บรืนนน~
บิ๊กไบค์แล่นไปบนท้องถนน ในยามที่ฝนหยุดตกแล้ว
ตอนแรกเธอกะว่าจะไปทำธุระกับเขา แต่เกิดเปลี่ยนใจกะทันหัน เพราะนึกขึ้นมาได้ว่าจะต้องไปทำงานร้านพี่หวาน จึงขอให้เขา ขับพาไปเอารถที่โรงเรียน แล้วแยกย้ายกัน
“เดี๋ยวสิ” ฝ่ามือหนาจับข้อแขนขาวอวบเอาไว้
“เธอ…ไม่ได้กลัวในสิ่งที่พี่ทำในห้องน้ำใช่ไหม?”
สีหน้าของเขาดูกังวล เพราะไม่อยากให้เธอรู้สึกแบบนั้น ซึ่งเธอก็ไม่ได้รู้สึกกลัว แค่เพียงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรมากกว่า
“หนูเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ”
สุดท้าย เธอก็เลือกพูดในสิ่งที่ควรจะพูด
“เข้าใจแน่นะ”
“แน่ค่ะ”
เธอยืนยันคำเดิม แล้วส่งยิ้มให้เขาสบายใจ
“พี่มีรถ งั้นคืนนี้ไม่ต้องมารับนะคะ เดี๋ยวหนูกลับเอง”
“ไม่เอา ยังไงก็จะมารอรับ แล้วค่อยขับกลับพร้อมกัน”
“เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ”
เธอยิ้ม แต่เขากลับทำตาละห้อยเพราะยังกังวลใจอยู่
“ขับรถดีๆ นะคะ ถนนยังลื่นอยู่ เป็นไปได้อย่าขับเร็ว”
พูดจบ สา
