When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ที่ว่าการอำเภอ.. หลังจากเดินลงมาจากรถตู้ก็เจอกับคุณหมอหนุ่มหล่อ หมอกฤษเดินเข้ามาสวัสดีทักทายพ่อเอกกับผัดไทย "สวัสดีครับพ่อเอก น้องผัดไทย ทุกอย่างตอนนี้เรียบร้อยดีแล้วครับ" ยิ้มหล่อเป็นเขาเองที่ลากสังขารเพื่อนมาที่นี่ ก่อนจะออกมาเพื่อนทำตัวไม่น่ารักร้องโวยวาย บอกจะอยู่ที่โรงพยาบาลต่ออีกสองปีไม่ยอมกลับไปรักษาตัวที่บ้าน หมอกฤษได้เข้าไปพูดเกลี้ยกล่อมจนยอมออกจากโรงพยาบาลแล้วพามาที่นี่กว่าจะมาได้เรียกว่าเหนื่อยสุดๆ และคนที่เหนื่อยอีกคนก็คือเคที่ คนที่คอยช่วยเขาพูดอีกแรง "พ่อขอบใจมากนะหมอกฤษ ขอบใจที่ช่วยดูแลและยังเป็นธุระเรื่องวันนี้ให้" ถ้าไม่ได้หมอกฤษคงแย่อีกตามเคย นิสัยลูกชายตัวดีนี่มันจริงๆ เมื่อเช้าลูกน้องโทรมารายงานก็แทบเป็นลม อยู่ๆ มาบอกว่าจะไม่ออกจากโรงบาลเป็นบ้าอะไรของมัน.. "ไม่เป็นไรครับ ด้วยความยินดี แล้วถ้าเสร็จธุระน้องผัดจะกลับบ้านที่ต่างอำเภอเลยไหมครับ" เพื่อนไม่ให้จีบเขาก็ไม่ได้