AKIRO
Halos mawalan na ako ng gana sa buhay at paano ko pa itutuloy ito kung wala na ang mag-ina ko. Laging nasa huli talaga ang pagsisi. Sana talaga hindi ko na pinansin ang baliw na Bella na 'yon, hindi sana ganito ka kumplikado ang buhay ko. Pero wala na, kahit magsisi pa ako o lumuha ng dugo hindi na babalik ang asawa ko.
Mag-isa lang ako sa bahay namin, nang biglang may nag door bell. Lumapit ako sa pintuan at sumilip umasa akong ang asawa ko ang makikita, ngunit nalungkot ako ng makitang si Bella ang nasa labas. Hinayaan kong mainitan siya sa labas at wala akong balak makipag usap sa babaeng 'yan. Mga ilang oras din bago natigil ang pag do doorbell, muli kong sinilip ang pintuan at umalis na nga ito.
Buong mag hapon akong wala sa sarilo at walang gana mag work. Kahit na mga kaib
