โอ๊ยยยยยย อกอีหลินจะแตกแหลกเป็นเม็ดทรายเพราะคิดอะไรไม่ออกเนี่ยแหละ!
“เราเปิดแอร์แล้วนะ ต้องรอสักพักอ่ะ มันถึงจะเย็น” ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดพิลึกกึกกือนั่นออก ถ้ารุกตอนนี้เกรงว่าจะเร็วไป ด้วยไก่ตื่น ฉันจะยืนอยู่นิ่งๆ เป็นกุลสตรีแล้วกัน
“อุ้ย ลืมไป ที่นี่ไม่มีโซฟา สงสัยต้องนอนด้วยกัน” ฉันพูดจบก็กระโดดลงเตียงนอนข้างๆ คนร่างสูงทันทีแบบไม่รีรอคำห้ามปรามอะไรทั้งสิ้น นี่กุลสตรีแล้วนะสาบาน แต่พอดีอยากลงจากคาน เลยขออ่อยนิดนึง
เพราะเสื้อนิสิตกับเสื้อช็อปของเขาปลิวหล่นบนหัวฉันตะกี้ ฉันเลยโยนใส่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งแล้วขยับเข้าหาคนหน้าใสที่เปลือยท่อนบน เขานอนนิ่งๆ ปล่อยให้ฉันสอดสายตาไปมาพิจารณาเรือนร่างสมส่วนนั่น
โอ้โห พ่อคุณ ทำบุญด้วยโอโมปะเนี่ย ขาวแบบกระดาษดับเบิ้ลเอยังยอมแพ้ เรือนผมสีน้ำตาลทองมุดเข้ากับหมอน เขานอนคว่ำหน้าก่อนจะเบือนมาด้านข้างซึ่งมีฉันนอนจ้องตาไม่กะพริบ
แหงสิ นานๆ ทีจะมีคน
