รักร้อนอ้อนใจ

1 การกลับมาของพริ้ง

1

การกลับมาของพริ้ง

"อ้าาาา ซี้ด อ่าา ไม่ไหวแล้วค่ะคุณวินวินขา อ่าาา ซี้ดด อ่าาาา"เสียงหญิงสาวที่วินวินพามาเริงรักที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

ชายหนุ่มหน้าตาดี ดีกรีนักธุรกิจร้อยล้านลูกเศรษฐีพันล้านแต่ละวันควงสาวเข้าโรงแรมไม่ซ้ำหน้าแต่สาวที่เขาเลือกมาแต่ละคนก็ไม่ธรรมดาระดับดารานางแบบลูกเศรษฐีไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้มานอนร่วมเตียงกับเขาได้

หลังจากที่ทั้งคู่ร่วมรักกันเสร็จภารกิจแล้วเขาก็จะให้ผู้หญิงคนที่เขาเอามาระบายความใคร่กลับทันทีเพราะเขาไม่อยากมีความสัมพันธ์ที่มากไปกว่าคำว่าคู่นอนเท่านั้นเพราะเขายังไม่เคยรักใครจริงสักทีหรือในใจเขารอใครสักคนกันแน่

"เธอกลับไปได้แล้ว" วินวินบอกหญิงสาวหน้าตาดีดีกรีนางแบบแถวหน้า

"แต่คุณวินวินขาน้องดาวน์นี่ยังไม่อยากกลับนี่คะ" นางแบบสาวนอนลูบอกแน่นๆ ของเขาอย่างอ้อยอิ่ง

"แต่ฉันอยากพักผ่อนเราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าเสร็จแล้วต่างคนต่างไป" วินวินเอ่ยถึงข้อตกลงที่คุยกันก่อนที่จะมา

"แต่…"นางแบบสาวสุดสวยยังคงงกอดเขาแน่น

"ไม่มีแต่ถ้าเธอยังไม่เข้าใจที่ฉันพูดฉันจะไม่ติดต่อเธออีกเลยแม้แต่ครั้งเดียว" วินวินบอกกับเธออย่างหงุดหงิด

" ก็ได้ค่ะ ดาวน์นี่กลับแล้วนะคะ"นางแบบสาวสวยบอกลาอย่างไม่พอใจ

พริ้งสาวสวยหน้าตาคมสุดเซ็กซี่เดินลากกระเป๋าเข้าในบ้านหลังใหญ่ของมหาเศรษฐีพันล้านหลังจากที่เธอไปเรียนที่ต่างประเทศตั้งแต่อายุ 16 ปีจนตอนนี้เธอเรียนจบแล้วในวัย 24 ปี เธอจึงเดินทางกลับมาเพื่อที่จะมาทำงานของบริษัทพ่อบุญธรรมของเธอ เธอเดินเข้ามาอย่างสวยสง่าตามฉบับนักเรียนนอก

" welcomeกลับบ้านจ๊ะลูกสาวของแม่" 'ช่อผกา'แม่บุญธรรมของเธอเอ่ยต้อนรับเธอ

"คิดถึงจังเลยค่ะคุณแม่" เธอโผเข้ากอดแม่ของเธออย่างแน่น

"แม่ก็คิดถึงหนูค่ะ" แม่ของเธอกอดเธอตอบอย่างอบอุ่น

"คุณพ่อไปไหนคะทำไมหนูไม่เห็นเลย" เธอถามหาพ่อของเธอเมื่อไม่เห็นพ่อของเธอ

" พ่อไปประชุมโปรเจ็กต์ใหม่ที่ต่างประเทศน่ะลูกพ่อก็เลยถือโอกาสพักผ่อนด้วยเลย"

"แล้วพี่วัฒน์พี่แวนพี่วินวินล่ะคะไปไหน" ไม่ทันที่เธอจะพูดจบก็มีช่อดอกไม้ขาดใหญ่ลูกโป่งบอลลูนขนาดใหญ่พร้อมกับพลุกระดาษยิงออกมาอย่างอลังการ

"ว้าว ขอบคุณนะคะพี่ๆ ทั้งสาม" สามหนุ่มสุดหล่อออกมาต้อนรับน้องสาวคนเดียวของพวกเขา

" ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะครับน้องสาวสุดสวย"วัฒน์พี่ชายคนโตที่อายุห่างเธอเกือบยี่สิบปีเอ่ยต้อนรับน้องสาว

"ไม่เจอกันนานโตขึ้นเยอะเลยนะเราตอนพริ้งไปหนูยังตัวเล็กๆ อยู่เลยยินดีกลับบ้าน'อัครมหาอภินันท์'นะน้องสาว" แวนพี่รองยิ้มหล่อๆ ให้เธอ

ส่วนอีกคนไม่รู้ว่าเขินหรืออะไรไม่พูดอะไรสักคำนอกจากยื่นช่อดอกไม้ช่อใหญ่ให้เธอ

"ไม่เจอกันนานหล่อขึ้นเยอะแยะนะคะพี่วินวิน"เธอพูดกับพี่ชายคนเล็กแต่ไม่มีเสียงใดตอบมา

" ไม่พูดอะไรกับน้องหน่อยเหรอวินวิน"แม่ของเขาเอ่ยบอกลูกชาย

"ยินดีที่กลับมานะ" วินวินพูดสั้นแต่ได้ใจความฮ่า ฮ่า ฮ่า

"ยินดีค่ะพี่วินวิน"พริ้งยิ้มหวานให้กับวินวิน

'วินวินพาร์ท'

'ตึก ตัก ตึก ตัก'เสียงหัวใจของวินวินเมื่อเขาได้เจอหน้าพริ้งหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเกือบสิบปี

'ทำไมโตมาแล้วอึ๋มเซ็กซี่อย่างนี้เนี่ยแล้วพี่จะห้ามใจตัวเองได้อย่างไรเนี่ย'วินวินรู้สึกแปลกๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เธอไปเรียนต่างประเทศอาจเป็นเพราะพริ้งมีรูปร่างที่โดนใจเขาจึงทำให้เขาพยายามหักห้ามใจไม่ให้คิดเกินเลยกับน้องสาวบุญธรรมคนนี้

'พริ้งพาร์ท'

'ทำไมพี่วินวินถึงพูดกับฉันน้อยจังทั้งทั้ง ที่ตอนฉันเด็กๆ พี่วินวินก็ชอบหยอกล้อเล่นกับฉันหรือว่าพี่เขาไม่ชอบหน้าฉันนะหรือฉันทำอะไรให้พี่วินวินไม่พอใจกันนะ'พริ้งคิดในใจคนเดียว

พี่วินวินคือหนุ่มในฝันของพริ้งมาตั้งแต่เด็กแต่เธอไม่เคยคิดเกินเลยกว่าคำว่าพี่ชายเพราะเธอยังไม่รู้ว่าเธอเป็นน้องสาวบุญธรรมเธอไม่ใช่สายเลือด'อัครมหาอภินันท์'