ฉู่จวิ้นอยู่ในห้องหนังสือจนถึงตอนบ่าย เพื่อศึกษาวัตถุล้ำค่าที่จ่างกงจู่ประทานมาให้ เขาทดลองแช่มันในน้ำอุ่น เมื่อผ่านไปสักพักวัตถุชิ้นนั้นก็นิ่มลง หลังจากสัมผัสดูแล้วก็มีความรู้สึกนุ่มหยุ่นเล็กน้อย ชายหนุ่มเฝ้ารอให้ถึงช่วงกลางคืน จะได้ทดลองใช้มัน
ในตอนที่กินข้าวเย็นเขาก็มองใบหน้าของภรรยาตลอดเวลาจนนางรู้สึกเขินอาย
"กินข้าวดีๆ!"
แน่นอนว่าฉู่จวิ้นยังไม่เลิกจ้อง อันหนิงเลยไม่อยากจะคุยกับเขาอีก นางก้มหน้าก้มตากินอาหารในถ้วยของตัวเองต่อไป
ช่วงเวลากลางคืนมาถึงอยากรวดเร็ว ฉู่จวิ้นรีบไปอาบน้ำและเตรียมเตาใบเล็กๆ มาตั้งริมหน้าต่างเพื่อต้มน้ำให้เดือด
อันหนิงคิดว่ากระบวนการค่อนข้างยุ่งยาก แต่ในเมื่อนางยังไม่อยากตั้งครรภ์ ก็คงต้องใช้เพียงวิธีนี้เท่านั้น หญิงสาวเดินไปนั่งรอเขาอยู่เตียง
"องค์หญิง...พวกเรานอนกันเถอะ..."
ในห้องยังไม่ได้ดับตะเกียงทำให้มีแสงสว่าง มองเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน
พวกเขาสองม
