ปิ๊งรักนักแอพ

ประตูวิวาห์(จบ แฮปปี้~~~)

“แด๊ดคิดดีแล้วใช่ไหมคะที่ทำแบบนี้”มิรินพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง

“คือ..แด๊ด”อาเล็กซ์พูดอำอึ้ง

“สรุปยังไงกันแน่ค่ะแด๊ด หนูเริ่มใจคอไม่ดีแล้วนะ”มิรินพูดเพราะเห็นท่าทางของอาเล็กซ์ดูไม่แน่ใจในสิ่งที่เขาเลือกตัดสินใจทำลงไป

“คือ..หนูแต่งงานกับแด๊ดนะ”อาเล็กซ์พูดออกมาด้วยความมั่นใจ พร้อมหยิบแหวนออกมา

“แด๊ด.. หือ แตะ แต่ แต่งค่ะ ” มิรินพูดพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมาจากความปลื้มปริมในใจ อาเล็กซ์สวมแหวนให้มิรินด้วยความรัก

“นายครับ เอ่อ อาเล็กซ์เกิดเรื่องแล้ว”ลีโอพูดด้วยท่าทางร้อนรน

“ฉันรู้แล้ว เดี่ยวฉันตามไป”อาเล็กซ์พูดด้วยท่าทางเรียบเฉยราวกับว่าเขารู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น

~ณ โรงแรมธุรกิจที่อาเล็กซ์มอบให้ครอบครัวมิริน~

“นี้มันอะไรกันค่ะ คุณจะมาไล่พวกเราที่เป็นเจ้าของโรงแรมออกไปได้ยังไง”พี่สาวมิรินพูด

“พวกคุณได้มันมาก็เพราะความเสน่หาที่ลูกชายผมหลงลูกสาวคุณเลยยกธุรกิจนี้ให้ครอบครัวคุณแต่ตอนนี้ไอ้ลูกชายผมมันไม่มีอะไรแล้ว ผมจะยึดคืนให้หมด”แด๊ดพ่อของอาเล็กซ์พูดด้วยความโมโหโดยมีแม่ของอาเล็กซ์คอยห้าม

“หยุดเดี่ยวนี้นะแด๊ด แด๊ดจะมาใช้อำนาจ ทำลายครอบครัวของคนอื่นไม่ได้ ธุรกิจของแด๊ดก็เหลือตั้งมากมาย ทรัพย์สมบัติก็มีให้ใช้ไปยันชาติหน้าเพียงแค่ไอ้ธุรกิจชั่วๆหายไปทำให้แด๊ดเป็นได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ”อาเล็กซ์พูดด้วยความใจเย็นเพราะธุรกิจที่เขาขายหรือยกให้คนอื่นฟรีๆก็มีแต่พวกธุรกิจเลวๆที่ผิดกฏหมายทั้งนั้น แต่ธุรกิจที่ถูกกฏหมาย ก็ยังเหลืออยู่เท่าเดิม และธุรกิจพวกนี้ก็มีแต่ธุรกิจใหญ่ๆทั้งนั่น ถึงแม้มันจะไม่ได้ทำให้พวกเขารวยระดับต้นๆของโลกเหมือนแต่ก่อนแต่มันก็ไม่ได้ทำให้พวกเขารวยน้อยลงเลย ฐานะก็ยังอยู่ระดับมหาเศรษฐีเหมือนเดิม

“กูทำใจไม่ได้เว้ย มึงทำอย่างนี้กับธุรกิจรุ่นปู่รุ่นย่าอย่างนี้ได้ยังไง ไอ้ลูกธรพี่ ได้!กูไม่ทำอะไรครอบครัวเมียมึงก็ได้ แต่มึงจำเอาไว้เลยนะ มึงไม่ใช่ลูกกูอีกต่อไป ถ้ากูตายจากโลกนี้ไปมึงก็ไม่ต้องมาเผาผีกู”แด๊ดพ่อของอาเล็กซ์พูดด้วยความโมโหในแววตาดูเศร้าและผิดหวังกับอาเล็กซ์เป็นอย่างมาก ส่วนอาเล็กซ์ก็รู้สึกเศร้าเสียใจไม่น้อยไปกว่าพ่อของเขาหรอก แต่เขาเลือกที่จะเป็นนักธุกิจธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไม่ต้องรวยอะไรมากมาย ได้มีเวลาอยู่กับคนรักอยู่กับครอบครัวแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

~วันวิวาห์~

“ฉันเข้าใจแกน่าา ว่าการเป็นเจ้าสาวครั้งแรกมันตื่นเต้นแค่ไหน แต่ฉันเชื่อว่าแกทำได้ดีแน่นอน”แพรวาพูดปลอบมิรินขณะที่กำลังตื่นเต้น เมื่อต้องเดินผ่านพรมแดงที่ปูบนพื้นชายหาดทรามกลางแสงแดดอ่อนๆยามพลบค่ำติดชายทะเล ที่ต่างมีผู้คนมาร่วมแสดงความยินดี เป็นงานแต่งเล็กๆที่เรียบง่ายโดยเป็นตรีมสีชมพูพลาสเทล ชุดที่มิรินใส่เป็นเดรสเจ้าสาวเกาะอกปักด้วยลายลูกไม้เรียบๆการไล่เฉดสีของชุดไล่สีชมพูอ่อนลงมาจนเข้มถึงชายกระโปรง เธอติดเวลผมเจ้าสาวเข้าไปแล้วราวกับเจ้าหญิง

“ก็มันตื่นเต้นนี้แก นี้ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม”มิรินพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น

“ฝันไม่ฝันแกก็จะได้รู้แล้ว”แพรวาพูดพร้อมเปิดทางให้มิรินเดินควงแขนกับคุณพ่อออกไปขณะที่มีอาเล็กซ์ยืนรออยู่

“มิรินลูกเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วพ่อก็ดีใจ และพ่อก็ภูมิใจในตัวลูกมาโดนตลอดลูกเป็นคนเก่ง และพ่อก็เชื่อว่าชีวิตคู่ของลูกก็จะไปได้ดี ราบรื่น ป่ะ!พร้อมหรือยัง”พ่อของมิรินพูด พร้อมจับมือลูกสาวแน่นเพราะรู้สึกถึงความตื่นเต้นและประหม่าที่มิรินกำลังเป็นอยู่ตอนนี้

“พร้อมแล้วค่ะ”มิรินพูดแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ และเดินควงแขนพ่อออกไป

เพลงในงานก็บรรเลงขึ้น ทุกคนในงานต่างตะลึงในความสวยของเจ้าสาวและความหล่อของเจ้าบ่าวทั้งสองดูเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก

“อาเล็กซ์คุณจะรับมิรินเป็นภรรยาของคุณหรือไม่“บาทหลวงกล่าวถามอาเล็กซ์

“รับครับ และผมสัญญาจะซื่อสัตย์ และจะอยู่เคียงข้างเธอไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ตลอดไปครับ”อาเล็กซ์พูด

“มิริน คุณจะรับอาเล็กซ์เป็นสามีของคุณหรือไม่”บาทหลางกล่าวถามมิริน

“รับค่ะ และหนูก็สัญญาจะรักและซื่อสัตย์กับแด๊ด ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขหนูก็จะอยู่เคียงข้างแด๊ดตลอดไปเช่นกันค่ะ”มิรินพูดจบ อาเล็กซ์กดจูบลงริมฝีปากมิรินทันที ทุกคนในงานต่างปรบมือแสดงความยินดีด้วยความปลื้มปิติดีใจ

“นี้ครับ”ลีโอยืนผ้าเช็ดหน้าให้แพรวาขณะที่กำลังยืนน้ำตาซึมด้วยความยินดีกับความรักของเพื่อน

“ขอบคุณนะคะ”แพรวารับผ้าเช็ดหน้าจากลีโอ ทั้งสองสบตากันเหมือนมีแววจะมีต้นรักเปล่งประกายขึ้นมาอีกต้นแล้ว

“วันนี้หนูเหนื่อยไหม”อาเล็กซ์ถามมิรินที่กำลังนอนอยู่ในอ้อมอก ขณะที่ทั้งสองนอนชมพระจันทร์ยามค่ำคืนอยู่ริมระเบียงห้องที่มองผ่านออกไปจะเห็นวิวพระจันทร์ที่สาดส่องลงยังพื้นน้ำในตอนกลางคืน พร้อมฟังเสียงคลื่นทะเลที่กระทบชายฝั่ง มีสายลมพัดโชยมาอ่อนๆ

“จะบอกว่าไม่เหนื่อยเลยก็คงจะเป็นการโกหก มันก็เหนื่อยอยู่นะแด๊ดแต่มันเป็นการเหนื่อยที่มีความสุข แด๊ดดูสิมีดาวตกด้วย”มิรินพูดพร้อมหลับตายกมือขึ้นมาประสานกัน

“หนูทำอะไรน่ะ”อาเล็กซ์ถามเพราะงงกับสิ่งที่มิรินทำ

“ก็มันเป็นความเชื่อหนิค่ะ ถ้าเห็นดาวตกให้รีบขอพรแล้วพรนั้นจะเป็นจริง”มิรินพูด

“5555ไหนๆหนูขอพรว่าอะไร เล่าให้แด๊ดฟังสิ”อาเล็กซ์พูดพร้อมเอามือยีหัวมิรินด้วยความเอ็นดู

“มีคนบอกหนูว่าถ้าเกิดบอกพรจะไม่เป็นจริง แต่หนูไม่เชื่ออย่างนั้น เพราะหนูเชื่อว่าการที่บอกพรให้ผู้อื่นฟังมันคือการยืนยันว่าพรข้อนั้นจะเป็นจริง หนูขอให้แด๊ดมีความสุขในทุกๆวันและทุกๆเวลาค่ะ”มิรินพูดพร้อมรอยยิ้มที่เปล่งประกายความสุขออกมา

“งั้นพรของหนูเป็นจริงแล้วล่ะเพราะแด๊ดมีความสุขมากที่ได้อยู่กับหนู งั้นแด๊ดก็ขอพรให้หนูมีความสุขเช่นกันนะ แต่คืนนี้เป็นวันแต่งงาน หนูต้องให้รางวัลแด๊ดไหมน๊าาา”อาเล็กซ์พูดด้วยท่าทางที่บ่งบอกว่าเขาต้องการเรื่องอย่างว่ากับมิริน

“ได้สิค่ะ”มิรินพูดอย่างว่าง่าย พร้อมกดจูบไปที่ริมฝีปากอาเล็กซ์อย่างเบาๆ ทั้งสองต่างร่วมบรรเลงบทเพลงรักอันแสนโรมันติกอย่างเร้าร้อนตลอดทั้งคืน

“ไบอันมานี้เร็วลูก อย่าไปเล่นใกล้น้ำ”มิรินเรียกไบอันลูกชายวัย 4ขวบที่กำลังเล่นกระบะทรายอยู่ริมชายหาด

“คุณแม่ครับ ทำไมผมไปเล่นใกล้น้ำไม่ได้ครับ”

ไบอันถาม

“เพราะมันจะทำให้หนูเป็นอันตรายได้ครับ หรือทำให้ไบอันป่วยได้นอนกินยาไงครับ”มิรินพูดพร้อมสอนลูกให้เข้าใจ

“อ้อ งั้นไบอันจะไปเล่นต่อเลโก้กับคุณพ่อแล้วกันนะครับ”ไบอันพูดพร้อมวิ่งไป ไบอันวิ่งเร็วมากและเป็นเด็กช่างถาม

“อุ้ย ขอโทษครับคุณตา”ไบอันเดินชนเข้ากับผู้ชายสูงวัยท่านหนึ่ง

“ขอโทษด้วยนะคะ เจ็บตรงไหนไหมคะ”มิรินพูดแต่พอเงยหน้าดูเท่านั้นล่ะ

“แด๊ด! คือ..”มิรินพูดไม่ออกเพราะตกใจไม่คิดว่าจะเห็นหน้าพ่อของอาเล็กซ์อีกแล้วหลังจากวันนั้น

“มานี้สิลูกมาหาตาหน่อย เผลอแปปเดียวตัวโตแล้วนะเนี่ย”แด๊ดอุ้มไบอันแล้วเดินไปนั่งที่ริมหาดตามด้วยครอบครัวของอาเล็กซ์ และตัวอาเล็กซ์ด้วย

“นี้มันอะไรกันค่ะ หนูงงไปหมดแล้ว”มิรินพูด

“มาๆนั่งด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาเราจะถ่ายรูปครอบครัวกัน”แม่ของมิรินพูด ทั้งสองครอบครัวนั่งรวมกันโดยมีไบอันนั่งตักพ่อของอาเล็กซ์ส่วนอาเล็กซ์ขอยืนข้างๆคุณพ่อโดยมีมิรินอยู่ใกล้ๆ

“ตลอด 4ปีที่ผ่านมาที่แกทำเรื่องที่ฉันยากจะให้อภัยลงไปมันก็ทำให้ฉันรู้ว่าการได้ใช้ชีวิตที่ไม่เสี่ยงตาย ไม่ยึดติดกับอะไรเลย มันทำให้มีความสุขมากกว่าเสียอีก เอาเป็นว่าฉันยกโทษให้แกนะไอ้ลูกชาย”แด๊ดพ่ออาเล็กซ์พูดด้วยสีหน้าแววตาที่บ่งบอกถึงความสุข

“ครับ ผมรักพ่อนะครับ”อาเล็กซ์พูด

“ทุกคนครับ 1 2 3 ยิ้ม~~~~”ตากล้องพูดพร้อมถ่ายภาพครอบครัวที่มีแต่รอยยิ้มและเต็มไปด้วยความสุข จบบริบูรณ์~~~