42.BÖLÜM
"Günah"
ZERGÜL
Gecenin geç saatlerinde kapı çalındı. Yatağımdan fırlayarak kalktım. Avluyu boylu boyunca yürüyerek dış kapıya gittim. Kilidi üç kere açmamla birlikte araladım. Awir ve Agir’i karşımda gördüğümde sevincimden bağırdım.
“Geldiler!”
Yüzlerindeki derin yara izlerini gördüğümde kaşlarım çatıldı. İkisinin de haşatı çıkartılmıştı.
“Ronahi nerede?” dediğimde ikisi de içeri girdi. Kapıyı kapatarak kilitledim. Onlar avlunun ortasındaki koltuklara zorlukla yayılmışlardı. Topallıyorlardı. Harun Ağa’nın oğlanları onu iyice hırpalamış görünüyordu.
“Alamadık Zergül Hanım,” dedi Agir Ağa. “Adam psikopatın teki, Ronahi’yi tuzak kurarak aldı vermeyecek.”
“Bizim elimiz armut mu topluyor! Kızımı onlara yar etmem!” dediğimde burnumdan soluyordum. Harun Ağa’nın oğlanlarına bir de
