When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ในระหว่างที่นั่งรถไปบริษัทไอริก็เอาแต่เงียบใต้หล้าเองก็พยายามชวนพูดคุยมาตลอดทางแต่ทว่าไอริเองก็เอาแต่พยักหน้ากับส่ายหัวใต้หล้าจึงไม่ถามเซ้าซี้อะไรมากมายและตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อจนมาถึงบริษัท “ไอริครับ หิวไหมถ้าหิวบอกพี่นะครับเดี๋ยวพี่จะไปซื้ออะไรมาให้ทาน” เมื่อเลี้ยวรถเข้ามาจอดใต้หล้าก็เอ่ยถามร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนทันที “ไม่หิวค่ะ” ไอริตอบเพียงสั้นๆแล้วก็เปิดประตูรถลงไปทันที ใต้หล้าที่เห็นแบบนั้นเขาก็รีบเปิดประตูรถตามลงไปเช่นกัน “งั้นเข้าบริษัทกันครับ” ใต้หล้าเอ่ยพร้อมกับยื่นมือหนาไปเพื่อหวังจะให้ไอริจับแต่ทว่าไอริกลับมองอยู่สักพักแล้วก็เดินนำหน้าเขาไปโดยไม่จับมือและไม่รอเขาเลย ใต้หล้าเดินตามไอริมาติดๆสายตาพรางจองมองที่กระโปรงตัวสั้นของเธออย่างเอาเรื่องถ้าไม่ติดว่าตอนนี้อยู่ที่บริษัทเขาจะจับกระโปรงตัวนี้ฉีกให้ขาดส่ะตรงนี้เลย ส่วนไอริเมื่อเดินเข้ามาในบริษัทก็มีสายตาข