46.BÖLÜM
"Kapan"
RONAHİ
Odanın pencere camı tüm yerlere un ufak biçimde yayılmasıyla, ayaklarımı hiç yerde tutmadım. Korumalardan biri gelerek bana terlik getirdi. Onu giydim, beni yönlendirdiği tarafa ilerliyordum. Devasa konağın içinde labirent gibi kayboluyorduk adeta…
En son en üst kattaki odalardan birinin önüne geldik. O sırada kulaklarıma anamın inleme ve feryat sesleri geliyordu. Acaba Berken Ağa onu nereye kapatmıştı? Hangi odanın içerisinde tutsaktı. Bu iş git gide sarpa sarıyordu. Nerede son bulacak merak ediyordum. Hallederse bu işi Serdal Ağam hallederdi. O da ortalarda yoktu. Ne gelen vardı, ne de giden…
Koruma odanın kapısını anahtarla açtı. Gözlerimi etrafta gezindirdim. Kimsecikler yoktu. Kaçmanın tam sırasıydı. Kendimi kurtarabilirsem en üst kata kaçarak oranın çatıs
