บทที่ 5

2183 Words

“มาเร็ว” เขากวักมือเรียก ให้ไปนั่งปลายฟูก เธอแอบชำเลืองเห็นคราบน้ำแล้วรู้สึกแปลกๆ มันน่าอาย และไม่กล้าสู้หน้ากับผู้ชายคนนี้ เพราะเขาเห็นของเธอเธอเห็นของเขาหมดแล้ว “บอกเหตุผลได้ไหม ว่าทำไมเธอถึงต้องทำงานหนัก?” “ต้องบอกด้วยเหรอคะ?” ถามกลับทั้งที่ไม่กล้าสบตา “ต้องบอกสิ พี่เป็นผัวเธอนะ” ทุกครั้งที่ได้ยินคำว่า ‘ผัว’ หัวใจมันสั่นไหวทุกครั้งเลย “เล่าให้พี่ฟัง เผื่อพี่ช่วยเธอได้” “พะ พี่ช่วยตัวเองก่อนไหมคะ?” “ทำไปแล้วไง หลายน้ำเลยนะนั่น” พูดพลางชี้นิ้วยาวเหยียด ไปที่คราบขาวบนฟูกที่นอน “ไม่ได้ช่วยตัวเองแบบนั้นค่ะ แต่พี่หนีตำรวจอยู่นะคะ” “อ้อ เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก” เขาทำหน้าชิล แต่สีหน้าเหมือนใครบางคนเลยแฮะ? “ตอนนี้พี่ต้องมาอยู่กับเธอสักระยะ หรืออาจจะระยะยาวก็ไม่แน่ใจ เอาเป็นว่า เธอเล่าให้พี่ฟังได้ไหม ว่าทำไมต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ แล้วพ่อแม่ของเธอหายไปไหนกันหมด?” เขาถามอย่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD