อย่าโมโหสิคะ

1719 Words

“หนูไปนั่งรออาที่โซฟาก่อนนะ อาคุยงานแป้บเดียว” แม้จะงงเล็กน้อยว่าเหตุใดเขาถึงเปลี่ยนท่าทีสลับไปมาได้ขนาดนี้ แต่ถึงอย่างนั้นเจนิตาก็ยังดีใจอยู่ดีที่เขาไม่โมโหใส่เธอไปด้วย ทั้งที่เห็นชัดๆ ว่าไม่สบอารมณ์ผู้ชายชื่ออาฟานขนาดนั้น ใบหน้าสวยพยักรับคำเขาก่อนจะไปนั่งเปิดไอแพดของตัวเองเล่นอยู่อีกฝั่ง กระนั้นเธอก็ยังเงี่ยหูฟังเรื่องที่สองคนนั้นพูดคุยกันอยู่ดี “อั๊วะรู้มาจากเพื่อนของอาหลาง ว่าเฮียเพิ่งจะไปพาลูกสาวของลูก้าออกมาคลับของนายใหญ่ คนนี้น่ะเหรอที่เขาคุยกันว่า…” อาฟานเว้นจังหวะไปเพราะไม่กล้าพูดต่อ แต่สายตากลับเหลือบมองที่เธออย่างหวาดๆ “ว่าอั๊วะจับลูกเพื่อนทำเมียอย่างนั้นสิ” “แหะๆ ครับเฮีย อั๊วะก็รู้จากรุ่นน้องมาอีกที ที่จริงเขาก็คุยกันเรื่องพ่อของอีไปเข้ากับพวกรัสเซีย แล้วทรยศฝั่งเราจนโดนพวกนายใหญ่ตามล่า ส่วนเรื่องของอีน่ะเป็นเพียงเรื่องเล่าต่อมาเท่านั้น” “เขาคุยกันว่ายังไงล่ะ” “ตอนแรกก็

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD