44.BÖLÜM
"Hissiz"
RONAHİ
Anam karanlığını üzerime bırakıp çekip gitmişti. Hiçbir zaman fayda sağlamadığı gibi bu kez zararıma harekette bulunmuştu. Oturduğum yerde titreyen ellerim üzerinde hakimiyet sağlamak için uğraşıp duruyordum. Bütün gün korkudan zangır zangır titreyen bedenim, kasılmaktan ağrıyordu. Tırnaklarımı avuçlarımın içine bastırdım.
Alt dudağımı dişledim. Gözlerim banyodaydı. Berken Ağa’nın çıkmasını bekliyordum. Dakikalardır içerideydi. Sanki hiç dışarı çıkmayacak gibiydi. Kapının altından dışarıya sızan ışığa gözlerimi diktim. Sonunda kilidi açtı. Dışarı çıkarak gözlerini yine bana dikti. Banyonun hemen yanında duran tekli koltuğa sekerek kendisini götürdü. Üzerine boylu boyunca bıraktı.
Geniş, umursamaz tavırlarını sürdürüyordu. Acıdan alnında oluşan terleri görebili
