แค่ด่าเอง.... แค่!!!
นางใช้คำว่าแค่เหรอ!! แถมเธอไม่ได้จะกวนตีนด้วยนะ เธอทำหน้าเหมือนเป็นเรื่องแสนธรรมดามาก นี่เป็นคนยังไงกันแน่วะเนี่ย?
“โอ๊ย ให้มันด่าไปเถอะ เราไม่แคร์หรอก” ไอ้เจโบ้ยบ้ายไม่สนใจ ไม่อยากจะว่าหรอกนะ แต่อีนี่ก็หน้าด้านเกิ๊น! เขาพูดขนาดนี้แล้วยังจะสะเออะไปอีก
“หือ หน้าด้านนะมึงเนี่ย เค้าพูดขนาดนี้แสดงว่าไม่อยากให้ไป มึงไม่เข้าใจหรือไง?” ฉันด่าไอ้เจอย่างหมั่นไส้ทำให้ไอ้คนร่างสูงหัวเราะเอิ๊กอ๊าก
“โหย มึงไม่สงสารกูเหรอหลิน ไอ้โจ้กับไอ้นับแม่งก็นัดกับแฟน มึงก็จะไปกับเซฟอีก แล้วกูล่ะ?”
“เป็นโรคขาดความอบอุ่นเหรอ? แดกข้าวคนเดียวมันจะตายรึไง?”
“ให้กูไปด้วยเถอะน่า สัญญาว่าจะไม่กวน” ไอ้เจเบ้ปากทำหน้าอ้อนวอนให้ฉันใจอ่อน ฉันถอนหายใจ เออ ยอมๆ มันหน่อยก็ได้วะ แต่ถ้ามันกวนเมื่อไหร่ ฉันเอามันตายแน่!
ณ ร้านสเต๊กลุงแจม ชั้นสอง
ทำไม… ทำไมผักหวานถึงมาด้วย!
นี่งงมาก ถึงมากที่สุด ฉันย่นคิ้
