พอใจอาเจียนใส่ชุดที่เขาใส่และอาเจียนในรถของเขาด้วยจนเหม็นไปหมด พอถึงบ้านเขาก็ต้องรีบถอดเสื้อผ้าของเธอทิ้งลงตะกร้าแล้วก็จัดการเช็ดตัวให้เธอจนสะอาดแล้วก็ใส่ชุดนอนให้เพื่อที่พอใจจะได้นอนหลับสบาย ส่วนตัวเองก็อาบน้ำเสร็จก็มานอนกอดเธอบนเตียงด้วยกายเปลือยเปล่า เพราะเสื้อผ้าของเขาอยู่ห้องรับแขกหมดและไม่อยากไปหยิบเสื้อผ้าจึงเลือกเปลือยกายนอนกกกอดเธอในคืนนี้
“อือ...พี่กรณ์ พอใจขอโทษนะคะ พอใจเป็นของพี่กรณ์ไม่ได้แล้ว อือ...” เธอละเมอเอ่ยชื่อของกรณ์ออกมาพร้อมขยับตัวซุกอกแกร่ง กริชที่ยังนอนไม่หลับได้ยินทุกคำพูดของคนละเมอก็เม้มปากแน่น เขาผลักเธอออกอย่างรังเกียจ แม้แต่เมาและนอนหลับก็ยังละเมอถึงน้องชายเขา พอใจช่างใจร้ายเหลือเกิน
“ทำไมใจร้ายกับพี่แบบนี้พอใจ” เขาพึมพำแล้วลุกลงจากเตียงในความมืดแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวสอบแล้วออกจากห้องนอนไปนอนห้องรับแขกของตัวเองด้วยความเจ็บปวด
“พี่กริชใจร้าย...พี
