C6
2048 Words
Nakaupo ako ngayon sa frontseat ng sasakyan ni Riguel. Hindi ko alam kung paano nila ako napapayag basta ang alam ko ay pumayag ako. I can't let my boredom roam around in that place. Hindi ko kaya.
Ang nasa backseat ay sina Jax, Jizan, Ryl, at Selestine. Selestine is the cousin of Ryl and Riguel, she is full blooded german, dahil may lahing german daw ang pamilya nila Riguel, on their mother side. That makes Riguel and Ryl half german, well that explains their looks. She looks like so soft, napakahinhin niyang tingnan at ang aura niya ay mapakabait. I don't see any harm in her at all.
"You know what Evie, you're going to love this night spot! Ikaw ang unang babae hindi namin kapamilya na makakapunta rito." Nakangiting sabi ni Riguel, I tried to smile at him. At napatingin sa pa ligid.
It's all trees and a road na tanging one lane.
"Yeah right! Lagi kaming pumupunta dito if may event na hindi namin nagugustuhan." I heard Jax said at the back. I looked at him at the mirror at kitang-kita ko ang ngiti niya.
Sinandal ko ang ulo ka sa headrest ng upuan ng sasakyan ni Riguel. Mga asaran lang nila ang naririnig ko lagi, hindi ko naman magawang makisali dahil hindi ko alam ang dapat kong sabihin.
"You're going to love this place, Evie. Lalo na't gabi, maraming kaganapan doon tuwing gabi." I nodded at Selestine's statement. Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin.
"Palagi kabang gumagala tuwing anniversary?" Jax asked.
"Nah, I usually spend time sa vault ni Dad. Kasi sa OS palagi ang venue noon." I said.
"Vault? You mean the vault where he hid all his weapons?" Selestine asked this time.
Agad akong umiling. "No, the vault where he stays noong nag-stay siya sa OS it's like condominium."
Napa-ah sila sa sinabi ko at parang hindi makapaniwala.
"Oh, I see. I haven't been to OS before, kaya wala akong alam about vaults." Simpleng sabi ni Selestine. Selestine is really pretty, because of her german blood. Tsaka nakakagulat ang galing niya mag filipino, sabagay dito narin man sya lumaki.
"You should visit sometimes, masaya roon." I suggested.
"Nah, you shouldn't." Natatawang sabi naman ni Jizan. Napalingon ako sakanya, dahil sa sinabi niya. There's a playful smirk playing on his lips kaya napairap nalang ako.
"What? Bakit naman Kuya Jizan?" I heard Selestine's soft voice become softer. Tsk, does she like Jizan?
"I've been trained there, and it was a disaster. Only monsters can survive that place." Napataas ang kilay ko sa sinabi ni Jizan, oh. So he's been there already? Is he been trained? I wonder if he graduated.
"Delikado ba dun?" I don't know if Selestine is just acting innocent or if she really had no idea about what the OS is.
"Yes, super." Iyon lamang ang naging tugon ni Jizan, I looked at him I again at nakita kong nakatingin lang siya saakin. I was startled at first pero agad rin namang nakabawi and threw him a death glare. Jerk.
"Did you train there too?" Rinig kong tanong ni Riguel, I looked at him at seryoso siyang nakatingin sa daan.
"Uhm, nope. I didn't. I am not planning to take over Dad's position." Napansin kong nagulat siya sa sinabi ko.
"What? You won't?" Rimig kong tanong ni Jax sa likod, napatingin ulit ako sakanila.
"But why? Ikaw ang expected na mag take over ng position mg Daddy mo." Dagdag ni Jax. Me? Expected as a heir?
"Nah, hindi. The son gets the throne, we daughters gets the money, properties and all." Sabi ko. Tila hindi sila makapaniwala sa sinabi ko.
"Woah. I can't believe this, everybody in the organization expects you to take over the position of your father." Sabi naman ni Riguel.
"Why?"
"Bceause you are the first child?" Patanong na sagot ni Jax saakin.
"Yeah, but the son gets the position. That's how it works in our family." Sabi ko nalang. Simula pagkabata ay gustong-gusto ko na talaga ang position ni Dad sa organisasyon, pero ngayong malaki na ako ay napagtanto kong hindi ako pwede sa ganun.
That I can't be a mafia, dahil napakalaking responsibilidad iyon. Plus, Dad's position is so high. And Dad thinks that I can't handle it. Kaya kay Soren iyon mapupunta, I respect Dad's opinion at I am setting my own dreams now. At sa palagay ko ay may mga bagay talaga na hindi talaga para saakin.
"Woah, your family's weird. Saamin kasi yung pinaka-matanda ang magt-take over that means Jizan will take over the Zoldyck's" Sabi ni Jax, that's really not the point here dahil pareho naman silang lalake so walang problema.
Plus, Tito Manzo's position is far. Kaya hindi siguro masyadong abala.
"Ours too, I'll be taking over the Traspe's soon." Rinig kong sabi ni Riguel.
"Awesome, I am in a car with two future mafia bosses. Cool." Komento, they just laughed at my statement.
"But being in the same car of the daughter of the mayor is cooler." Napatigil ako sa sinabi ni Riguel, I stared at him at napalingon naman siya saakin.
He just flashed his innocent smile. He didn't mention me being the daughter of the First Mafia Boss, this is the first time hanging out with someone who doesn't generalize the thick line between us. Parang casual lang ang lahat na parang isa lang akong normal na tao.
And this feels good. Si Riguel ang unang taong hindi natakot sa posisyon ng magulang ko. He is the first.
"Oh, Rigo. You forgot about her being the daughter of the first mafia bossㅡ"
"Nah, let's just drop everything na may kaugnayan sa organisasyon. What matters here is our friendship." Friendship... friends? Me, having friends? This is not some.
I don't remember being friends with anyone aside from our relatives. Kahit kailan ay wala akong naging kaibigan, it's just me and Avie now and then. And having friends na hindi galing pamilya namin ay nakakapanibago.
"We're all friends here, right?" Rinig kong tanong ulit ni Riguel.
I looked at him at nagulat ako ng makitang nakatingin rin siya saakin. Is he asking me that question?
Tumaas muli ang kilay niya na parang hinihintay kung ano ang sagot ko.
"Right, Evie?" Tanong niya ulit at binalik sa daan ang tingin.
"Yeah, right." mahina kong bulong.
Agad naman sumilay ang ngiti sa labi ni Riguel dahil sa naging sagot ko.
Friends.
Tanging tawanan ang naririnig ko sa paligid ko. So this is the night spot they are saying, para itong isang sekretong lugar, ang paligid ay napapalibutan ng mga puno. Ang lugar na ito ay may falls, it amazed me so much dahil ang linaw-linaw ng tubig. May gazebo rin sa gilid, and also I can see fireflies flickering everywhere.
This is so beautiful, plus the moon is brightly shining above us. Hindi ako na-inform na may ganitong kaganda sa lugar namin. At parang handang-handa sina Riguel sa mangyayaring ito dahil nagdala talaga sila ng swimwear, pero wala naman akong dala kaya wala akong magawa kundi ang panoorin lang sila.
"Jizan! Get the food ready!" Sigaw ni Riguel, agad umahon si Jizan mula sa tubig at kitang-kita ko kung paano dumikit ang basang tshirt niya sa katawan niya. He has a great body shape, hindi siya masyadong maskulado at hindi rin masyadong payat.
Naglakad siya palapit sa kinaroroonan ko, kaya agad kong inayos ang upo ko.
"Hi there, Evie. You should swim, malamig ang tubig masarap sa pakiramdam." Nakangiti niyang sabi habang inaayos ang mga pagkain sa mesa ng gazebo.
"Uhm, wala nga akong dalang swim wear. Tsaka it might be a bad idea swimming dahil mabubura ang makeup ko at maiiba ang ayos ng buhok ko, baka malaman ni Mommy." I explained. Napatango siya sa sinabi ko. Agad ko namang kinuha ang throw pillow at niyakap ito, lumalamig na dahil sa lalim ng gabi.
He took a glance at me at parang napansin niyang nilalamig na ako kaya agad niyang kinuha ang coat niya at inilahad iyon sakin. Napatingin ako sakanya sa ginawa niya.
"What are you doing?" Naguguluhan kong tanong.
"Wear this, mas lalamig pa ang gabi mamaya. Baka manigas kana." I accepted his offer dahil wala na akong karapatan man inarte dahil ang lamig na nga. I wore his coat at napangiti ako sa naramdaman kong init.
"Hindi ka na ba babalik doon? Magsaya ka muna." I said while watching him na pinupunasan ang katawan niya ng tuwalya.
"Nah, I'll be fine here. Sasamahan nalang kita, baka mabored ka ng walang kausap dito, so sasamahan nalang kita." He said. Nanlaki ang mata ko ng bigla niyang hinubad ang tshirt niya kaya agad akong napaiwas ng tingin.
"P-pero pumunta ka parin roon, kaibigan mo kaya sila. Baka magalit sila sa'yo dahil andito ka at sinasamahan ko akoㅡ"
Napatigil ako sa pagsasalita ng bigla niya akong sinubuan ng isaw. I know isaw dahil sinabi saakin ni Avie na masarap daw yon.
Napahawak ako sa dulo ng stick at agad siyang sinamaan ng tingin, he just smiled at me dahil sa reaksyon ko. Tsaka ngayon ko lang na-realize na gwapo pala si Jizan. He has a slick back chiselled hair, a very defined jaw, shaped brows, a high bridged nose and a narrowed eyesㅡwait. singkit pala siya? Hindi ko napansin.
"I like it here, wala kanang magagawa." He said at umupo sa tabi ko, napaurong ako ng konti dahil sa init ng katawan niya. Tanging tuwalya lang ang nakabalot sa upper body niya, kaya medyo naiilang parin ako.
"You know what? You really grew fast. Noong nakita kita noon, you are just a cute little baby." Biglaan niyang sabi habang ngumunguya. I ate the chicken intestine that he gave me at nakinig sa sasabihin niya.
"Nung 5months old ka ako nagbantay sa'yo nung nasa bahay ka. Your cheeks is so fluffy at ang cute mo tingnan." Natatawa niyang saad.
"Wait, so matagal mo na talaga akong kilala?" Hindi makapaniwala kong sabi habang nakatingin sakanya. He nodded at me.
"Obviously, our dads are some sort of best friends I can still remember Tito Saint's nervous face while Tita Sabrina is giving birth to you." Natatawang saad ni Jizan. Oh well, narinig ko na ang kabadong mukha ni Dad noon galing kay Tita Savienna, and I find it so funny.
Napatawa ako sa sinabi ni Jizan. "Yeah your right! That was really so funny!" Tawang-tawa kong sabi.
Napatingin ako kay Jizan at nakita kong tulala siyang nakatingin lang saakin. Para siyang nakakita ng multo.
I snapped my fingers at him. "Huy, what the f**k happened to you?" Napakurap-kurap siya dahil sa ginawa ko.
"I just find it so mesmerizing seeing you smile and laugh. Parang hindi kapani-paniwala." Napangiwi ako dahil sa sinabi ni Jizan.
"You're overreacting. Ano sa tingin mo lagi akong bad mood?" Tanong ko sakanya.
"Oo, laging nakakunot noo mo eh, at lagi kang nakasimangot." Siya naman ngayon ang tumatawa and he tried to mimick my usual facial expression.
Hindi ko mapigilan at napatawa ako ng malakas dahil sa ginawa niya. The hell! He look so stupid para siyang abnormal!
"Woah, this is unbelievable. Akala ko hindi ka tumatawa." Hindi makapaniwalang sabi ni Jizan, napairap nalang ako sakanya dahil sa sinabi niya.
"Tumatawa ako, minsan." I said.
"Yeah, I know. You seldom smile, and you're cold too." Cold. Me? Cold? Totoo ba Yun?
"Cold?" I repeated.
"Yeah, I didn't expect you to be our friend. You seem so unreachable, and distant towards everyone." Ganun ba ako? Hindi ko na-realize na ganun na pala ang tingin nila saakin.
"I did not expect to be rude, I just don't like triggering my patience and I always end up shouting at everybody," I said apologetically.
"Nah, it's fine. Just be yourself, I am fine with that. I am not forcing you to associate yourself with others though." Napaiwas ako ng tingin dahil sa sinabi niya. Hindi ko inakala na ganito pala si Jizan, he is so warm to be with. Feeling ko kalmado ako kapag kausap ko siya.
Our first interaction was a disaster. And I thought he is just some jerk in society who will be pestering me. But, looking and realizing his attitude. He isn't that bad.
"Am I rude?" Hindi ko mapigilang itanong sakanya.
- Writer
