27.BÖLÜM
"Törenin Adeti"
LİLAN
Pazar sokaklarında hızla koşarak ilerliyordum. Peşimde farklı yerlerde dolanan beş adamı atlatabilmek için kalabalıklara karışırken saçlarım havada savruluyordu. En son bir pazarcının yere düşen eşarbını ve gömleğini alarak üzerime giymiş, dikkatlerini dağıtmayı başarmıştım. Lakin bu bana sadece saniyeler kazandırırdı.
Deliler gibi korkuyordum. Serdal Ağa yanımda yokken nereye kadar dayanabilirdim? Kendimi nasıl koruyabilirdim? Hiç bilmiyordum. Göz kapaklarıma gelen güneş ışıkları sanki bakışlarımı delip geçiyordu. Önüme çıkan adamı fark etmemle birlikte, bir pazarı tezgahının altına kendimi attım. Allahtan kadın tezgahtardı. Elime ağzıma götürerek susması için işaret yaptığımda, yaşlı kadın bana acımış ve bir paçavra gibi ortaya atmamıştı.
Öylelikle tüm
