ปัทมาตื่นแต่เช้า แต่ยังสายกว่าย่าและแม่ แม่กำลังทำกับข้าวเสร็จแล้ว ที่บ้านนี้หกโมงเช้าย่าต้องใส่บาตรทุกวัน เมื่อก่อนพระท่านไม่ได้เดินมาทางนี้ แต่ท่านคงเห็นว่าย่าอายุเยอะแล้ว ต้องเดินออกไปใส่บาตรไกล เลยเลือกที่จะวนกลับมาหน้าบ้านย่า บ้านหลังอื่นๆที่ปลูกเรียงรายอยู่ใกล้ๆกันพลอยได้ใส่บาตรด้วย ไม่ต้องเดินออกไปที่ปากซอย
“ไปลูกพร้อมหรือยังหนูปัท แม่พร วันนี้คนรอใส่บาตรเยอะจัง”ย่ากุลเดินนำหน้าลูกสะใภ้และหลานสาว ถึงจะอายุมากแล้ว แต่ย่ากุลก็ยังคงกระชับกระเฉง
“วันนี้มาใส่บาตรกันทุกเลยนะครับ สวัสดีครับย่ากุล ป้าพร น้องปัท”ราวี หนุ่มบ้านหัวมุม หนุ่มออฟฟิศ เขาอายุมากกว่าปัทมา 5 ปี ครอบครัวเขาเพิ่งย้ายมาอยู่ที่ชุมชนนี้เมื่อห้าปีที่แล้ว
ปัทมาไม่รู้จักเขาหรอกเพราะช่วงที่เขามา เธอเข้าไปเรียนที่กรุงเทพฯ เพิ่งเคยเห็นเขาเมื่อกลับมาอยู่บ้านย่าช่วงปิดเทอม ย่าบอกว่าเขาทำงาน บริษัทฯหยุด เสาร์และอาทิตย์
ราวีช
