"Kanina ka pa utos nang utos sa akin. Wala ka bang kamay?" Inis na inis si Justine matapos siyang utusan ng paulit - ulit ni Cara.
Lakad dito, lakad doon. Kuha nito, kuha doon. Kahit simpleng gawain lang na kaya namang gawin ni Cara, inuutos niya ito kay Justine. Naalala niyang bigla kung paano niya pagsilbihan si Justine noon. Ultimo pagkain nito na nasa kaniyang harapan na, siya pa ang magsusubo. Lahat ng puwede niyang gawin para kay Justine ay ginagawa niya. Ganoon siya kahibang noon sa kaniyang asawa.
"May sinasabi ka ba? Baka nakakalimutan mong nandito tayo ngayon sa bahay ng mga magulang mo. Gusto mo bang malaman nila ang kagaguhan mo sa akin? Kung paano mo ako itrato na parang basura? Makukuha mo pa kaya ang mana mo kung sakaling malaman nila na may kabit ka?"
Ang mababang tini
