“ก็... ยังไม่ดีขึ้นหรอก แต่ก็พยายามกินยารักษาอยู่” คนพูดว่าพลางหลบสายตาพี่สาว เธอกลัวว่าสายหยุดจะรู้อะไรมาเข้าแล้ว ถึงได้ถามด้วยน้ำเสียงเคลือบแคลงใจอย่างนั้น แต่อีกใจก็คิดว่าคงไม่รู้หรอก สายหยุดไม่เคยมีลูกไม่เคยตั้งครรภ์ และน่าจะไม่เคยสนิทชิดเชื้อกับคนท้องมาก่อน ไม่อย่างนั้นคงรู้ตั้งนานแล้ว
“เอ็งเป็นอะไรกันแน่ คนขาดสารอาหารมันต้องผอมซีดเซียวมิใช่หรือ เอ็งก็ดูสมบูรณ์ดี แม้จะกินข้าวปลาไม่ค่อยได้..”
“มันเป็นอาการป่วยไง ฉะ ฉันยังไม่ได้เป็นขั้นรุนแรง เริ่มกินข้าวไม่ได้แล้ว อีกหน่อยก็จะผอมซูบเหลือแต่กระดูก” พะยอมรีบแทรกขึ้น คนเป็นพี่เมื่อได้ยินอย่างนั้นก็น้ำตาไหลพราก ด้วยความเวทนาน้องสาว
“หมอบอกเอ็งอย่างนั้นหรือ” คนถูกถามไม่ได้ตอบ เธอเพียงแต่พยักหน้ารับ เพราะเห็นว่าอาการของพี่สาวเริ่มไม่ดีเสียแล้ว เกิดพูดอะไรไปมากกว่านี้ เกรงว่าจะไปทำให้สายหยุดไม่สบายใจเอาเสียเปล่า ๆ
“พี่ไม่ต้องกลัวหรอก เ
