“หนูกลับบ้านก่อนแด๊ดนะ แด๊ดมีธุระต้องทำ”อาเล็กซ์พูด พร้อมลุกออกจากโต๊ะทานอาหารทันที
~คฤหาสน์หรู~
“ทำไมเขารีบไปขนาดนั้นนะ หรือมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้น”ฉันพูด
“แด๊ดกลับมาแล้วคราฟ”อาเล็กซ์พูด พร้อมอ้าแขนให้ฉันวิ่งเขาไปกอด ส่วนฉันจะขัดใจเขาได้ที่ไหนล่ะ ก็ต้องวิ่งเข้าไปกอดเขา เขาหอมหน้าผากฉันไป 2-3ที และทำท่าทีจะหอมไม่หยุด อะไรจะคิดถึงขนาดนั้น
“พอแล้ว พอแล้วค่ะ แด๊ดหอมหนูขนาดนี้เดี๋ยวก็เบื่อหนูหรอก”ฉันพูด
“ฮ่า ฮ่า แด๊ดไม่มีวันเบื่อหนูหรอก ได้หอมแบบนี้ค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย”อาเล็กซ์พูด
“พรุ่งนี้แด๊ดไปทำงานไหม”ฉันพูด
“ไปสิ ทำไมหรอ”อาเล็กซ์พูด
“ก็หนูอยู่แต่บ้าน หนูก็เบื่ออยากไปดูที่ทำงานแด๊ดจัง ไปด้วยได้ไหมคะ นะนะ”ฉันพูดอ้อนเขา กลัวว่าเขาจะไม่ให้ไปด้วย
“คราฟๆ พรุ่งนี้แด๊ดไปแต่เช้าเลยนะ หนูจะตื่นไหวหรอ”อาเล็กซ์พูด
“ไหวสิค่ะ หนูก็เคยทำงานมาก่อนแด๊ดลืมหรอ”ฉันพูด
“ฮ่า ฮ่า ก็แด๊ดเป็นห่วงหนูกลัวจะกวนเวลานอน งั้นพรุ่งนี้เตรียมตัวนะ ถ้าตื่นไม่ทันแด๊ด แด๊ดไปทำงานก่อนไม่รู้ด้วยนะ”อาเล็กซ์
“งั้นเรารีบนอนกันเถอะแด๊ดตอนนี้เลยนอนเลย”ฉันพูดพร้อมพลักตัวเขาลงที่นอนและห่มผ้าให้เขาด้วย
“เอ่อลืมไปแด๊ดยังไม่อาบน้ำเลย งั้นไปอาบน้ำตอนนี้เลยแด๊ด หนูไม่อยากตื่นสายเพราะแด๊ดนะ”ฉันพูดพร้อมดึงตัวเขาลุกขึ้น
“งั้นก็ไปอาบพร้อมกันเลย มานี้!”อาเล็กซ์พูดพร้อมอุ้มฉันไปอาบน้ำพร้อมกัน
~ปัง ปัง ปัง~เสียงปืนสามนัดดังขึ้นด้านล่าง
“หนูรอแด๊ดอยู่นี้นะ ไม่ต้องลงไป”อาเล็กซ์พูด
“ไม่เอาหนูจะไปพร้อมแด๊ด แด๊ดอย่าทิ้งหนูไว้คนเดียวนะ”ฉันพูดเพราะฉันไม่อยากปล่อยเขาลงไปคนเดียวถึงแม้ข้างล่างจะมีบอดี้การ์ดเต็มไปหมดก็เถอะ
“งั้นหนูอยู่ข้างหลังแด๊ดนะ”อาเล็กซ์พูด
“นายครับ มีชายแปลกหน้าสองคนขี่มอไซต์มาหน้าบ้านแล้วยิงปืนสามนัดเข้ามาในบ้านแบบทันตั้งตัวทำให้เราเสียบอดี้การ์ดไป1คนครับนาย”บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูด
“นายครับมันทิ้งจดหมายนี้ไว้ให้ด้วยครับ”ลีโอคนสนิทพูดพร้อมยื่นจดหมายให้อาเล็กซ์
~จดหมาย~
“รายต่อไปคือ ดวงใจของแก” ข้อความในจดหมาย อาเล็กซ์อ่านแล้วขย้ำจดหมายทันที
“แด๊ดจดหมายอะไรหรอค่ะ”ฉันพูดเพราะเห็นเขาอ่านแล้วเขาดูโมโหมาก
“ไม่มีอะไรหรอก หนูขึ้นไปนอนพักผ่อนบนบ้านรอแด๊ดนะ”อาเล็กซ์พูดพร้อมหอมลงที่หน้าผากฉัน 1ครั้ง ระหว่างที่ฉันเดินเข้ามา เห็นอาเล็กซ์เรียกประชุมบอดี้การ์ดเหมือนกำลังเกิดเรื่องอะไรขึ้น
~ประชุม~
“นายครับ องค์กรนี้มันเริ่มแล้วครับ ต่อไปมันต้องเล่นคนในครอบครัวนายแน่เลยครับ”ลีโอพูดเปิดประเด็นเรื่องนี้
“องค์กรพวกพ่อค้ายา มันก็เน่าเฟะแบบนี้ล่ะ การจะออกจากธุรกิจสีเทา มันไม่ง่าย มันต้องสู้กันซักตั้ง”อาเล็กซ์พูด เพราะแต่ก่อนครอบครัวของเขาก็เคยทำธุรกิจสีเทา ไม่ว่าจะเป็นบ่อนการพนัน ค้ายา คลับที่มีหญิงขายบริการ แต่ตอนนี้เขาเป็นผู้ดูแลธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเขาเลือกที่จะไม่ทำมันต่อโดยเขาขอยกเลิกหลายครั้งแต่ก็ยังติดปัญหากับพวกนักธุรกิจร่วมลงทุนที่คิดว่าถ้าเขาออกไปจากธุรกิจสีเทาแล้วตัวเองจะเดือดร้อนเลยทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขากลับเขามาร่วมธุรกิจอีก ซึ่งคนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดคือเสี่ยไอ พ่อของไดม่อนนั้นเอง
“หนูไม่อยากกลับไปอยู่กับแด๊ดเลยพี่อาเล็กซ์ หนูไม่ไปได้ไหม ฮือ ฮือ”อีฟน้องสาวของอาเล็กซ์พูด พร้อมกอดขาเขาไว้ ฉันที่เห็นน้องร้องไห้ก็อดสงสารไม่ได้
“น้องอีฟต้องไปอยู่กับแด๊ดนะ โรงเรียนที่นู้นเปิดเทอมแล้ว”อาเล็กซ์พูด
“ไหนพี่อาเล็กซ์จะให้น้องอีฟเรียนที่นี้ไง ที่เราเคยสัญญากัน”น้องอีฟพูด
“น้องอีฟ อย่าถามหาเหตุผลกับพี่ ไปอยู่กับแด๊ด”อาเล็กซ์พูดพร้อมทำเสียงดุ และบอดี้การ์ดก็นำน้องอีฟขึ้นรถกลับไปอยู่กับแด๊ดทันที
“แด๊ดทำไมให้น้องอีฟไปเร็วจังค่ะ สงสารน้อง”ฉันพูด
“น้องอีฟต้องหัดโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว”อาเล็กซ์พูดและเดินเข้าไปห้องทำงานหน้าของเขาดูเคร่งเครียดมาก ตั้งแต่เมื่อคืนหลังประชุมเสร็จเขาก็นอนหันหลังให้ฉันตลอด ฉันได้แต่ภาวนาให้อะไรที่เขาไม่สบายใจอยู่ให้มันคลี่คลายสักที
“ป้ามาตาคะ เวลาเครียดๆแด๊ดชอบทานอะไรคะ หนูจะทำไปให้แด๊ด”ฉันพูด
“อ้อ นายท่านชอบทานน้ำบีทรูทกับขนมปังปิ้งทาน้ำผึ้งค่ะ นายหญิง”ป้ามาตาพูดพร้อมทำน้ำบีทรูทกับขนมปังปิ้งให้ฉัน
“ป้ามาตาคะ เดี๋ยวหนูทำช่วย”ฉันพูด
“ไม่เป็นไรค่ะนายหญิง ถ้านายท่านรู้ดิฉันจะโดนว่านะคะ”ป้ามาตาพูดแบบนอบน้อม
“ไม่หรอกค่ะ ถ้าแด๊ดดุป้า เดี๋ยวหนูดุแด๊ดให้”ฉันพูด
“ฮ่า ฮ่า นายหญิงช่างน่ารักจังเลยนะคะ ไม่แปลกใจเลยที่นายท่านรักนายหญิงขนาดนี้”ป้ามาตาพูด
ฉันกับป้าเตรียมของเสร็จ ฉันก็เดินเอาของที่เขาชอบไปให้ที่ห้องทำงาน
“อือ อือ อือ ดี ดี”อาเล็กซ์พูด
“เปี้ยง!”เสียงของจากมือฉันหล่น เมื่อฉันเห็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งกำลังใช้ปากอมมังกรของเขาอยู่ เมื่อฉันเห็นแบบนี้ฉันก็คิดแค่ว่าฉันต้องรีบหนีออกจากที่ตรงนี้เดี๋ยวนี้
“เดี๋ยวก่อนมิริน หยุด!”อาเล็กซ์เรียกชื่อฉันเสียงดังและเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกอดผู้หญิงคนนั้นไว้
“ฉันเบื่อเธอแล้ว เธอกลับประเทศของเธอไปสะ”อาเล็กซ์พูดพร้อมยื่นพาสปอร์ตให้ฉัน ฉันรับเอาพาสปอร์ตพร้อมเก็บข้าวของขึ้นรถมาที่สนามบินโดยไม่พูดอะไรกับเขาสักคำ
ความรู้สึกของฉันมันจุกอยู่ในอก จนพูดไม่ออกน้ำตาสักหยดของฉันยังไม่มี เพราะข้างในของฉันมันบอบช้ำจนไม่มีอารมณ์จะแสดงออกมา
“แบบนี้ล่ะ เป็นผู้หญิงของมาเฟียจุดจบมันก็ไม่ดีนักหรอก”ลีโอพูดก่อนส่งฉันขึ้นเครื่องบินกลับไทย