สามีรอวันหย่า

จะชอบใครก็ดูที่เหมาะสมหน่อย(หวังดีนะเนี่ย)

หลังจากที่เพื่อนกลับไป คนที่นั่งเจ็บอยู่โซฟาก็พูดขึ้น

"ถ้าผัดจะอ่อยไอ้กฤษ เฮียก็ไม่ได้ห้ามหรอกนะ แต่ดูด้วยว่ามันฮอตแค่ไหน แค่เป็นหมอสาวๆ ก็ตามจีบมันทั้งจังหวัด มันไม่มาสนใจแม่หม้ายผัวหย่าหรอก อย่าเสียเวลา" ไม่ได้จะกีดกันแต่ช่วยเลือกคนที่เหมาะสมด้วย เดี๋ยวอกหักมาจะยุ่ง

"ค่ะ ผัดรู้ตัวดี แล้วผัดก็ไม่ได้อ่อย ส่วนหมอกฤษจะสนใจผัดหรือไม่สนใจก็ไม่เกี่ยวกับเฮียหรอกมั้งคะ" เธอมั่นใจว่าเธอมีดีมากพอ แต่แค่ไม่จำเป็นต้องประกาศให้โลกรู้เพราะเธอไม่ใช่เขา

"เกี่ยวสิทำไมจะไม่เกี่ยว อกหักมาแล้วจะหาว่าเฮียไม่เตือน จะชอบใครก็ดูๆ ที่เหมาะสมกับตัวเองหน่อย ไม่ใช่คิดว่าสวยแล้วจะเอาใครก็ได้" นี่หวังดีนะเนี่ย ถึงเตือน

" เฮียเอาไว้บอกตัวเองเถอะ เห็นใครสวยหน่อยก็ชอบไปหมด ระวังจะอยู่ไม่ถึงแก่" ถ้าไม่มีเรื่องข้อห้ามระหว่างที่อยู่ด้วยกัน ป่านนี้เขาคงมีเมียเป็นร้อย คนอื่นอาจจะตายเพราะอยู่นานส่วนเขาอาจตายเพราะ...

"ปากดี เถียงคำไม่ตกฟาก ก็คอยดูก็แล้วกัน ว่าใครมันจะไปได้ดีกว่ากัน แล้วนี่มีอะไรกินบ้างหิวแล้ว กินข้าวจะได้กินยา วันนี้ขี้เกียจทะเลาะ" แล้วแม่งป่วย ต้องอยู่บ้านด้วยนะ เถียงกันจนเจ็บคอแน่กู "อะแฮ๊กๆๆ" ไอวอร์มเสียง

" ไม่มี ตักไปฝากหมอหมดแล้ว"พูดไม่ดีก็ไม่ต้องกิน เธอละอยากถ่ายคลิปตอนเมาให้เขาดูจริงๆ

"อ้าว อะไรวะ แล้วเฮียจะกินอะไร กินข้าวแล้วจะได้กินยาเนี่ย" ตักให้คนอื่นไม่แบ่งผัวเลยสักนิด แบบนี้จะให้เขารักลงได้ยังไง ใครจะเอาก็เอา เมียแบบนี้เขาไม่เอา ถ้าหย่ากันเมื่อไหร่ เขาจะหยิ่งให้ดู

"เดี๋ยวเข้าไปทอดไข่เจียวให้ รอหน่อยแล้วกัน" เห็นว่าเธอทำเขาเจ็บหรอกนะ

"ไม่เอา จะกินแกงที่เธอตักไปให้ไอกฤษ ตักมาเร็วๆ ระดับเสี่ยคินทร์ไม่กินไข่เจียวหรอกเว้ย" แค่คิดถึงไข่ก็เจ็บจี๊ด โรคบ้าโรคบอ ทำไมต้องมาเกิดขึ้นกับเขา

"ระดับไหนก็ไม่สน มีแค่ไข่เจียวจะกินไหม เอาไง ถ้าไม่กินจะขึ้นไปซักที่นอน"

"มีอะไรก็เอามาเถอะ" โธ่ชีวิตกู คิดถึงหน้าแม่ขึ้นมาทันที ตั้งแต่อยู่กับเมียอะไรที่ไม่เคยกินก็ได้กิน เห็นหน้าอย่างนี้แต่ไม่ไม่เคยกินไข่เจียวทอดนะเว้ย อย่างบ่อยๆ ก็ไข่ดาวไม่สุกขอไข่แดงเยิ้มๆ

ร่างอรชรเดินลับหายเข้าไปในครัว เธอก็พูดขัดใจเขาไปงั้นแหละ ลึกๆ แล้วก็ใจดีเหมือนหน้าตา ตักแกงจืดหมูสับมาให้เขาอยู่ดี มือหนึ่งถือข้าวอีกมือถือแกง

ตึก..วางไว้บนโต๊ะข้างโซฟา

"ไหนบอกไม่มีแล้วไง" มองแกงจืดอย่างสงสัย ผู้หญิงอะไรขี้โกหกชะมัด กรรมของกู กรรมของกู!!

"เหลือก้นหม้อก็เลยตักมาให้" ปกติก็ดูแลเขาดีแต่วันนี้เขาพูดไม่เข้าหูทำให้อารมณ์เสีย หน้าบูดเป็นตูด

"แล้วไม่กินด้วยกันอะ" เงยหน้าขึ้นมอง คิดว่าเธอก็ยังไม่ได้กินข้าวเหมือนกัน แต่แกงก็เหลืออยู่นิดเดียวจริงๆ

"ไม่เอาเฮียกินเถอะ เดี๋ยวผัดไปทอดไข่เจียวกิน" เธอตื่นเต้นเลยตักให้พี่ฝ้ายกับหมอไปเยอะ สรุปคือไม่เหลือให้ตัวเองได้กิน

พูดซะเขากินข้าวไม่ลง กะจะทำคะแนนเรียกร้องความสงสารว่างั้น ฝันไปเถอะ เขาไม่สงสาร

"อืม..ก็ตามใจ" ก้มลงกินกับข้าวแสนอร่อย ต้องยอมรับว่าฝีมือของเธอพัฒนาขึ้นมาก ไปกินข้าวที่ไหนก็ไม่เหมือนกินข้าวที่บ้านน่าจะชินกับรสชาตินี้ ก็แค่ชินละวะ ไม่ได้อร่อยอะไรมากหรอก เดี๋ยวค่อยหาเมียใหม่มาทำกับข้าวอร่อยๆให้กิน เมียใหม่หาเมื่อไหร่ก็ได้แต่เมียเก่าอย่าได้ไปหาเชียวนะ แค่คิดก็ขนลุก..

กินคนเดียวไม่แบ่งใคร สมกับเป็นสามีแห่งชาติ ควรค่าแก่การได้รับรางวัลสามีดีเด่น ผัวกินกับข้าวดีๆ เมียกินข้าวไข่เจียว

ผัดไทยเดินไปหยิบแก้วน้ำกับแก้วใส่ยามาจัดเตรียมยาที่เขาต้องกินหลังอาหารให้เขา แม้ว่าจะโกรธที่เขาพูดไม่ดีแต่เธอก็ทำหน้าที่ที่เป็นอยู่ได้ดีตลอด อดทนเก่งเก็บอาการก็เก่ง...

หลังจากจัดยาวางไว้ให้ เธอก็เดินเข้าครัวไปทอดไข่เจียวกินเงียบๆ คนเดียว ส่วนคนที่นั่งอยู่ด้านนอกก็กินอย่างเอร็ดอร่อยไม่ได้สนใจ

"อ่าา อิ่มอร่อยจริงๆ" กินเสร็จก็หันมาจะกินน้ำต่อก็พบว่ายาที่ต้องกินถูกจัดเตรียมไว้แล้ว คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแม้ว่าเธอจะชอบบ่นไม่เข้าหูแต่ยอมรับว่าผัดไทยคือภรรยาที่ดูแลเขาได้ดี ไม่ว่าเขาจะป่วยกี่ครั้งหรือเมาหัวราน้ำเธอก็ดูแลเขาได้ดีมาตลอด ยกเว้นวันนี้ที่เธอปล่อยให้เขาเจ็บตัว แล้วดันมาเจ็บไข่จะพูดบอกเมียก็ไม่ได้ต้องฮึบไว้ ต้องโทรบอกเพื่อนที่เป็นหมอให้มารับดีกว่าบอกเมียแล้วต้องอาย กลัวว่าเธอจะเอามาพูดล้อเลียน...

'เฮียคินทร์ไข่ระเบิด'

กินข้าวเสร็จก็ต้องพักผ่อน จะไปหาเด็กเลี้ยงก็ไม่ได้ คงต้องรอให้หายดีก่อน ภาคินทร์สั่งงานลูกน้องทางโทรศัพท์ จากนั้นก็หลับไป ยาที่เขากินทำให้เขาง่วงจนไม่อาจฝืน นอนกรนอยู่ที่โซฟาเสียงดังลั่น

คร็อกกฟี่ คร็อกฟี่..

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงมีเสียงเรียกอยู่หน้าบ้านทำให้ช่อฟ้าต้องเดินออกไปดู เมื่อเห็นว่าเป็นเบนโตะลูกน้องคนสนิทของสามี เธอก็เดินออกไป

รั้วหน้าบ้าน

"มีอะไรหรือเปล่าเบนโตะ" ดูลุกลี้ลุกลนไปทำผิดอะไรมาหรือเปล่า

"ซะซ้อผัด สวัสดีครับ" มองหน้าซ้อแล้วกลัวเผลอพูดความลับเรื่องที่เสี่ยเลี้ยงเด็กสาวไว้ที่ฟาร์ม ทั้งเด็กด้วย สวยด้วย

"สวัสดีจ้ะ เบนโตะมีอะไรหรือเปล่า" มองร่างกำยำมาดเซอร์ด้วยความสงสัยว่ามีอะไร

"คือผมมีธุระด่วน ต้องให้เสี่ยไปจัดการที่ลานปล่อยกู้ครับ"ตอนนี้มีชาวบ้านมาประท้วงเรื่องดอกเบี้ยเต็มโกดัง

"ตอนนี้เฮียกินยาหลับไปแล้ว จะปลุกไปคงยากหน่อย ธุระสำคัญไหมถ้าสำคัญเดี๋ยวผัดไปเอง"ใช่ว่าจะไม่เคยไป หลายครั้งที่เขาไม่อยู่เธอก็ไปจัดการให้ตลอด

"จะดีเหรอครับซ้อ ผมว่าซ้อรับมือไม่ไหวหรอกครับ" พวกชาวบ้านไม่ฟังซ้อผัดหรอก ต้องเป็นคนมีอำนาจอย่างเสี่ยคินทร์

"เรื่องอะไรล่ะ จะได้รู้ว่าไหวไหม" เห็นเธอเป็นคนอ่อนแอหรือไง

"ตอนนี้พวกชาวบ้านมาประท้วงเรื่องดอกเบี้ยอยู่เต็มโกดังเลยครับ ไม่ว่าพวกผมจะพูดยังไงพวกชาวบ้านก็ไม่ฟัง" เขาไลน์มาหาเจ้านายแล้วแต่ไม่เห็นอ่าน โทรไปก็ไม่รับเลยต้องมาตามถึงบ้าน

"อ้อได้ เดี๋ยวผัดไปจัดการเอง เบนโตะมายังไง" หันมองรถยนต์ไม่มี

"มอเตอร์ไซค์ครับ"

"อ้อ งั้นรอแป๊บหนึ่งนะ ขอไปเปลี่ยนกางเกงก่อน" ตอนนี้เธออยู่ในชุดที่ไม่ค่อยเรียบร้อย

"ซ้อจะไปมอเตอร์ไซค์กับผมเหรอครับ" เบนโต๊ะตะโกนถามด้วยความตกใจ จะทำยังไงเมื่อเมียนายขอขี่มอเตอร์ไซค์ไปด้วย ไอ้เราก็เคยซ้อนแต่สาวๆ ไม่เคยซ้อนคนสวยเท่าซ้อผัดเมียนายมาก่อน ตื่นเต้นว่ะ ใจเต้นตึกๆ เดินกลับไปดูรถปัดเบาะรอ ไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมาด้วยชุดทะมัดทะแมง