka na," bulalas ni Mira. “You know, we’re childhoods maliban kay Ashley, and Steven was my cousin." “Why don’t you introduce yourself in a formal way, Audrey? Masyado ka kasing busy kakaaway n'yo ni steven eh," sabat naman ni Ashley.  “Oo nga!” boys said in chorus.  “Uh, okay. I’m Audrey Marie Anderson," she started. Nakikinig lang ako sa kanila.  “I know you already know me but I want to introduce myself to you, again. I’m Rain Joseph Seung," si ulan sabay ngiti, tss. Nagpacute pa. “I’m Zake Michael Vergara," nakangiti ring pakilala ni Zake. Tsk, isa pa to. "Kenneth Jhon Suarez," sabay smile kaya kita ang malalim n'yang dimples.  Kung pag-uumpugin ko kaya 'tong mga 'to? Nag-papacute pa, eh nagpapakilala lang naman. Tsk!  “Raven Mark Hakashiwa,” buti pa tong pinaglihi sa gatas sa sobrang puti. As usual, may pagka cold.  “Nathaniel Lance Chen ang pinaka pogi sa lahat," sabay flying kiss.  Tangina! Pigilan n'yo ako! Makakahampas talaga ako ng ubod ng hangin dito! “Tyler Fuentabella,” isa pa to, tss. “Oy tol, ikaw na!” sambit ni Tyler na tinuturo pa ako. Napangisi ako.  May naisip ako. “She knows me already, right? Babe?” sabay akbay ko sa kan'ya.  Putek mga par! She’s blushing! “What?! Babe?!” gulat na gulat na tanong nilang lahat.  “Stop fooling around Seth,” sabi n'ya sabay alis ng kamay ko sa balikat n'ya.  Medyo nabigla ako sa tawag n'ya sakin. First time kasing may tumawag sa second name ko, usually kasi steven ang tawag nila sa'kin.  “Seth?” Rm asked.  “Why? Is something wrong?” she asked confused.  “Sa lahat ng taong nakakakilala sa amin especially sa mga taong kilala na namin, ikaw lang ang narinig naming nakatawag sa kan'ya sa second name n'ya.” Rain explained.  “Shut up! Dami n'yong sinasabi, kumain na nga tayo!” singit ko, saka ako kumain ulit. Nawala na ako sa mood.  "Hey guys! Quantum tayo!" pag-aaliw ni Mira para mawala ang cold atmosphere. Lumiwanag naman ang mga mukha nilang lahat maliban sa'kin.  "Sige ba!" masayang tugon ni Ashley.  "Tara sa quantum!" sigaw naman ni Tyler na nauna nang tumayo.  “Hindi ka halatang excited Tyler, eh no?” ani Ashley sabay iling. “Why? Is it bad to be excited? Duh!” sabay flip n'ya ng kunwaring buhok nya.  Takte, bakla ba 'to?  “You’re funny!” sabat naman ni Audrey kasabay ng pagtawa nito. Wait— did she just laugh? “What?” taka n'ya namang tanong nang mapansin n'yang natigilan kami.  Eh, kasi naman sino ba ang hindi mabibigla na bihira na nga s'ya ngumiti at magtagalog tapos dahil lang sa ginawa ni Tyler kung makatawa parang wala nang bukas?  “U-uh, okey guys masyado nang OA ang pagkashock natin kaya tara na!” sambit ni Mira.  Tapos ayun umalis na din kami. Hindi ko alam. Putapete! Badtrip talaga ako eh! Hindi ko alam kung bakit. Peste talaga! Aish! "Tol." Tawag ni tyler sakin, halata sigurong di ako nakikisabay sa kanila. "Letse!"  "Problema mo?"  ". . . ."  "Okay. Sabi ko nga tatahimik na, eh."  • Audrey • Nagsasaya kami dito sa quantum maliban sa isa, sino pa ba? Edi ang huklubang retarded na si Seth! Kanina ko pa din napapansin, he’s not on his mood. Problema kaya nito? Parang babae, laging may mood swings. Nilapitan ko s'ya sa mini basketball court where the boys played earlier. Nandoon na din kasi sila sa public videoke nagwawala! But of course joke lang yun, they were singing while the others are dancing and infairness I love their voices ang galing nila kumanta at sumayaw!  Yung dalawang babae naman ay taga-cheer.  “Hey!” tawag pansin ko nung makalapit na ako sa kan'ya.  “What?” he asked nonchalantly. Sungit talaga. “What’s with the face? Any problem?” I asked. “Wala lang ako sa mood,” he answered. “As far as I know, we supposed to enjoy hindi ang mawala sa mood. What’s the use of hanging out if you’ll going to act being KJ," mataray kong sabi na ikinairap n'ya naman. Kalalaking tao umiirap? Ang taray! “Tsk, fine!” he trailed off in defeat as he made his way towards his friends. Napangiti naman ako bago sumunod sa kan'ya. We enjoyed singing dancing and playing with them. Grabe! They’re fun to be with. Especially Seth, nawala nga yung pagkasungit n'ya kanina but craziness possessed him. “Everyone!” it's Ken. Napatingin naman kaming lahat sa kan'ya. “If you’ll going to date Steven Seth Park just be careful because he loves torturing himself like this.”  He pointed Seth who played the mini fan then pinatatama n'ya sa mukha n'ya hanggang sa akmang kakainin na n'ya Ito. Tawa naman kami ng tawa sa ginagawa n'ya, I never though of him being weird and cute at the same time. Bigla namang may nagsitilian na group of girls.  "Kyah!"  Biglang tili ng mga babae sa mall. " Ang gwapo nila!" tili nung blonde na babae. "Oo ngaaa. Lalo na yung nakahawak ng mini fan. Kyah!" tili naman ng kasama nito. She was referring to Seth.  "Kyah! Ang cute n'ya!" gatong naman nung isa. "Ano kaa? Yung pangatlong nakapamulsa kaya!" yung blonde ulit. She's referring to Rain. "Oy, hindi ah! Yung panglima!” singit naman nung babaeng kulot sabay turo kay Tyler.  "Magsitigil nga kayo! Lahat kaya sila gwapo. Kyah!" hindi naman nagpahuli yung isa. Bigla akong napangiti. Grabe, they immediately have their fangirls. Iba talaga kapag gwapo.  After that scene, we decided to wander around first then went to starbucks to buy frappe then sa bookstore to buy some books, hindi kasi kami nakabili kanina dahil sa nangyaring, you know? Nevermind. And after that we decided to go home. Eight pm na din kasi.  “Uwi na tayo," yaya na ni Rm saka umunat-unat. “Oo nga, grabe nakakapagod talaga!” sang-ayon naman ni Lance at humikab. “Yeah, but I really enjoy this day!” dugtong naman ni Ken.  “Ako rin, nag-enjoy rin ako!” sabat naman ni Tyler while raising his right hand.  “Lahat naman ata tayo nag-enjoy eh,” singit din ni Zake.  “Audrey, do you have your car? Kung wala, hatid nalang kita.” Rain offered which made me smile. He’s too gentleman and I like that. Handsome plus gentleman, such a perfect catch. “I appreciate your gentleness, Rain. But it's okay, we have Ashley’s car. Doon na lang siguro ako sasakay.” I said rejected his offer nicely. “Okey, as you say so.”  Yung dalawa naman ay pagod na sila kaya 'di na nagsasalita. "Audrey, una na kami," paalam ni Lance.  "Okey, take care," sabi ko habang nakangiti.  “Audrey, let’s go. Gabi na.” Tawag naman sa akin ni Mira na ikinatango ko naman. “Okey, sige," saka ako sumabay sa kanila papasok sa kotse ni Ashley but before I settled myself inside the car ay lumingon muna ako sa kanila. “Bye!” I bid my farewell. “Bye, Drey. Take care!” paalam naman nila at kumaway. Nag-enjoy talaga ako ngayong araw. Nakakawala ng stress. Pag-uwi ko sa bahay ay binagsak ko kaagad ang katawan ko sa malambot kong kama. I'm so tired and I wanna sleep. Pero bago ko pa maipikit ang mga mata ko ay nagvibrate bigla ang phone ko. Kinuha ko ang cellphone ko sa bedside table at tiningnan kung sino ang nagtext. Unknown number? Binuksan ko yung message. Curiosity kills you know? From: 0975******* Nag-enjoy ako. Thank you, goodnight. End~ I raise my brow after I read the message.  To: 0975******* Who are you? Sent~ Naghintay pa ako ng ilang minuto pero wala na akong natanggap na reply galing sa kan'ya kaya pinabayaan ko nalang. Its not important tho. Tumayo na ako mula sa pagkakahiga ko sa kama at dumiretso na sa banyo para maligo ulit. After a few minutes ay natapos na rin ako. I just wear a simple loose shirt and a short-shorts and dried my long curly hair using my blower and afterwards ay nahiga na rin ako at natulog with a smile on my lips.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD