ท่านประธานหนุ่มในชุดสูทสีดำเต็มยศตัวเดิม ทอดสายตามองลูกหนี้สาวที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงผู้ป่วยของห้องพักแบบวีไอพีในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ใบหน้าสวยซีดเซียวไร้สีเลือด บนขมับมีผ้าก็อตขนาดใหญ่ปิดทับร่องรอยบาดแผลจากการล้มหัวกระแทกพื้นจนต้องเย็บหลายเข็ม
กรามแกร่งขบแน่น มือใหญ่กุมมือเล็กของเธออยู่ตลอดเวลา มองสายน้ำเกลือห้องระโยงระยางแล้วยิ่งปวดหน่วงในหัวใจ
ถ้าหากว่าคืนนี้ เขายอมตามใจดาราสาวคนนั้น ด้วยการนอนกับเจ้าหล่อนที่โรงแรมจนถึงเช้า คนตัวบางของเขาจะอยู่ในสภาพไหน ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ
เขาถอนหายใจยาว ยกมือขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าเนียนที่ขาวซีดราวกับกระดาษ เปลือกตาบวมช้ำแดงก่ำจากการร้องไห้ เรือนร่างที่เคยผอมบางอยู่แล้วแทบเหลือแต่กระดูกจนน่าใจหาย ในเวลานี้เธอดูเปราะบางเหลือเกิน
“คุณเอกครับ..กลับไปพักผ่อนก่อนดีไหมครับ เดี๋ยวทางนี้ผมเฝ้าให้เอง”
ชัย ลูกน้องคนสนิทที่เพิ่งส่งดาราสาวถึงคอนโดมิเนียมของเธอ เ
