“ขะ..ข้าขอโทษด้วยค่ะ”
เรียวคิ้วของคิลเลียนยกสูงขึ้นมาในทันทีเมื่อเขาได้ยินคำขอโทษที่เอ่อออกมาด้วยอาการประหม่าและเขินอายของฟาเดล..เขาแทบจะหลุดหัวเราะออกมาแต่ทว่าเขาก็พยายามอดกลั้นเอาไว้
“อ่า..แบบนี้เป็นเรื่องแล้วละสิ เพราะว่าเจ้าได้มาเห็นข้าในยามที่กระทำเรื่องราวน่าอาย ..เพียงแต่เราจะพูดคุยกันแบบนี้จริงๆ อย่างนั้นหรือฟาเดล”
เมื่อได้ยินคำกล่าวเช่นนั้น เธอก็รีบคลานออกมาจากด้านล่างของโต๊ะทำงาน ท่านเคาน์โอนิกซ์กำลังจัดเครื่องแต่งกายของเขาให้มันดูเรียบร้อยมากกว่าก่อนหน้านี้ที่กางเกงของเขาแทบจะร่วงหล่นลงมา
เธอนั่งลงบนโซฟาตัวยาวพร้อมๆ กับขบเม้มริมฝีปากอย่างใช้ความคิด ความสงบนิ่งของฟาเดลถูกทำลายลงไปจนหมดเมื่อคิลเลียนนั่งลงข้างๆ เธอ เขาเอนซบใบหน้าลงบนไหล่ของฟาเดลราวกับว่าเขากำลังต้องการช่วงเวลาในการพักผ่อน
“เรื่องในวันนี้..ข้าต้องการความเป็นธรรมในเรื่องที่เจ้ามาแอบมองข้าใช้ช่วงเวลาที่เป็นส่วนตั
