11.BÖLÜM
“Küçüksün”
LİLAN
“Ana!” dedi Serdal Ağa haykırarak. Zergül Hanım Saçımı bırakmıyordu. Bir panter gibi atlamış, saçımı kök diplerinden koparmak için uğraşıyordu. Gözlerimden yaşlar sulan misali dökülürken, sesli ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Avlunun ortasındaki çığlıklarımla tüm konakta yaşayan insanlar avluya dökülmüştü. Serdal Ağa bir kez daha bağırdı. “Ana! Çek ellerini karımın üzerinden!” demesiyle birlikte kadın oralı bile olmadı. Günlerce aç kalmış bir vahşi hayvanın yemek bulması gibi saçlarımı çekiştiriyordu.
Serdal Ağa’nın bize doğru yaklaştığını saçlarımın arasından görebiliyordum. Hiddetle yanımıza geldi, annesini ayırabilmek için sert biçimde geri itmesiyle tüm herkesin elini ağzına götürdüğünü varla yok arası görebildim.
Kadın sendeleyerek yanımdan bir m
