บทที่ 5 งูเป็นเหตุ
1109 Words
กังซือเฉินรีบร้อนกลับบ้านหลังจากออกเวร เหวยฮูหยินมองเห็นบุตรชายชะเง้อมองไปรอบๆ จวนก็ยิ้มขำ นางพอจะรู้ว่าชายหนุ่มสนใจในตัวอิงฮวาสาวใช้คนงามยิ่งนัก
“เจ้ามองหาใครหรือลูกแม่? แม่อุตส่าห์มายืนรอรับเจ้าถึงหน้าบ้าน ไม่เห็นเจ้าทำหน้าดีใจสักนิด”
“เอ่อ….ดีใจสิขอรับ! ว่าแต่...วันนี้สาวใช้พากันไปไหนหมด?”
“พวกนางน่ะหรือ? ไปช่วยกันขนฟืนย้ายไปโรงฟืนใหม่น่ะสิ! เรือนที่ อิงฮวาอยู่นะ เมื่อวานมีคนเห็นงูสองตัว แม่ก็เกรงว่างูจะเข้าไปในห้องนอนของนางเพราะอยู่ติดห้องเก็บฟืนก็เลยให้คนทั้งเรือนช่วยกันขนฟืนไปเก็บที่ใหม่ที่เพิ่งปรับปรุงเสร็จ”
“ท่านแม่ใจดีกับนางจริงขอรับ!” เขายิ้มใบหน้าเบิกบาน
เหวยฮูหยินขยับเข้ามาใกล้ “แม่ไม่ใช่แค่ใจดีกับนางเท่านั้น แต่แม่ยังชอบนางมากด้วย จะว่าไปอิงฮวาคนนี้ก็ทั้งสาวทั้งสวย มารยาทดี ทำงานขยันขันแข็ง แถมยังทำอาหารอร่อย หากว่าเจ้าชอบนาง อยากจะรับนางเป็นสาวใช้อุ่นเตียงแม่ก็ไม่ขัดข้อง หรือว่าจะยกเป็นอนุภรรยาแม่ก็ยินดี”
กังซือเฉินตัวแข็งทื่อ อยู่มาจนอายุยี่สิบปีนี้เขายังไม่เคยร่วมเตียงกับสตรีสักคน ที่ผ่านมาญาติผู้พี่อย่างกังเฉินเพียรพาเขาไปหาประสบการณ์ในหอคณิกาอยู่หลายหนแต่เขาปฏิเสธ ในขณะที่พี่เฉินผู้นั้นได้เป็นขวัญใจของหญิงงามมากมาย ทั้งขึ้นชื่อเรื่องมัดใจหญิง
“จะดีหรือขอรับ!”
“แม่ดูก็รู้ว่าเจ้าน่ะ ชอบนางมาก และตัวอิงฮวาเองก็ดูจะชอบเจ้าอยู่เช่นกัน”
“ท่านแม่คงมิได้บังคับนางหรอกนะขอรับ ข้ากลัวว่านางจะเกรงใจพวกเราจนจำยอม”
“แม่น่ะหรือ? ฮ่าๆ เสี่ยวเฉิน แม่จะไปบังคับผู้อื่นทำไมกัน? เรื่องเช่นนี้หากไม่สมัครใจนอกจากจะไม่มีความสุขแล้วยังทุกข์อย่างยิ่ง เอาอย่างนี้ดีไหม? เจ้าก็หาโอกาสไปพูดคุยกับนางดู หากว่านางตกลงปลงใจกับเจ้าก็ทำตามสมควรได้เลย”
กังซือเฉินเลือดสูบฉีดแรง ใจเขาเต้นตึกตักเพราะตั้งแต่นางเข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เขาก็คอยแต่ชะเง้อชะแง้หานาง ต้องแสร้งเดินเล่นเสียทั่วบ้านแท้จริงก็เพียงอยากจะเห็นหน้านาง ยามใดที่ได้เห็น...เขาก็อดจะจินตนาการไม่ได้ว่าหากตนเองได้กอดได้หอมนางจะดีเพียงใด? ยิ่งรู้สึกชอบนางมากขึ้น ร่างกายของเขาก็ยิ่งตอบสนองต่อความรู้สึกคิดถึงนางตามไปด้วย ยามเช้าเจ้ามีดสั้นในกางเกงของเขาคอยจะชี้โด่ เขาต้องนึกถึงใบหน้าของนางในยามที่ปลอบประโลมมันให้สงบลง ยามกลางคืนก็กระสับกระส่ายอยากจะได้นางมานอนแนบข้าง
“เสี่ยวเฉิน เจ้าได้ยินที่แม่พูดหรือไม่?”
“ขอรับ ข้าจะลองถามความสมัครใจนางดู”
เหวยฮูหยินยิ้มขำที่เห็นบุตรชายก้มหน้าอุบอิบรับคำ นางดูไม่ผิดจริงๆ สองหนุ่มสาวต่างใจตรงกัน นางคิดว่าอิงฮวาน่าจะเป็นภรรยาที่ดีของเสี่ยวเฉินได้ ดูแล้วบุตรชายของนางคงคิดยกย่องอีกฝ่ายมากกว่าจะให้เป็นเพียงสาวใช้อุ่นเตียงแน่ๆ กังซือเฉินเป็นคนซื่อและยังไม่เคยพึงใจสตรีใดมาก่อน หากอิงฮวาคือ ผู้ร่วมหอห้องเป็นคนแรกของเขา ทั้งสองที่มีความรักใคร่ชอบพอกันก็ย่อมมีความสุข
กังเฉินเดินไปถึงพวกบ่าวและสาวใช้ทั้งหลายก็ขนฟืนออกจากห้องข้างๆ จนหมดแล้ว เขาไปสอบถามด้วยความเป็นห่วงว่าพ่อบ้านอี๋ได้ดูดีหรือยังว่าไม่มีงูหลงเหลืออยู่แถวนี้
“ข้าน้อยให้พวกบ่าวถางหญ้ารกๆ โดยรอบออกหมดแล้วนะขอรับ งูที่หลงเข้ามานั้นก็จับไปหมดแล้ว”
“ดีแล้ว ทุกคนจะได้ปลอดภัย”
พ่อบ้านอี๋ยิ้ม ดูเหมือนคุณชายน้อยจะคอยวนเวียนอยู่ใกล้อิงฮวาจนเขาสังเกตเห็นได้ ท่าทางที่เหมือนหนุ่มน้อยริรักนี้ เขาเองก็เพิ่งเคยเห็นคุณชายน้อยทำเป็นครั้งแรก
“ใกล้จะตะวันตกดินแล้วขอรับ วันนี้อิงฮวาทำขาหมูตุ๋นยาจีนกลิ่นหอมเชียว คุณชายน้อยรีบไปอาบน้ำมารับประทานอาหารเถอะขอรับ”
สามคนพ่อแม่ลูกรับประทานอาหารกันอย่างมีความสุข อาหารบนโต๊ะรสชาติดียิ่ง กังซือเฉินอิ่มแล้วก็ขอตัวกลับเรือน แต่แท้จริงแล้วเขาแอบเดินอ้อมไปยังเรือนเล็กของอิงฮวา ห้องเก็บฟืนยามนี้มีอ่างอาบน้ำมาตั้งไว้แทน อิงฮวาแช่น้ำอุ่นอย่างสบายอารมณ์ นางรู้สึกพอใจที่เหวยฮูหยินเอาใจใส่เมตตานางและยังแอบบอกเรื่องสำคัญ
“ข้าชอบเจ้ามากอิงฮวา หากว่าเจ้าไม่รังเกียจบุตรชายข้า ยินยอมจะเป็นสาวใช้อุ่นเตียงให้เขา วันหน้าข้าจะให้เจ้าแต่งเป็นอนุภรรยาอย่างแน่นอน ข้าเห็นว่าเจ้าเป็นคนดีและน่าจะทำให้เสี่ยวเฉินมีความสุขได้ แต่ทั้งนี้ข้าไม่ได้คิดจะบังคับเจ้า ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ความเต็มใจของเจ้าเอง”
ซุนอิงฮวาจำได้ว่านางก้มหน้าด้วยความเขินอาย ใบหน้าแดงก่ำ นางดีใจที่มารดาของเขาเมตตานางในฐานะสาวใช้คนหนึ่งถึงเพียงนี้ เหวยฮูหยินถึงกับส่งเสริมนางให้เป็นอนุภรรยาของบุตรชาย หญิงสาวนั่งแช่ในถังอาบน้ำอย่างมีความสุข ได้เวลาที่นางจะต้องส่งจดหมายถึงท่านพ่อที่เมืองฉู่จิ้งให้รีบมาช่วยส่งเสริมนางอีกคนแล้ว เมื่อลูบเนื้อลูบตัวจนสะอาดนางก็ลุกขึ้นฉวยผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาคลุมร่างไว้ สายตาพลันเห็นว่าที่มุมห้องมีงูสีดำตัวเขื่องกำลังเหยียดยาวเลี้ยงไปตามมุมห้อง
“ว้าย! งู!” นางกระโจนไปที่ประตูแล้วเปิดออก
พลั่ก!
ร่างของนางปะทะกับอกของคุณชายน้อยพอดี เขาใช้มือหนึ่งประคองไหล่นางไว้ อีกมือถือเสียมด้ามยาว
“งูอยู่ไหนหรือ?”
“ข้างในเจ้าค่ะ”
ชายหนุ่มค่อยๆ ก้าวเข้าไปในห้อง เมื่อเห็นว่างูเห่าตัวเขื่องกำลังแผ่แม่เบี้ยก็โยนเสียมขึ้นในท่ากระชับมือ
***********************
- Writer
