69.BÖLÜM
"Aşk"
RONAHİ
Odadaki koltukta oturmuş öylece bekliyordum. Yapabileceğim hiç bir şey olmayan odaydı. Duvarları, odayı ve tüm eşyaları tek tek inceliyordum. Kafamı dağıtmaya çalışıyordum. Mavi gözlerim Berken Ağa’ya gidip geliyordu. Onu gördükçe içimde biriken değişik duyguları anlamlandıramıyordum.
Beni sevdiğinden neredeyse artık emindim. Onun duygularını hissediyor olmak bana bir nebze güven vermişti. Çünkü güvenilemeyecek kadar tehlikeli, gaddar bir adamdı. Sağı solu hiçbir zaman belli olmazdı. Derin bir çekip gözlerimi tavana diktim. Yüzündeki yarayı gördükçe bile ürperti duyuyordum sanki… Çok derin bir yara iziydi. Harun Ağa öz oğlunun yüzünde nasıl böylesine derin bir yara izi bırakmıştı, anlamlandıramadım.
Çalar saat sesi odayı doldurdu. Kulaklarında hafif bir çınlama b
