When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลังจากศึกที่เร้าร้อนเกิดขึ้นที่บริษัทวันนั้นไอริก็ไม่ได้ไปที่บ้านของใต้หล้าอีกเลยเพราะพิษไข้จนตอนนี้ก็ล่วงเลยมา3วันแล้วใต้หล้าเองก็ไม่ได้ไปหาเธอที่บ้านเช่นกันเพราะเขาก็มัวแต่ยุ่งงานที่บริษัทจนมากระทั่งวันนี้เขารู้สึกว่าไอริไม่เคยหายไปนานขนาดนี้เขาเลยเลือกที่จะไม่เข้าบริษัทและจะไปหาเธอที่บ้านแต่ทว่า…. “ไอ้ใต้หล้าเจ้ากรรมนายเวรมึงมาหามึงว่ะ” เมื่อใต้หล้าเดินลงมาจากชั้นบนใต้น้ำก็รีบเอ่ยปากบอกพี่ชายทันที “เจ้ากรรมนายเวรอะไรของมึง” ใต้หล้าเองก็ถามไปด้วยความงุนงงเช่นกันที่อยู่ๆน้องชายของเขาก็พูดขึ้นมาแบบนั้น “ติช่า ติช่าแฟนเก่ามึงนั่งรออยู่กับเเม่ที่ห้องรับแขก” เมื่อใต้น้ำเอ่ยชื่อหญิงสาวขึ้นมาใต้หล้าก็ถึงกับชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น “เธอมากับใคร” “มาคนเดียวเห็นคุยกับแม่เมื่อเช้าว่ามาไทยได้2วันแล้วแต่ยังหาเวลาเข้ามาหามึงไม่ได้จึงได้มาวันนี้” ใต้หล้าไม่ตอบอะไรเขารีบเดินไปยังห้องรับแข