33
เช้าวันใหม่
เบญญาภาเดินลงมาจากชั้นบนในเวลาเกือบหกโมงเช้า ซึ่งเป็นเวลาปกติที่หญิงสาวจะเข้าครัวทำอาหารเช้าให้คนในบ้านจิระพันธ์รับประทาน แต่พอเดินเข้ามาถึงห้องดังกล่าว ปลายเท้าเธอชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นนริศรากำลังทำอาหารอยู่หน้าเตา
“คุณจ๋ามาแล้วค่ะ” อุ้ยเอ่ยบอกแม่ครัวสาวที่กำลังทำข้ามต้มปลาทรงเครื่อง
“พี่จ๋าคะ วันนี้นิขอเป็นแม่ครัวนะคะ เมื่อคืนพี่กันต์บ่นอยากกินข้าวต้มทรงเครื่องฝีมือนิ นิเลยจัดให้ค่ะ” นริศราพูดเสียงใส ยิ้มให้เบญญาภาที่เดินหยุดตรงโต๊ะเตรียมอาหาร
“คุณนิตื่นไปตลาดตั้งแต่ตีสี่ค่ะ ไปซื้อปลากะพงแต่เช้ามืดเลย” อุ้ยพูดเชิงเล่า
“ก็พี่กันต์บ่นอยากกินตอนสี่ทุ่ม จะให้นิไปซื้อปลากะพงได้ที่ไหนคะ นิเลยต้องตื่นแต่เช้าไปซื้อของสดมาหลายอย่างเลย วันนี้ทั้งวันจะทำกับข้าวให้พี่กันต์กิน พี่กันต์ยังบ่นอีกนะคะว่า ตั้งแต่นิไปเรียนโทต่อที่นิวยอร์ก พี่กันต์คิดถึงปลายจวักของนิมากๆ เลยค่ะ วันน
