EP4.3 ll เราจะปกป้องเธอเอง [3]

1178 Words

Lin says… เขาไม่รอฉัน =_= เขา-ไม่-รอ!!! ฉันอุตส่าห์เดลิเวอรี่ตัวเองถึงหน้าบ้าน แต่หมอนั่นไม่รอฉัน!! นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงตีหน้าปั้นปึ่งอยู่บริเวณซุ้มคณะวิศวะโยธาอยู่กับไอ้เจ จริงๆ ไม่ได้อยากยืนอยู่กับมันหรอกนะ จำใจ! “มึงปวดขี้เหรอหลิน” มันหัวเราะอย่างนึกสนุกก่อนจะเอื้อมมือมาขยี้ขยำขย้ำหัวฉันจนเสียทรง ฉันพ่นลมหายใจฟึดฟัดก่อนจะปัดมือซุกซนนั่นออก นับจากนี้ร่างกายทุกซอกทุกมุมทุกอณูรูขุมขนของฉันมันกลายเป็นเอกสิทธิ์ของเซฟไปแล้วย่ะ! “อย่าจับๆ เดี๋ยวเซฟหึง” ฉันเบะปากแล้วมองหาบุคคลที่ถูกพาดพิง ไอ้เจย่นจมูกแล้วทำหน้าสยองขวัญกับสิ่งที่ฉันพูด “โอ๊ย หลิน ใครจะไปหึงมึง ฮะ?” “ใครจะไปรู้?” ฉันตอบแบบส่งๆ แต่ไอ้เจน่ะเป็นสายปากหมา น่าถีบ “กูไง... กูรู้ ดีไม่ดี เขาไม่หึงมึง แต่อาจจะมาหึงกูแทนก็ได้นะ” คนพูดหัวเราะฮิๆๆๆ อย่างมีเลศนัย เพราะมันเห็นว่าเซฟหน้าตาน่าทะนุถนอมและบอบบางเกินกว่าจะเหมือนชายทั้งแท่ง แถมยังอยู่ในกลุ่มแก๊งตุ๊ดที่มีแต่ผู้ชายสะดิ้งๆ ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าสะดิ้งยังไง ฟังเขาว่ากันมา... “เก็บปากไว้แดกข้าวเหมือนชาวบ้านชาวช่องสักวัน มันจะตายไหม ไอ้เจ?” ฉันเขม่นฮึ่มฮั่ม ยิ่งใจไม่ดีอยู่ เมื่อวานอีตานั่นวิ่งหนีฉันด้วยนะโว้ย! ฉันอุตส่าห์พาไปแนะนำบะหมี่ร้านในตำนานถึงถิ่นเชียวนะเออ! “หรืออยากแดกตีนกูแทน?” “ดุนะมึงเนี่ย เม็นไม่มาเหรอวันนี้?” “เสือก” “เฮ้ย เซฟมา!” ไอ้เจเบิกตาโตก่อนจะชี้ไปทางด้านหลังทำเอาฉันปรับคำพูดไม่ทัน พลางหมุนตัวสามร้อยหกสิบองศากลับไปอีกฝั่งหนึ่งพร้อมเสียงอ่อนเสียงหวาน “เซฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ” “เซฟส้นตีนอะไรล่ะ กูโจ้ครับ” ไอ้เหี้ยเจ! “เสียงเปลี่ยนเชียวนะมึง สองมาตรฐานว่ะ” ไอ้เจหัวเราะเอิ๊กอ๊ากพลางโยกหัวฉันไปมา เออ สนุก... สนุกมาก อยากไปทัวร์ออสเตรเลียแบบไม่เสียตังค์ไหม? “แหม เมื่อกี้ถ้าไม่เห็นหน้ากูก่อน มันกระโดดกอดกูแล้วมั้ง” ไอ้โจ้ล้อเลียน ฉันเบะปากแล้วกระทืบเท้าใส่ส้นตีนมันอย่างหมั่นไส้! “หน้ามึงเถื่อนยังกับโจร ใครจะไปกระโดดกอดมึง ฮะ?” ฉันกระแทกเสียงพลางพ่นลมหายใจเซ็งๆ ให้ตายสิ นี่เขารำคาญฉันรึเปล่าที่รุกแรงไป? ถึงได้ไม่รออ่ะ หรือว่าจะโดนพวกสวะเมื่อวานลากคอไปแล้ว ฉันพยายามทำใจร่มๆ และรอเวลาเที่ยง ตามที่เขานัดไว้ โอ๊ย ยากว่ะ ทำยังไงให้สงบสติอารมณ์ได้วะ นั่งสมาธิซะดีไหม? “มึง รู้ปะ? เซฟแม่งต้องรีบกลับบ้านก่อนสองทุ่มเดี๋ยวโดนแม่ดุ” ฉันแอบนินทาเพราะนึกขึ้นมาได้ ก็มันน่าคิดจริงๆ ผู้หญิงก็ไม่ใช่ ทำไมถึงได้เรียบร้อยขนาดนั้น “โอ๊ย หลิน ไอ้เซฟมันติ๋มจะตายห่า มึงดูหน้ามันดิบ่งบอกโหงวเฮ้งเด็กเนิร์ดมาก” ไอ้โจ้เอ่ยขึ้นสนับสนุนความคิดเห็นของฉัน ไอ้เจหัวเราะก่อนจะวางข้อศอกบนหัวของฉันพร้อมกับล้อเลียนคนที่ถูกพาดพิง “มึงว่ามันเคยดูหนังโป๊ปะวะ?” “ไอ้เจ ทะลึ่งละ!” ฉันหยิกมันอย่างหมั่นไส้ มันใช่เรื่องที่ควรพูดไหม? ให้เกียตริอ่ะ รู้จักปะวะ? แต่คงเพราะฉันหยิกมันไม่แรง มันเลยยืนเฉยๆ แถมยังลากเข้าเรื่องเดิม “ทำไมวะ ขนาดมึงเป็นผู้หญิงแท้ๆ ยังเคยดูเลย” มันไม่พูดเปล่า มันยังแกล้งฉันด้วยการเอานิ้วมาแหย่แก้มอีกต่างหาก เออ ฉันดูแล้วมันจะทำไม! ก็ไอ้เพื่อนผู้ชายที่โรงเรียนเก่ามันนั่งเปิดมือถือดูกันเป็นกลุ่ม ฉันเลยกระเถิบเข้าไปดูบ้างเท่านั้นเองเฟ้ย! ไม่ได้หื่นอะไรสักหน่อย “มึงว่ามัน... เป็นปะวะ?” ไอ้โจ้ตั้งข้อสงสัยที่บัดซบที่สุดในจักรวาลก่อนจะหัวเราะคิกคักกับไอ้เจ ไอ้ช่องว่างที่มันเว้นไว้ก็หนีไม่พ้นเรื่องอย่างว่า ไอ้พวกนี้นี่กล้าดีมาว่าสามีในอนาคตฉันได้ยังไง ถึงจะติ๋ม แต่ก็ต้องมีสัญชาตญาณที่ได้รับจากธรรมชาติมาบ้างแหละ! “พวกมึงนี่มันจริงๆ เลยนะ” ฉันเขม่นด้วยสายตาไม่พอใจนักก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น พอดีกับที่ร่างสูงของอัศวินและลัดฟ้าเดินเคียงคู่กันมา ลัดฟ้าเป็นเพื่อนคณะเดียวกันกับฉัน ส่วนอัศวินน่ะเป็นแฟนเธอ... เขาเป็นบุคคลที่เข้าใจยาก แต่ก็นิสัยดีระดับนึง ถ้าไม่ติดว่าเป็นไม้เบื่อไม้เมากับไอ้เจ “เฮ้ย! วิน” ฉันทักแล้วโบกมือเรียกตามมารยาท ไอ้เจเบะปากก่อนจะสะบัดหน้าไปทางอื่น ได้ยินแต่เสียงบ่นอุบอยู่ใกล้ๆ บางทีมันคงงอนฉัน ทำไงได้วะ! ก็ฉันรู้จักอัศวินนี่หว่า จะไม่ทักก็เสียมารยาท อัศวินยิ้มบางก่อนจะยักคิ้วให้ฉันหนึ่งทีพลางสาวเท้าเข้ามาใกล้ๆ เหล่สายตาดุๆ ใส่ไอ้เจหนึ่งที “คุยไรกันอ่ะ?” เขาระบายยิ้มน่ารัก ถ้าไม่ติดว่าเป็นแฟนไอ้ฟ้านะ ฉันว่าเขาคือเป้าหมายอีกหนึ่งคนของฉันแล้วอ่ะ “คุยเรื่องไอ้เซฟ” ไอ้เจโพล่งขึ้นมา พร้อมปะทะสายตากับอัศวินอย่างออกนอกหน้า ที่สองคนนี้ไม่ถูกกันก็ไม่แปลกหรอก ไอ้เจน่ะเป็นเพื่อนสนิทไอ้ฟ้าแต่มันเสือกคิดเกินเพื่อน พอไอ้ฟ้ามีแฟนขึ้นมา ทำให้ผู้ชายสองคนเป็นต้องเขม่นทุกทีที่เจอกัน เฮ้อ เบื่อจริงๆ พวกคนฮอต ทีฉันโสดจนกระโดดตีลังกาบนคานก็ไม่หล่น เสือกไม่มีใครเอา เศร้าแป๊ป โลกโคตรไม่มีความยุติธรรม “เซฟ?” อัศวินย่นคิ้ว “เซฟ เด็กมีอะนะ?” “อ๋อ คนที่แกชอบอะนะ หลิน” ไอ้ฟ้าว่าแล้วหัวเราะคิกคัก ฉันเลยหันไปจ้องไอ้เจตาขวาง... ไอ้เจรู้ โลกรู้ ต้นข่าวไอ้เวรนี่ชัวร์! “เออ เซฟคนที่ติ๋มๆ อ่ะ” ฉันว่าพลางแอบหยิกพุงไอ้เจอย่างหงุดหงิด ไม่เคยอ่ะ ไม่เคยคิดจะเก็บความลับให้ฉัน! อัศวินกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะหัวเราะเสียงดังลั่นกับคำที่ฉันพูด “ติ๋ม? ไอ้เหี้ยเซฟเนี่ยนะติ๋ม? พูดผิดพูดใหม่ได้นะหลิน” “อย่างน้อยก็ติ๋มกว่าแกอ่ะวิน” ฉันว่าแล้วจิ้มนิ้วใส่หน้าอกอัศวิน นานๆ ทีจะใช้สรรพนามอื่นนอกจากมึงกู กับมนุษย์ผู้ชาย คนหน้าใสหัวเราะหนักเข้าไปอีก “ถามอะไรอย่างนะหลิน”คนร่างถอนหายใจก่อนจะตบบ่าฉันแปะๆ พลางขยับใบหน้าเข้ามาชิดใบหูและพูดด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ “คนที่ทำผู้หญิงท้องตั้งแต่มอสามนี่เรียกติ๋มใช่ปะ?”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more