BAD TOXIC 2
482 Words
“เฮียไทม์ชอบมันใช่ไหม?”
ไทม์เดินเข้ามาในห้องทำงาน เสียงใสของฝ้ายก็เอ่ยถามขึ้นและเดินเข้ามาหาเขาทันที
“หึ ก็น่ารักดี”
“แต่ฝ้ายเป็นเมียเฮียนะ เฮียไทม์น่าจะแคร์ฝ้ายบ้าง”
ไทม์เลิกคิ้วสูงหันกลับมาประจันหน้าหญิงสาวเขาเดินสามขุมเข้ามาหาเธอ
หมับ! ไทม์เอื้อมมือบีบกรามหญิงสาวแน่น
“อึก..”
“อย่าล้ำเส้น เข้าใจไหม?”
กรอด! เสียงบีบกรามแรงกว่าเดิม
“โอ้ย! อึก” ฝ้ายร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเธอรีบพยักหน้ารับทันที เธอมักลืมตัวทำตัวหึงหวงไทม์เป็นแบบนี้ประจำ แต่แล้วไงละไทม์เป็นของเธอไม่ใช่เหรอ เธอก็ย่อมมีสิทธิ์ที่จะหึงเขาหนิ
“หึ ไม่มีใครเหมือนเธอหรอกที่รัก”
ฟอดดดด~ ไทม์สบถหัวเราะราวกับโรคจิตเขาโน้มตัวหอมแก้มร่างบาง กระตุกยิ้มพูดออกมา
“ทำตัวให้ดี แล้วเราจะอยู่ด้วยกันไปอีกนาน”
“แต่ฝ้าย...”
“จุ๊ๆๆ คิดดีแล้วเหรอที่จะพูดออกมา”
“อึก..”
“กูไม่ได้ใจดีอยากที่คิด มึงน่าจะรู้ดี!”
พรึ่บ! ไทม์สะบัดใบหน้าของหญิงสาวอย่างแรง
ใช่แล้ว ไทม์ไม่ใช่คนใจดีอย่างที่ใครๆ นั้นเห็นทุกสิ่งทุกอย่างมันก็แค่ภาพลวงตาเท่านั้น ซึ่งฝ้ายเองรู้ดี เขาเหมือนดั่งเทพบุตรซาตานขุมที่ลึกที่สุด ภายใต้ใบหน้าอันหล่อเหลานั้นมันก็แค่สิ่งที่หลอกล่อเหยื่อให้เข้ามาอยู่ในวงโคตรจรในขุมนรกที่เขาขุดขึ้นมาก็เท่านั้น ซึ่งถ้าใครนั้นได้ตกลงไปแล้วยากที่จะปีนขึ้นมา
“กลับไปรอกูที่ห้อง เดี๋ยวกูให้คนไปส่ง”
“อึก...”
“ไอ้เนส!”
“ครับเฮีย”
“ไปส่งฝ้ายที่คอนโดกู..” ไทม์พูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปกระซิบเข้าที่หูของร่างบาง “..คืนนี้ทำตัวให้น่ารัก แล้วกูจะมีรางวัลให้”
ฟอดดดด~ ไทม์พูดจบเขาหอมเข้าที่หน้าผากมนของเธอและยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย จับปอยผมของฝ้ายขึ้นมาสูดดมหลับตาพริ้มเหมือนหลงใหลในกลิ่นหอมของมัน
“อึก เฮีย..”
“ไปได้ละ” ไทม์พูดจบก็หันหลังเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานโดยไม่สนใจฝ้ายที่ยืนสะอื้นอยู่เลย
ฝ้ายเห็นเช่นนั้นเธอจึงเดินออกมาจากห้องทันทีเพราะเธอรู้ดีว่าคนอย่างไทม์นั้นพูดคำไหนคำนั้นเสมอ ถ้าขืนเธอดื้อดึงเธอเองนั่นแหละที่จะเจ็บตัว
เธอพยายามที่จะใช้ความรักกับเขา เธออยากให้ไทม์นั้นรู้สึกและรักในตัวเธอจริงๆ บ้าง ไม่ใช่รักแค่ร่างกายของเธอแต่แล้วยังไงละมันมีเพียงแต่ความว่างเปล่าและเขานั้นยังมอบความเจ็บปวดกลับคืนมาให้กับเธอ
- Writer
