3

1265 Words
“นี่เธอ!” โดมินิกคำราม เธอจบแต่เขาไม่จบแน่ มือแกร่งจับสองบ่าให้หันมา พบขวัญมองตอบอย่างไม่เกรงกลัวราวกับจะยืนยันในสิ่งที่พูดว่าเธอคิดแบบนั้นจริงๆทว่าอีกภาพหนึ่งก็ผุดขึ้นในสมองเช่นกันนั่นก็คือภาพที่บริทานีย์มาหาแล้วบอกว่าเธอเป็นแค่ของเล่นของโดมินิกเพราะตัวจริงของเขายืนอยู่ตรงหน้า ความรู้สึกผิดที่คิดเผลอใจไปยุ่งกับคนมีเจ้าของทำให้พบขวัญเลือกที่จะหักดิบความสัมพันธ์ชั่วคราวนั้นทิ้ง โดยไม่รู้เลยว่าโดมินิกไม่เคยให้ราคากับบริทานีย์เลย แม่สาวที่มีข่าวลือว่าเป็นผู้หญิงข้างกายของนักธุรกิจมาดขรึมจนเกินคำว่าคนรู้จัก ทั้งที่โดมินิกเคยมีสัมพันธ์ด้วยไม่กี่ครั้งแล้วไม่ได้คิดสานต่ออะไรเพราะโดมินิกยังถือว่าตนเป็นหนุ่มโสดที่ไม่ได้มีพันธะกับผู้หญิงคนไหนเขาจึงควงใครก็ได้ “ถ้าคืนนั้นผมพลาดไป ทำไม่ถูกใจคุณ คืนนี้ผมจะขอแก้ตัวใหม่” ลำแขนแข็งแกร่งถือสิทธิ์มารวบเอวบางเอาไว้อย่างไม่คิดจะขออนุญาต มืออีกข้างยกขึ้นใช้นิ้วมือเกลี่ยไล้แก้มนวลอย่างจงใจปลุกเร้า “ปล่อยฉันนะมันไม่ง่ายแบบคืนนั้นหรอก” พบขวัญปัดมือแกร่งออก “ฉันไม่อยากเป็นแค่ของเล่นบนเตียงของคนรวย ฉันกลับมาเมืองไทยฉันยังมีโอกาสได้เจอคนที่ดีกว่าคุณ แล้วฉันก็เจอแล้วด้วย ที่สำคัญฉันว่าฉันถูกใจเขาแล้วและเราเข้ากันได้ดีมาก อ้อ ขอย้ำอีกครั้งว่ามากๆด้วย” พบขวัญตอกกลับอย่างสะใจ โดยไม่รู้ว่านั่นเป็นการยั่วเย้าให้คนฟังโกรธจัด โดมินิกฟังแล้วอารมณ์โกรธผุดวาบขึ้นทันที ไม่เคยมีใครยอกย้อนเขาแบบนี้ เธอกล้าดียังไงเอาเขาไปเปรียบเทียบกับผู้ชายคนอื่น จริงๆเขาตั้งใจจะมาคุยดีกับเธอ อยากสานสัมพันธ์กันต่อแบบคนมีอารยะทำกัน แต่เธอไม่มีเหตุผลกับเขาก่อนการพูดแบบนี้มันไล่ให้เขาไปไกลๆ แต่ไม่สำเร็จ เขาจะทำให้เธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่เธอจะบอกปฏิเสธได้ง่ายๆ เขาจะทำให้เธอรู้ว่าเขายอดเยี่ยมกว่าผู้ชายคนไหนๆที่เธอจะเจอหลังจากนี้ “ท้าทายกันขนาดนี้เดี๋ยวก็รู้ว่าผมหรือคนของคุณใครมันจะเด็ดกว่ากัน” เขาบอกแล้วจับต้นแขนกลมกลึงไว้แน่นจริงๆก็ไม่อยากยุ่งกับคนมีแฟนแล้ว แต่พบขวัญยั่วเย้าเขาก่อน เขาก็จะแค่แกล้งให้เธอขวัญกระเจิงบ้างเท่านั้น "ปล่อยฉันอย่ามาทำตัวป่าเถื่อนแบบนี้ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย" “ไม่ได้ห้ามให้ร้อง แต่คิดว่าใครจะช่วยคุณได้ เพราะคนอย่างผมไม่ปล่อยคือไม่ปล่อย” พบขวัญจ้องเขาดวงตาวาววับ “จะยุ่งกับฉันทำไม ฉันไม่ใช่แฟนคุณนะ เราก็แค่คนที่ เอ่อ...อะไรก็ช่างแต่ตอนนี้ฉันมีแฟนแล้วและเขาก็เป็นคนดีด้วย” “คุณว่าคุณเจอคนที่ดีกว่า ผมหลับตาเชื่อคุณก็ได้ ถ้าอย่างนั้นผมจะช่วยเป็นครูสอนบทเรียนก่อนวิวาห์ให้คุณเองคืนนั้นสี่สิบห้านาทีถ้าคุณยังว่าไวไปคืนนี้ผมจะทดเวลาให้เป็นหนึ่งชั่วโมงสี่สิบห้านาที เผื่อคุณจะได้ท่าดี ไม้เด็ด ไปใช้กับแฟนใหม่คุณ” พบขวัญกำมือแน่น ตัวสั่นระริกไปด้วยความโกรธ “มีใครเคยบอกคุณไหมว่าปากอย่างคุณอาจโดนยิงตายสักวัน” โดมินิกยิ้มเย็น “มี... มีหลายคนด้วย ผมถึงจ้างทีมบอดี้การ์ดเอาไว้ชุดใหญ่” โดมินิกเลิกคิ้วสีหน้ากวนประสาทใส่ มองซ้ายมองขวารู้ว่าเป็นจุดลับตาคนมือแกร่งก็รีบเลื่อนไปใต้กระโปรงสั้นตัวสวยแล้วบีบหมับที่บั้นท้ายเข้าให้อย่างจงใจแกล้ง พบขวัญสะดุ้ง รีบผลักเขาออกแต่ก็ถูกเขาประกบเรียวปากอิ่มไว้ เสียงบริภาษกลืนหายไปในลำคอเหลือเพียงความรู้สึกแปลกใหม่ที่ถูกรุกราน เรียวลิ้นสากระคายสอดเข้ามาในโพรงปาก กวาดชิมความหวานจนพอใจ แม้ร่างบางจะดิ้นรนแต่เขาก็ตรึงเธอไว้ด้วยมือร้อนผ่าวที่บีบนวดไปตามสันสะโพก ลูบไล้ไปตามขอบกางเกงชั้นใน แล้วทำในสิ่งที่พบขวัญสะดุ้งสุดตัวเมื่อสัมผัสจากอุ้งมือหนาแตะต้องความเป็นหญิงอย่างอุกอาจ พบขวัญดิ้นรนสุดแรงไม่คิดว่าเขาจะเถื่อนได้โล่ห์ขนาดนี้เธอมองเขาดีเกินไป ตอนนี้เธอไม่ใช่แค่ผู้หญิงธรรมดาแต่ได้ชื่อว่าเป็นแม่คนแล้ว เธอจะไม่มีวันทำตัวน่าเกลียดปล่อยตัวปล่อยใจให้เขามาย่ำยีในที่สาธารณะได้ตามอำเภอใจ มือเล็กของคนใจเด็ดรวบรวมกำลังใจที่กำลังปลิวหายไปให้หวนกลับมาผลักมือซุกซนเขาออก ฟันคมๆกัดลิ้นสากระคายที่เกี่ยวพันรัดรึงอย่างแรงจนอีกฝ่ายร้อยโอยรีบถอนปากออกไป เป็นจังหวะให้พบขวัญใช้มือสองข้างผลักเขาออกไปพ้นตัว จากนั้นเจ้าของร่างบางก็รีบอ้าปากหอบเอาอากาศหายใจเข้าปอด พอตั้งสติได้ก็ไม่เสียเวลาหันไปมอง ร่างบางรีบวิ่งออกจากบันไดหนีไฟ เท้าเรียววิ่งอย่างไม่คิดชีวิตตรงไปที่รถอย่างรวดเร็ว เธอภาวนาขออย่าให้เขาตามมาทัน แล้วรีบสตาร์ทรถขับออกไป ทิ้งให้โดมินิกยืนอยู่กับที่ ยกมือเตะปากที่เจ็บเพราะถูกกัด เขาสบถอย่างหงุดหงิดที่กวางสาวหนีรอดเงื้อมือไปได้ แต่เขาจะไม่ให้เธอรอดพ้นไปได้ เพราะเขาจะออกตามหาเธออย่างไม่คิดชีวิตพร้อมกับสะสางเรื่องเจตนิพัทธ์ไปพร้อมกัน “มาเมืองไทยคราวนี้มีอะไรให้เล่นสนุกเยอะโว้ย แล้วเธอจะรู้สึกผิดจนต้องมาคุกเข่าขอโทษฉันพบขวัญ” เลือดเฝื่อนเค็มที่ซึมออกจากใต้ลิ้นยิ่งทำให้โดมินิกหมายมาดคาดโทษพบขวัญไว้อย่างหนัก บรรยากาศสุดแสนโรแมนติกราวกับหลุดเข้าไปในฉากขอแต่งงานในซีรีย์เกาหลีกำลังถูกเซ็ตขึ้นจากชายหนุ่มคนหนึ่งที่ตั้งใจจะขอหญิงอันเป็นที่รักแต่งงาน ทุกอย่างถูกจัดขึ้นเพื่อนาทีพิเศษซึ่งคนว่าจ้างไม่สนว่าจะต้องใช้งบประมาณในการจัดเตรียมแค่ไหน “แต่งงานกันนะขวัญ เท็ดพร้อมจะดูแลขวัญกับลูก” ไม่เพียงแต่คำพูดที่เจตนิพัทธ์หรือเท็ดบอกแต่ตุ๊กตาหมีเท็ดดีตัวเขื่องในมือยังส่งมาตรงหน้าหญิงสาวที่ยังหาเสียงตัวเองไม่เจอ พบขวัญกำลังขมวดคิ้วมุ่นมองตุ๊กตาหมีเท็ดดีสีน้ำตาลที่ถูกยื่นมาให้ด้วยความหนักใจ ดวงตากลมโตมองอีกฝ่ายอย่างกลัดกลุ้ม เธอทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการแผนกจัดซื้อของบริษัทเครื่องดื่มบำรุงกำลังยี่ห้อหนึ่ง และวันนี้เธอก็ถูกขอร้องให้มาพบกับคนที่เป็นทั้งเพื่อนและเป็นเจ้านายในเวลาเดียวกันแต่ถ้าเธอรู้ว่าการมาของเธอจะสร้างความลำบากใจให้ตัวเองขนาดนี้คงเลือกที่จะไม่มา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD