บทที่ 12 ผัวเอ๊ย สามีคนที่ 3
“ท่าน หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่อย่างนั้น ข้าฆ่าท่านแน่” โม่เจิ้นหลงตาลุก
“เหอะ ข้าต้องกลัวด้วย” น้ำเสียงเยาะเย้ยดังออกมาจากปากของราชาอสูร
เซี่ย กางพระหัตถ์ออก คลื่นพลังสีเขียววิ่งวนอยู่ในนั้น ทำเอาหญิงสาวรีบห้าม ไม่งั้นในวังนี้ คงไม่พ้นเป็นแบบตำหนักของเธอ
“เดี๋ยวเจ้าค่ะ พวกท่านจะทำอะไรเจ้าคะ ถ้าจะระเบิดพลังกันขึ้นมาอีก งั้นข้าจะไปตามทางของข้าเจ้าคะ ข้าเบื่อที่จะต้องระหกระเหิน ไปนอนที่นั่นที่นี่เต็มทีแล้ว” หญิงสาวหนึ่งเดียวบ่น
“อันที่จริง ตำหนักข้าพัง ข้าไปนอนห้องของอ๋องสี่ หรือตำหนักว่าง ๆ ก็ได้ แต่ที่ข้ามานี่ เพราะเห็นว่าท่านนั้นบอกว่าข้าเป็นเมียคนหนึ่งใช่ไหมเจ้าคะ หรือว่า อันที่จริงมันไม่ใช่ ถ้าเช่นนั้น ข้าจะได้กลับ อ้อ ไม่สิ ข้าจะไปวังอสูรก็แล้วกันนะเจ้าคะ” เฟยจูลุกขึ้น เตรียมก้าวเท้าไป ร้อนถึงผู้ครองแคว้นที่ละล่ำละลักเอ่ย
