“คิดดีแล้วเหรอถึงได้มาหาถึงที่นี่” ปลายจมูกของโอ๊คคลอเคลียที่ลำคอของฉัน รู้สึกเหมือนตัวเองจะหายใจไม่ทันยังไงก็ไม่รู้ ฉันถึงได้ต้องเอียงคอหลบ “มาหาเฉย ๆ ไม่ได้มาทำอย่างอื่น” ฉันพูดไม่เต็มเสียงนัก เพราะหัวใจยังเต้นแรงอยู่เลย ทว่าเสียงหัวเราะในลำคอของอีกฝ่ายทำให้ฉันต้องหันไปสบตากับเขา “ไม่รื้อฟื้นหน่อยหรือไง” คิ้วของเขาเลิกขึ้นนิดหน่อย ดูกวนเหลือเกิน “ไม่” “เสียงเหมือนลังเล ที่จริงก็อยากใช่ปะ” “พูดอะไรวะเนี่ย” ฉันพูดแล้วรีบหันหน้าหนี รู้ตัวดีว่าใบหน้ากำลังแดงระเรื่อ ไม่อยากให้เขาเห็นว่าฉันปากไม่ตรงกับใจ “พริก” เสียงกระซิบที่ข้างหูแล้วตามมาด้วยสัมผัสแฉะชื้นจากการเลียไล้ที่ใบหูของฉัน หัวใจพลันกระหน่ำเต้นรัวเร็ว จนรู้สึกว่าบางช่วงนั้นลมหายใจถึงกับสะดุด มือหนาลากไล้ไปตามลำตัวของฉันอย่างแผ่วเบา ทว่ากลับสร้างความร้อนรุ่มในกายขึ้นมา ฉันปล่อยตัวไปตามที่ใจปรารถนา ปล่อยให้เขาได้ทำทุกอย่างตาม