29
เสียงห้าวทุ้มดังขึ้น และไม่เพียงแค่เสียงที่ทำให้นันทภัคมือไม้สั่น ร่างหนาก้าวลงจากเตียง เดินฉับๆ มาหาเมียสาว ทำให้เธอใจเต้นแรงและสั่นมากกว่า เป็นเพราะตอนนี้เขาไม่ได้สวมสิ่งใดไว้บนร่างกายแม้แต่ชิ้นเดียว ราวกับว่าเตรียมพร้อมออกศึกสวาท คนไม่เคยเห็นชายชีเปลือยรีบหันหลังให้เขา หลีกหนีภาพพาในสั่น นิรัติศัยเดินเข้ามาใกล้นันทภัคคว้าข้อมือเล็กไว้ในกำมือตน จูงเดินไปยังเตียงนอน
นิรัติศัยหย่อนก้นนั่งบนเตียง โดยให้เธอนั่งบนตักของตน ใช้ลำแขนข้างหนึ่งโอบเอวคอดเล็ก ส่วนมืออีกข้างเขี่ยเส้นผมที่ปรกใบหน้าเธอออก นันทภัคสั่นหนักมากขึ้นเมื่อเขาก้มหน้าจูบหัวไหล่เปล่าเปลือยของตน ไล่จูบไปตามบ่า ระเรื่อยถึงลำคอ หญิงสาวขนลุก ย่นคอหนี
“กลัวเหรอ” เขาถามชิดใบหู ก่อนจะกัดก้านหูเธอเบาๆ “ว่าไง ฉันถามไม่ได้ยินเหรอ”
ทำไมนันทภัคไม่ได้ยิน เธอได้ยินเต็มสองรูหู ทว่าปากเธอขยับตอบไม่ได้ ใจก็เต้นระทึก ยิ่งได้สัมผัสลมหายใจท
