“เพราะเรื่องนี้เหรอ ที่ทำให้พะยอมจะเอาเด็กออก” คนถูกถามพยักหน้ารับ คนฟังก็ถอนหายใจเพื่อระบายความเครียด เขาไม่อยากให้เธอทำแบบนั้นเลย แม้จะเข้าใจเหตุผลของเธอก็ตาม
“หมอ สมัยที่ฉันจากมา การทำแท้งไม่ใช่เรื่องบาปแล้วนะ ถ้าเราไม่พร้อมก็สามารถทำได้” พะยอมตัดสินใจพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน อีกทั้งหมอบุญฤทธิ์ก็ยังเอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรโต้ตอบ นั่นก็เป็นเพราะว่าเขากำลังใช้ความคิดหาทางออกอื่นที่ไม่ใช่การทำแท้ง
“แต่ผมสงสารเด็ก เขาควรจะได้รับโอกาสเกิดมาดูโลกใบนี้”
“หมอฟังนะ ฉันเป็นแม่ใครไม่ได้หรอก แค่ฉันแพ้ท้องฉันยังแอบด่าเด็กมันทุกวันเลย เอาออกไปก็ดี จะได้เลิกแพ้ท้องสักที ฉันเหนื่อยแล้ว” หมอบุญฤทธิ์พยายามตั้งใจฟังอย่างใจเย็นไปพร้อมกับพยายามหาทางออกให้กับเรื่องนี้ แน่นอนว่าในยุคสมัยนี้การทำแท้งคือบาปมหันต์ เขายอมรับให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นไม่ได้จริง ๆ
“พะยอ
