17.BÖLÜM
“Dedikodu Kazanı”
LİLAN
Uzun saatler yatakta uzandım. Yattığım yerin yanında duran telefondaydı gözlerim sürekli... Annemi aramak için öğle saatlerinin gelmesini bekliyordum. Babam genellikle o saatlerde işe giderdi. Böylece yakalanmamış olurdum. Benim için sıkıntı yoktu ama annemin benimle konuştuğunu öğrenirse ona eziyet edebilir hatta dövebilirdi. Hırsını alamayınca da, küçük erkek kardeşime saldırabilirdi.
Saate gözlerimi diktim. Muhtemelen babam evden gitmişti. Telefonu elime aldım ve hızlıca konağın numarasını tuşladım. Uzun süre çalmasının ardından telefon kapandığında, beş dakika kadar bekledim ve bir kez daha şansımı denedim. Sonunda telefon açılmıştı. Telefonun ucundaki ses; “Alo?” dediğinde rahatlamış biçimde gözlerimi yumdum. Bu annem Nazgül’ün sesiydi. Derin bir r
