วันต่อมา..
สร้อยสน อพาร์ทเม้นท์
07.30 น.
“หายไปไหนของเขา หรือจะลองโทรหาดี”
“โอ้ย! แกคิดสิคิด ยัยบัว” บัวตื่นมาเธอนั่งพึมพำอยู่บนเตียงนอนอยู่ เธอคว้ามือถือมาดูก็ไม่พบข้อความหรือสายเข้าจากไทม์เลยเพราะเมื่อคืนไทม์ให้กวินนั้นมาส่งเธอแทนเขาซึ่งเขาให้เหตุผลว่ามีธุระสำคัญ
หลังจากนั้นเขาก็หายไปไม่ติดต่อเธอกลับมาเลยเธอจะโทรไปก็ไม่กล้าเพราะปกติเขาเองจะเป็นฝ่ายโทรหาและส่งข้อความหาเธอก่อนเสมอ ไม่เคยเงียบหายไปแบบนี้
“อ๊ะ..” บัวร้องตกใจอยู่ๆ มือถือก็สั่นขึ้น
Rrrrrrrrr Rrrrrrrrr ~
-เฮียของหนู?-
“ชิ พึ่งนึกได้หรือไงว่ามีแฟน เฮียบ้า” บััวหน้ามุ่ยพลางมองมือถือและพูดกับมันราวกับเป็นคนบ้าเสียเอง
Rrrrrrrrr Rrrrrrrrrr ~
บัวนั่งมองมือถือของเธอจนปลายสายนั้นตัดไป เธอยอมรับเลยว่าเธองอนเขา แต่มันก็เป็นปกติไม่ใช่เหรอที่คนเป็นแฟนกันมันก็ต้องมีบ้างที่อยู่ในโหมดอารมณ์น้อยใจ
Lineeeee ~
TIME.TANIN : รับสายเดี
