เดี๋ยวนะ..ย้อนกลับไปข้อสองไม่ใช่ว่าเขา..สั่งให้เธอจุมพิตเขาอย่างนั้นหรือ?
“อ่า..เรื่องนั้นไม่ใช่ว่าท่านเคาน์..ทะ..ท่านคิลเลียนต้องการให้ข้าจุมพิตท่านในช่วงเวลาที่ท่านสั่งไม่ใช่หรือ แล้ว..ในยามนี้เรามิได้อยู่ต่อหน้าผู้คน ข้าไม่เห็นถึงความจำเป็นที่ข้าจะต้องจูบท่านเลยค่ะ”
น้ำเสียงของฟาเดลมันติดๆ ขัดๆ เธอพูดเองก็อดรู้สึกอายเองไม่ได้ ส่วนเขาทำหน้าระรื่นพร้อมกับยกมุมปากสูงขึ้นมา ราวกับเขาพึงพอใจที่เห็นท่าทีเขินอายของเธอ
นะ..น่าหมั่นไส้ชะมัดเลย!
“เช่นนั้นคงจะต้องย้อนกลับไปตั้งแต่ที่เราคุยกันถึงเรื่องการทำตามคำสั่งของข้าเพื่อแลกกับการยกเลิกกฎข้อบังคับของสตรี และตอนนี้..ข้ากำลังสั่งให้เจ้าจูบข้าอยู่นะฟาเดล”
เธอหัวเราะออกมาเบาๆ แต่มันดันฟังดูเหมือนกับว่าฟาเดลอยากจะร้องไห้มากกว่า
จูบเขาเนี่ยนะ! แถมยังตอนนี้ที่บรรยากาศสุดแสนจะโรแมนติก..เธอทำไม่ได้ ทำไม่ได้อย่างเด็ดขาด
“อื้อ!!”
ในขณะที่ฟาเดลกำล
